Alle inzendingen over play-offs het scherp

Wil spontaan weer op play nijpen. Heeft jammer genoeg de afstandsbediening nog niet uitgevonden schraapt snedige s’en van het dorre zand. Ooit is hier groen verdampt. De heen- en weergalopperende zon doet klaar de klaagzang over droogte herrijzen. Tijd heeft hier nog een eeuwigheid om zijn roest te laten rijpen.…

Maanlicht streelt de uil weerkaatst in scherpe ogen loerend naar een prooi.…

een scherpe dolk snijdt parels uit week oestervlees en verwondt de zee…

Even scherp is de pijn, Eindeloos verdriet, Na jaren zou het minder zijn, Maar zo voelt het niet..…

het is graven met versleten materieel dof en bemodderd maar scherp als de rechter van het leven…

Haar wollige muts vol krakende hersenen ijs scherpe schaatsen.…

Ik ben alleen Alles is zwart Ik ga dieper Dieper en dieper Ik ben weg Alleen Verweg Het oog ziet niks Ik voel alleen pijn Alleen pijn Ik hoor niks Ik val dieper Dieper en dieper Alleen ik Àlleen ik Helemaal alleen Tot het einde Ja, dat wil ik Het einde Ja, het komt toch: Het Oog Van De Dood…

De scherpe doorne geeft soms wonden, Doch waar de scherpe doorne groeit, Wordt zeker ook een roos gevonden Die met de schoonste lachjes bloeit.…

Ik heb een leven als een luifel zonder dwarsregels ik zwelg in de zon ik verzuip in een zee van ruimte En al het licht dat me tegemoet komt door het raam in de kamer de stoel waarop ik zit scherp afgelijnd ook van licht gemaakt Ik verdrink in de lege kamer want ik ben zelf van licht maar ook zonder licht scherp afgelijnd vlak voor…

voordat de wekker de stilte verstoort drukt hij het off-knopje naar beneden slaat de dekens terug voeten betreden de kille vloer het ochtendlicht gloort nog niet wintertijd hult in schemerduister wat tastbaar is op weg naar het toilet met lege blaas trap af luikjes opengezet ter opfrissing even hoort hij gefluister van wind en dakgoot smeert…

Na een lange reis (tol en schatting inbegrepen in de kostprijs) land ik op ruwe hei en zie een boom (off centre in het verder kale landschap), aan de voet daarvan, als een stil meer, slagschaduw, waarin ik tranen spui, tranen die in de zandbodem wegzinken, jij bent de aarde waarin de hei wortelt, kronkelt, groeit, een…

Wie zich niet meldt als chirurg Is vanzelf chirurg Uw werktuig is een lemmet Met één scherpe zijde.…

Nu hoor ik die tune bij het huwelijk van Maxima, die moeten we er ook in hebben en daarna van Lionel Ritchie : we played the games that people play, so many dreams that flew away. Gecombineerd met die Afghaanse lijn. Maar ja, wat praat ik, jij vergat gewoon dat we het er vandaag over zouden hebben.…

Zijn medewerkers kafferde hij uit, Hij raasde, tierde, smeet en sloeg met deuren, Gedrag dat alleszins is af te keuren, Daarnaast is hij een grote ijdeltuit. ’t Is een minister die te denken geeft, Nu Wiersma nog zo veel te leren heeft.…

Ik hou er van tot bloedens toe met scherpe doornen maar van een teder rood en o zo trots dit jaar…

Geleefd door haar emoties Scherp glas snijdt in de huid Want pijn overheerst de woede En het geschreeuw van binnenuit.…

Afgeknakt ligt hij scherp zijn doornen op de grond door de storm geveld het was te schoon te royaal te weelderig was zijn kroon…

Effen, grauwe lucht hangt laag: de toren zie je half zeer scherp, half niet.…

Natrappen gaat tot de archaïsmen behoren, incorrect spel wordt volkomen uitgeschakeld door fair play. Oplichters bijgezet in oudheidkamers en musea. Pootje haken, beentje lichten, niemand doet mee. Deze kleine greep uit de volledige voornemenlijst toont aan: de realiteitszin is opgeruimd afgeprijsd.…

waar eens een arts slagen telde heeft een pols het hart verlaten afgesneden van de wereld, toch nog scherp van weten hier houdt het op het moet zo zijn…

scherpe nagels krassen mijn huid ik denk ze is terug maar zie dan de kat klauwen naar een kever die in mijn schaamhaar verdwaalde…

Tis een hele kunst Om nergens aan te denken Probeer het maar eens: Alles vergeten Alle aandacht focussen: Scherp als een laser…

in de tijd toen het altijd zomer was zoomden we in en uit maar nooit werd het leven scherp we sliepen zonder weerga in het tijdperk van Saturnus…

drukt Groteske apotheose Van de afgesloten dans Met scherpe messen…

Is vorst Breken scherp en helder de stenen rijen Wegen scheuren Schel schelt de schel Van de trem in de duizelruimte Hoge hoepel Staalhemel staalhelm Naar klare spanbanen strammen stappen Laarzen slaan de straat tot luide ruimte Is vorst Breken stenen scherp Slaan laarzen klaar Schellen de schellen schel helder helder helder…

helikoptergebrom en dan snel scherp geroffel een mitrailleur! achter ‘n boom duik ik weg en hoor ik lachend een specht…

kleuren, geen pastel Niet dom maar zeker niet alwetend Geen olieverf of aquarel Niet okselfris maar ook niet zwetend Niet stil maar zeker niet actief Geen passie maar ook weer niet te saai Niet vlak en ook niet expressief Niet langzaam, ook geen handomdraai Niet levend maar nog net niet dood De biefstuk medium doorbakken Muziek is middle off…

Kijk naar het vierkant van mijn hart Het is hoekig en scherp Het past er eigenlijk niet Toch hoort het er, zit het er, een hele tijd Zal het ronder worden? Zullen de scherpe kanten slijten? Draagzaam voor mijn hart Kijk in het vierkant van mijn hart Zou het kunnen rollen wanneer het ronder wordt?…

ontluikende rozen in de knop stelen bedekt met een waas van groene blaadjes hun scherpe doornen als stille getuigen van mijn stekende pijn…

het winterse land rust onder een wit tapijt sneeuwklokjesstil scherpe klanken weergalmen weids dragen zijn blik verder dan het dwalen…