Netgedichten

netgedicht (nr. 27.726):

Beelden van glas

ik lees je
in de pluizen
van de goudenregen

blaas je gedachten
voor me uit
ze dansen in de ruit

waarin ik lach
mijn ogen anders
omdat ik je verwacht

sta in de regen
van pluizen
wacht tot vannacht

zonder ogen
met handen die kijken
voelen en vergelijken

die actie willen
van lendenen en billen
zich verstrengelen met elkaar

want niets is al tastbaar
in beelden van glas
we modelleren ze pas