Alle inzendingen over toevalligheden OR veranderen OR verdwijnen

En wéér zal ik over die drempel gaan, als eerst. Het Licht straalt me tegemoet, valt om me heen, tweemaal andermaal. Terugkeren: tweemaal tot de derde keer. Daarna laat het lichaam de ziel achter alvorens zij opstijgt, alwaar ze hoort behoort en vooral: toebehoort aan degene, die altijd voor en om mij zorg droeg: God! Mijn erkenning en herkenning…

Kaminsky van de stomerij wist alles van inkt van kleuren van magische verdwijningen van onuitwisbare vlekken Kaminsky van het verzet wist alles van het minutieus zwoegen om inkt op te lossen namen en datums te veranderen Kaminsky van stomerij naar verzet magiër van het eerste uur dag en nacht gebogen om levens te redden…

Toevallig uit, toevallig tuis, gestrand op hierdie teennatuurlike terras sonder om ooit onloenbaar aan te land. -------------------------------------------- Uit: Versamelde gedigte, 1990.…

Wind der verandering blaas de wolken uit elkaar opdat het licht over de toekomst moge schijnen en somberheid voor eeuwig moge verdwijnen.…

Wind der verandering blaas de wolken uit elkaar opdat het licht over de toekomst moge schijnen en somberheid voor eeuwig moge verdwijnen.…

Dichten is de kloof verkleinen die ons scheidt van alle anderen obstakels doen verdwijnen met woorden die alles veranderen…

Het leven is een kralensnoer met daaraan geregen diverse kralen van toevalligheden Toch vormt ’t een fraai kwetsbaar geheel want die kralen verhalen zoveel…

gestadig glijdt haar schuit over het water richting andere oever het is maar een oever denkt ze maar elke beweging van de roeispaan voelt als een dolksteek die het verleden eruit wil snijden de pijn doet verdwijnen bij elke slag komt ze dichterbij de verandering de hoop, het geeft haar de zinvolle kracht om verder te roeien naar waar…

Met toevallig gekozen woorden schrijft hij een gedicht dat handelt over een droom waarin hij zelf optreedt als de glorieuze uitvinder van een vreemde machine die dromen voortbrengt waarin hij voorkomt schrijvend aan een gedicht waarin hij met toevallig gekozen woorden handelt over een droom waarin hij zelf optreedt als de glorieuze uitvinder…

Is de dood toevallig Of niet Weggerukt uit het leven Zomaar opeens dat grote verdriet Verlies dat niet te dragen is het grote gemis je leven lang door Zomaar Opeens Toevallig of niet Blijvend de pijn Opeens Daar Opeens klaar Geen woorden Voor dit Dat wat Je had Is weg Zo zonder uitleg…

Dat mensen bepaald worden, door toevalligheden, die niet toevallig zijn. Ervaren dat we verbonden zijn, met alles en met iedereen. Dat chaos niet chaotisch is. Liefde onbegrijpelijk. Orde ordeloos. Tijd tijdloos. Zin zinloos. Tao tao.…

ijzer in mijn bloed ooit in een supernova toevallig ontstaan…

last de woorden veranderen in een gedicht die ooit in mijn bundel past want dat is mijn droom een bundel geschreven door mij als hoofdpersoon.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

dan, samen weer in 1 schaduw verdwijnen.…

In onze zoektocht naar elkander blijven wij volstrekt onvindbaar als ik de weg naar jou verander verdwijn je met een loos gebaar vergeefse stappen in mijn richting maken elke verwachting dood dit ruiterpad zonder verlichting snakt naar een liefdevolle schoot ons blauwe bloed is jong van adel en eeuwig voor elkaar bestemd verschuif mij…

de tulp werd onze nationale bloem rechtop altijd in één klare kleur ongeveer d'enige fleur zonder geur vaak genoemd naar heren in de roem een en al apollonische helderheid zo uitdrukkelijk met zes bladen zo logisch ook op zes helmdraden heerlijk heldere vormelijkheid vergelijk dan eens dyonische bloemen zoals de zinnelijke roos en de pioen…

soms zijn wij de logische verbanden heel diep van binnen kwijt in ervaren dat denken niet meer zijn hand reikt aan onze zinnen wij de wereld gaan beleven als toevallige incidenten waarbij oorzaak en gevolg bestaat uit niet gekoppelde momenten in blokkeren proberen we de flow weer op het goede spoor te krijgen rangeren zal…

Door de nachtelijke stad, Langs verlaten wegen, Vult mijn geest zich met de schat Van een stille zegen. Nog gebogen door de druk Van het mensenleven, Vind ik menselijk geluk, Waar geen mensen streven. Uit het troosteloze zwart En uit donkre hoeken Daalt de vrede in mijn hart, Dat moe is van zoeken.…

Ik ken u van de Oosterse filosofie woon in dezelfde straat als het café De Stamboom en ik hoop u vaker hier te zien, want ik heb mij met uw woorden geamuseerd glimlach rimpels dieper geworden rondom de ogen en de mond Zij beroeren eerst mijn vel, daarna mijn diepere gevoelens onder de opper- en lederhuid en zij vleien…

Een klein, toevallig blaadje, dat in mijn cappuccino landt, heeft me in mijn hart getroffen. Laat toeval bedoeling zijn. Laat geen twijfels groeien, over de zin van ons bestaan. Niet onenig strijden. Geen misverstaan.…

' ongeveer zoals je toevallig een orkaan overleeft, dat is wel erger…

De wind de muizenissen doet verdwijnen, De regen met het zout mijn huid laat schrijnen, De ether een verandering van toon bemerkt. Zo dwaal ik rond en denk mijn gedachten ledig, Morgen, nieuw en immer vredig, Laat maar ontstaan wat onontkoombaar is.…

de grafieken van opwarming en klimaat- verandering verdwijnen als de eerste vleugjes winter en kou verschijnen dan zijn sneeuw en vorst weer troef ook al is het jongste ijs nog stroef de garderobe wordt snel aangepast met wollen trui en dikke warme das donkere nachten somberen in weinig perspectief zo wordt de mens een dief…

Waarom komen er zoveel veranderingen, In een mensenleven? Waardoor niets, hetzelfde blijkt te zijn. Juist daar waar men wou, Dat alles hetzelfde bleef?…

Ik ben 15 jaar, mijn lichaam een bouwwerk, nog niet klaar. Alles verandert van kop tot teen, ook mijn gedrag, waar moet dat heen! Mijn moeder zegt "je zit in de puberteit", ik zie het als het begin van mijn volwassenheid.…

Ooit was ik een zwaan, die danste over het water, zo mooi, zo trots, zo gelukkig, zo ontzettend bang voor later Nu ben ik een vis, en behoorlijk diep gezonken, ik ben het dansen verleerd en in mijn tranen verdronken.…