Alle inzendingen over regen OR ruiten OR zing

Rond negentienhonderd kocht boer Swarts grond. Op de kavel lag een berg dat was niet erg de hemel te rijk zei hij: die maak ik met de grond gelijk. Weet waar je aan begint zeiden de mensen die berg is bekend berucht er loopt een gerucht die grond is met bloed doordrenkt. Die berg is slecht heren van het kasteel in Wedde stelden…

Als ik mijn ogen sluit en fluisterend zing lijkt het alsof mijn woorden wegzweven De beslagen ruit waarop ik je naam schrijf houdt de letters vast, heel even Het transparante woord vervaagt als tranen naar benee stromen Een zacht vloeiende rivier Zo vaak, zo stil gevraagd zelfs om het wonder gesméékt ....Was jij maar hier…

bliksem in zij blijft voor altijd in mij zingen ook als ze voortaan zwijgt…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Hoor de regen slaat tegen de ruiten Van tikkel de tokkel de tak Hij trommelt op vensters en ruiten En tokkelt hierboven op dak Wat zullen de mussen nu koud zijn En bang zo in't donker alleen Ik zou vast een beetje benauwd zijn In zo'n nacht als de maan zelfs niet scheen.…

de zon waarin de vogels zingen de regen die het leven geeft. Soms zijn er ook wel donkere dagen met veel zorg en pijn waarop je dan jezelf kan vragen zal ik ooit nog gelukkig zijn? Maar geloof me het zal gebeuren want na regen komt zonneschijn.…

denk aan mij wanneer jouw warme nest fantasie en dromen zal verbergen als de takken tegen de ruiten tikken wanneer de zomer herfstig sust in augustus de tijd vliegt sneller en sneller huilende tulpen spreken Nederlands denk aan mij terwijl ik aan god en hemel denk nog aan citroenbomen in Spanje en aan regen denk…

rondeel Aanstonds, toen ik wakker werd, Scheen de zon mij in de ruiten En de vogeltjes daarbuiten, Van nabij en in de vert, Sloegen, 't bekje opgesperd, Aan het zingen en het fluiten, - Aanstonds, toen ik wakker werd - Dat de englen met hun luiten Niet zo vrij en onbenerd*, - Als de doden 't oog ontsluiten - Hunne vreugde kunnen uiten…

Grillig tekent de regen onduidelijke contouren op de aangeslagen ruiten. Nergens is te vinden, een terugdraai klok! De adem van brak geworden woorden zweeft verder door de mistige verloren illusie! heimwee... Blijft…

Regen en wind geselen de ruiten het is een explosie van frustraties het klein zijn uitgemorst zoveel jaren voorbij gedreven door uitroeptekens mijn blik kijkt voor wat er komen gaat het onbekende trekt aan alles lijkt uit mijn lichaam verdreven zelfs de wind spreekt zijn eigen taal ik blijf mij er tegen verzetten net zolang totdat…

ik lees je in de pluizen van de goudenregen blaas je gedachten voor me uit ze dansen in de ruit waarin ik lach mijn ogen anders omdat ik je verwacht sta in de regen van pluizen wacht tot vannacht zonder ogen met handen die kijken voelen en vergelijken die actie willen van lendenen en billen zich verstrengelen met elkaar…

Het weer in Parijs, voelt aan dat de zon nu met schijnen volop zou misstaan!…

Mensen onthouden al het moois dat ze denken: in Pakhuis Weemoed.…

De ganse dag heeft het gegoten ofwel geregend, net wat je wilt. De hele dag was afwachten of je nat zou worden, of gegrild. Verzuipen dat deden er veel zwemmen op straat eveneens. Dakpannen vlogen door de lucht er werd eveneens heel wat gezucht. Maar dan ineens, breekt de zon door de buien zijn achter de rug Wat komt is warme dagen, geheid…

De briefkaart vergeelt al zo lang Geen contact Ik heb geen adres om er iets aan te doen Bovendien, in gedachten gezegd slibben mijn woorden dicht met voorzichtigheid Wij delen alleen de wind die ons bedekt met zand uit Zuid pollen uit Oost, regen uit West en uit Noord komt de kou Dan trek ik een trui over mijn hart, strijk met…

Mager, handen ruwe huid een schorre groet met gaten tussen mijn zandknarsende tanden: iemand om van te schrikken Ik ben overal want nergens mag ik zijn, geef me schoenen: zolang ik loop leef ik Noem me Job, ik geloof niet dat God me zal redden uit de onderwereld waar het 's winters warm is tot midden in de nacht de deuren sluiten…

Jij, omdat jij er bent je mij dus kent help me Zie je, heel de dag ben ik van slag van alles klopt er niet Ik heb geen fut, geen zin ik heb haren op mijn kin en vlekken op mijn bloes Er is geroezemoes het maakt me zo moe ik ben er slecht aan toe Ik droom fragmenten ik heb geen overzicht help me…

Eenzaamheid, dat gemis had ik niet goed begrepen: het is geen gevoel maar een neiging die ik misschien heb ondanks mijn goede leven Het is zo ongrijpbaar hoe belangrijk ik ben voor de lieve mensen die belangrijk zijn voor mij maar hun eigen leven levend afwezig zijn voor mij in de avond, de nacht en wanneer de dag begint en ik…

Eenzame mensen lopen tussen de mensen -- stil te verlangen.…

Wat werd er geroepen, alsook geklaagd de afgelopen dagen, of waren het weken, een ieder die je hoorde had het over: de regen die smakeloos naar beneden viel! Wat werd er gemopperd en ook wel gevloekt als er opnieuw een bui omlaag kwam de zoveelste al deze keer, jemig: wanneer stopt het eens een keer?…

Lees een boek en kijk af en toe naar buiten, een mooie wandeling zit er vandaag niet in, en op visite heb ik geen zin, de regen slaat tegen de ruiten. Ach, daar komt mijn kleinzoon op bezoek, hij maakt de dag voor mij weer goed.…

Ik zing en dans op de puinhopen Hef het glas Zet het aan mijn mond Ik zuip Me klem Wijn stroomt als bloed Morgen Wast de regen alles schoon En ik begin opnieuw Ik, Urs Graf…

Daar sta ik dan, door regen en door wind, Met tegenzin het Koningslied te zingen, De melodie is slap, de woorden wringen, Is dit het lied dat mensen samenbindt? Ik dacht dat men nog wel iets beters kende, Maar ja, het móet van koning Van den Ende.…

ze wuiven niet zwaar zwiept het riet onder stuwend code geel ze buigen blijven heel in een weerloos golvend striemen nog kanten zij de rechte sloten en het open waterwingebied er is geen angst handen zijn nog niet gesloten de storm duurt niet lang toch nevelt regen nog wat vage herinneringen tegen de beslagen ruit toen…

De grijze wolken zien er onheilspellend uit. Dan een regenbui.…

nog sneeuwt het winterse gedachten haalt felle hagel venijnig zijn gram maar verdrinkt in de milde regen wij schaatsen op het ijs dat niet kwam ik zie lente in je ogen kleuren als je zacht ontluikend lacht de zon klimt iedere dag iets hoger in het subtiel verkorten van de nacht toch zal ochtendvorst de ruiten rijpen gelukkig…

ik speel met je tranen ben onder en boven vergeten weet niet meer hoe ik moet leven kijk naar je ogen het blauw en de ronde bogen van wimpers en wenkbrauw voel ze in tegenbewegen bij het opslaan en dichtgaan ze lijken nat van de regen door de ruiten zie ik de dag zoals die buiten altijd al was een decor waarin dingen verschuiven…

Als de regen zachtjes tikt tegen Texel's ramen geeft het beslagen uitzicht juist inzicht, zicht op Texel Zeker als ook overwaaiende onweersbuien en slagregens golvende vloedwatermassa's Texel's ramen en ruiten reinigen en afkoelen van de zomerhitte van Texel's lange bestaan Dat uitzicht op en van Texel wordt vanzelfsprekender door…