Alle inzendingen over sofocles OR geïllustreerd OR oudheid

in de oudheid doopte men de ganzenveer in de inktpot tot de balpen uitgevonden werd schreef men vele bomen vol typemachines kwamen er met een rood-zwart lint typepootjes kwamen vast te zitten in de strijd voor de rechten van de mens ook vandaag voert Amnesty actie met drie klikken op de knop stuur je een ‘brief’ voor hen die wachten…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

De laatste week had ik te veel te doen Een versje over écht nieuws wou niet lukken Ik wou me ook niet voor die dichtplicht drukken Vandaar dat ik me hiermee maar verzoen Wel vreemd, het maakt me toch een beetje blij: Het vers gaat nu eens enkel over mij!…

Op de fjordhelling grazen geiten onbezorgd hun leven slijtend, beelden al springend de aard der Noorse vertellingen.…

Grijs en ver kijkt het oog uit een oudheid van leven het lijf is gekleid door grond zo onbekend, dat zij zichzelf verloren voelt, zonder leidraad verdwaald op de aardbol.…

Ja, wij hebben niet te klagen, Beets is dichter-nationaal, En Ten Kate kneedt de taal, En Da Costa doet ons vragen: Wat beduidt dit altemet? Last not least: de Génestet. Ook van Lennep was een dichter, Ook Ter Haar zong menig lied. En vergeet dan Heije niet, Tel van Zeggelen niet lichter, Denk aan Potgieter en Thijm, Als gij spreekt van…

Parel van schoonheid uit de oudheid ontstaan verblijd elke aanblik nieuwsgierig naar zijn cultuur Vrede en wreedheid vermengt in één allegorie dapperheid en angst gevangen in ieder figuur Cultuur oh zo oud en verrassend vernieuwend meer dan een vakantie onder de koperen zon Leer mij zoveel je kan wat ik nog niet weet zeg mij wat me pakt en…

tussen vergetelheid en het grote niets staat een koffer vol boosheid en verdriet de kunst om haar daar uit te halen uit het sombere, negatieve zoek ik naar verhalen uit de oudheid die ze zich nog feilloos kan herinneren een naam, een gebeurtenis tot de naald weer blijft hangen in dezelfde groef, en ze wederom in herhaling vervalt, bevestig…

, waarin het doel wordt ondermijnd denk ik de waarheid te onderschrijven, zelf ik heb er zovelen, onmogelijk te noemen in getal, om die bij de Muzen in te lijven herschik de herkomst op goed geluk, die dromen langs de echo’s van wat nog voorbij moeten komen tot aan de papierbak en tot aan de horizon die tot nu alles vrat geïllustreerd…

je korrelde zandsteen in het aanschijn van de hete dag voelde koelte in de speciegroef die het zonlicht bijna nooit zag lachte in begroeten sprak met handen langs het patina van hoeken vibreerde met magische lijnen uit aarde die belangrijke energieën vergaarden unieke plaatsen wisten zo naam en faam te vestigen met mystiek…

De bomen op de Veluwe zijn oud. De ene kenner zegt zelfs: er zijn eiken Die duizend jaren hebben zien verstrijken, Een ander echter noemt die schatting fout. Alleen Irene kan d'r achter komen; Die kan het gewoon vragen aan de bomen.…

ik loop langs het kanaal het duistere water wenkt zeg dag met mijn hand maak een wegwerpgebaar een binnenvaartschip glijdt golven slaande voorbij de schipper tuurt in de verte ik zie de plechtnaam: Alcyon googlend vind ik Ovidius het verhaal van koning Ceyx die tijdens stormachtig weer omkomt op zee zijn geliefde Alcyone gaat hem achterna…

in een valse onweerszon schittert de monoliet zijn boodschap tegen donkere wolken magistraal torent hij hoog boven het stille land schaduw werpend op haar warme mystieke kant zij voedt de atmosferische energieën diep in het spanningsgebied van het reflecterend geestelijk verkeer zij zijn onthecht waren een eenheid op interstellair…

ik heb garen gesponnen uit de tijd dat onze geschiedenis is begonnen nog niet van de wollige periode maar te midden van rots en zand beelden gemaakt met de hand in de geel bruine kleur van hitte en woestijn met duizenden slaven die stierven door ontbering en pijn het markante gebeuren in patroon en structuur kon ik later pas weven…

ik heb geen plaats meer voor indrukken met grof geweld waarbij mensen om zinloze redenen beestachtig worden geveld ooit ging het paradijs op slot het kostte de mens zijn kop die in hoogmoed dacht nog beter te zijn dan god het patina van tijd doet de geschiedenis weer glimmen in de mooiste dingen die er in al die eeuwen zijn gemaakt…

ooit zullen de geesten zich wreken op hen die hun laatste rustplaats hebben verstoord vermoord is de eonenlange stilte vernield zijn de zuilen en poorten van de stad die eens het centrum van cultuur en beschaving was nog kleurt de woestijn maar de winden huilen pijn om wat verloren is gegaan aan schoonheid en kracht zij strelen…

( kolderiek periodiek, 1 uit een serie van 100 ) De Farao's hadden nooit kunnen bedenken dat ze na hun dood in Leiden terecht zouden komen...…

het is geen sprookje maar een feest als ik de illias en odyssee herbeleef met cerberus de styx zie stromen als plato over liefde dromen pilaren weer kan raken die hemelbogen dragen van tempels vol cultuur nog zingen de sirenes als het zonnevuur in rood verdwijnt plejaden langzaam lichter worden en de mythe weer verschijnt…

ik schrijf mijn tekst hier op de muur in de hoop dat op den duur u het lezen zal de woorden staan er kil en kaal de achtergrond verbrokkeld vaal teken van verval doch eens, keek ik vanaf de toren lachend immer recht naar voren zeker van mijn tijd maar nu de brug is neergelaten straten stoffig en verlaten ga ik in vergetelheid…

Helder, vriendelijk licht schijnt in de zaal, waar de wanden met trotse afbeeldingen van Breda's werken en belevingen spreken vol stille, maar levendige taal. Boekenkasten bergen menig verhaal over welvaren en beproevingen. Grijze laden houden beschermelingen, ogen streng als de waakzame generaal. Op oud, sierlijk beschreven of jong papier…

Het moet de eerste badgast zijn geweest Van wie een stukje schedel is gevonden. Op één bot na met huid en haar verslonden, Waarschijnlijk door een mensenetend beest. Welk beest precies die arme stakker pakte? Hier houdt de wetenschap zich op de vlakte.…

Dolle Leopold Bloom beleeft op één dag in de stad Dublin alle avonturen, die naar Grieks verhaal jaren moeten duren voor de held Odysseus, krijgsman vol gezag. Al dit gebeuren mogen de Ieren elke Juni met blij herdenken vieren.…

je was mijn cerberus wachtte aan de hellepoort toen ik de styx afvoer met een boot vol mythische verhalen en jij verstond mijn vreemde talen parkeerde me aan lager wal en kwispelde je wist het allemaal al ik ben die hel niet nogmaals ingegaan want bij de poort had jij je piepie al gedaan…

Ja hoor, de schop kapot. Wat had ik nu dan weer geraakt? Het was een Griekse speer, twee steken onder mijn spirea Een item - volgens een expert- van de godin Diana Als honden werd er op ’t fameuze wapen jacht gemaakt maar ik had gladweg niets met oudheidkunde of musea dus ruilde – speer voor vrouw – met Bosjesmannen uit Botswana.…

De kleinste stad in het wijde Friesland spreekt ingetogen van strenge krijgstucht. Soms klinkt feestelijk kanonnengerucht bij de wallen vol hechte, trouwe stand. Aan de gracht houden oude huizen hun band met handel en nijverheid, lang vervlucht, maar nog glimlachend, onder voldane zucht, in ramen, door werkend verleden omrand. Het bedaarde…

De zangers van het oude Griekenland krijgen in sagen én jonge boeken, die blijven waken als zorgende kloeken, onsterfelijke lof, door tover omrand. Schone stem bij lier verwint nuchter verstand, vindt drukke stad, eenzame uithoeken. Zelfs planten, dieren en rotsen zoeken het spel, waarbij de koudste ziel ontbrandt. Aan onbekende, verloren…

Een mulle zandweg gaat haast schuil onder struiken, ligt aan de hoeve, die, ongestoord, het oude reine landleven ademt.…

aanrakingen in vroeger tijd en vroeg specialistische aanpak tekeningen en prenten restanten bebouwing gaven inzicht over het toenmaals functioneren van catacomben en arena zo ook van de keizerlijke loge en zijn vertrouwelingen wilde dieren die mensen als prooi namen ieder steentje heeft een eigen geschiedenis samen bepalen zij hoe de oudheid…

Gistermiddag heeft minister Ronald Plasterk (PvdA) van Wetenschap in het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden het restant van de ‘oer-Nederlander’ onthuld. ------- Zo’n 40.000 nog wat jaar geleden, Toen jaagde hier Neanderthaler Krijn Het blijkt een echte Hollander te zijn Vol trots deelt Ronald Plasterk ons dus mede Dat…

ik luister je schreden nabij de hartstocht die ik voel, het is woordeloos die brij aan letters die ik wil kneden om een liefdesuiting aan jou te forceren ze rijmen niet maar haken als gespleten ganzenveren in een zweem van reeds in oudheid gestelde snedes ik noem je nimmer liefste, maar roem je wereld waarin jij als mijn muze jouw wonderen…