Veervrouw
gestadig glijdt haar schuit over het water
richting andere oever
het is maar een oever
denkt ze
maar elke beweging van de roeispaan
voelt als een dolksteek die
het verleden eruit wil snijden
de pijn doet verdwijnen
bij elke slag komt ze dichterbij de verandering
de hoop, het geeft haar de zinvolle kracht
om verder te roeien
naar waar alles anders is
zij anders kan zijn
moet zijn
zoveel oevers heeft ze niet te kiezen
Zie ook: http://www.jandeb.be
Schrijver: jandeb, 30 januari 2017
Geplaatst in de categorie: afscheid