Alle inzendingen over tranen

De pijn van onzichtbaar verdriet zal altijd om hen heen hangen als een doorzichtig voile waar geen traan doorkomt. Tranen die zijn opgedroogd omdat ze niet los zijn gelaten daarom zal de weemoed er blijven net als het verdriet, zonder tranen.…

Niet te tellen de tranen niet te herstellen het verdriet. Niet te stelpen de tranenstroom dus doet ze gewoon niks, laat de stroom Lopen. Want verdriet stop je niet!…

Niet te stuiten, het tranendal niet te stoppen de tranen-waterval Het verdriet, zo intens zakdoeken te weinig. Zo hard is de klap dat ze nooit, nooit meer met huilen stoppen mag. Zo snikt ze, gierende uithalen zo weent ze, grenzeloos tegen dit verdriet is geen medicijn dus laat haar, laat haar gewoon maar verdrietig zijn.…

Een tweede traan loopt over d'r wang ik wilde met je mee, ben nu zo bang 'k wil je terug, kan niks alleen dan vermande ze zich: door op te staan, draait weg van de foto om niet de dag te doorstaan in leed. Maar ze mist je zo...…

Ze kijkt me aan, 'k zie de langzame traan traag lopend naar beneden gaan. Dan: alsof de sluizen, hun deuren openen komt de waterval, over heur wangen gelopen 'k weet 't niet meer, ben zo triest en ik: ik huil mee, omdat 'k niks anders wist. Verdriet zo intens, verdient echt geen mens!…

Al is het hart vol met tranen van verdriet, is merk je snel hoe klein je bent, als mens. Het bewijst maar weer eens, hoe kwetsbaar je bent. Een ding is zeker, je moet de draad wel weer oppakken, want als je ermee blijft zitten, wordt het steeds moeilijker op de weg , die voor je ligt.…

Het regent tranen, over het teloorgegane.…

Als ik een traan was in je oog, dan zou ik neerglijden naar je zwoele lippen. Maar als jij een traan in mijn oog zou zijn, dan zou ik nooit wenen!…

Met grote bewondering en verwondering maak ik geboorte van een nieuw leven mee, groeit verder op in een warm nest waar liefde rolt, ontmoet verliefdheden, afscheid nemen van Samen bezorgen ze mij tranen die ik laat stromen in mijn breekbare-en-kwetsbare.…

Zielenpijn die alles overheerst En een uitweg zoekt uit hersens Die te zwaar beladen zijn, Geen APK die hier nog iets aan kan doen, Maar de pen brengt redding! Het verwoorden van al dat donkers Dat depressie heet, het benoemen Van al dat bijdraagt aan de pijn, Brengt verlichting, Het verwoordt de opluchting Van het opgeschreven zijn…

Een traan rolt over mijn wangen een traan van liefde gemis en pijn Een traan vol van verlangen om ook maar even bij jou te zijn ik wou dat ik hem kon vangen aan jou kon geven ook al is hij zo klein Die traan staat voor mijn liefde ik hou van je en dat voelt fijn…

Een traan valt mee te leven Een traan die hoort erbij Om hem even weg te vegen Zo ben je weer even blij Twee tranen zijn moeilijk Met dubbel zoveel verdriet Je krijgt dan een andere kijk Maar vergeten doe je niet Een overvloed aan tranen Die als regen druipen over je gezicht Ik denk aan de momenten samen Aan de donkere maar ook degene…

waar intens verlangen zichzelf zoekt in tranen een nacht vol dromen geen voldoening schenkt is liefde verloren zoek in verdriet zal een ster niet bekoren door de wens die zij biedt verdwijnt hoop in gevallen tranen het diepste verlangen op zoek naar een roos die bloeit voor een leven samen met mij gevoed door tranen tranen van…

Een traan Die brand Een traan Die vloeit Heel zacht En stil... Een traan Die valt Een traan Die smeekt Heel zacht En stil... Een traan Die lacht Een traan Die mag Heel zacht En puur...…

Jij bent altijd bij mij,Traan Oh, wat ken jij mij goed 't Is net of jij me troosten wil Ik heb op jou toch invloed.…

Ik huil, de tranen gutsen uit mijn ogen, gelijk een waterval. Zoveel vocht vergoot ik nog niet eerder, 't is compleet een tranendal. Dozen zakdoekjes zijn er nodig bij zo'n enorme regenbui. En dat allemaal veroorzaakt door jawel gewoon..... een UI!…

slechts drie dingen zijn oneindig: de sterren aan de hemel, de waterdruppels in de zee en de tranen van het hart…

Ik ga naar bed Vol goede moed Ga liggen in het donker, lezen lukt me niet Knipper, mijn wangen worden nat Tranen beginnen te stromen Zonder dat ik er erg in had Ik ga uit bed Vol goede moed Neem vrij, werken lukt me niet Knipper, mascarastrepen op mijn huid Tranen beginnen te stromen Zonder enige vorm van geluid…

tranen schuren voordat water en modder de beddingen plamuren van de emotierivier waardoor later gras toch groener dan dat van de buurvrouw lijkt ook omdat haar hulphond bijt weer ben ik verdwaald in de wereld van weleer maar zij geeft mij geen voldoening meer onrust hangt aan muren te verstoffen omdat tijd te lang heeft stilgestaan…

naar buiten kijkend zie ik een betraande tuin plantenkoppen hangen deemoedig naar de grond waar slakken actiever zijn dan ooit in het raam weerspiegelt het televisiescherm zwemwater in Athene tranen van geluk onze Inge is voorzien van goud kroonprinselijk goedgekeurd gemascotteerd door oranjegekleed orakel van gewicht voorheen atlete…

de zomerse scene met een zonovergoten hangplek vol schaarse kledij daar was toen geen corona in al zijn varianten met contactbeperkingen bij ze hebben het hart uit het vrijen gehaald van de anderhalve meter een dodelijk vaccin gemaakt alleen nog online kun je even jezelf zijn tot je anderen hoort lachen omdat ook zij geen tranen…

er vallen tranen op je kist…

presteer je het valse tranen te tonen uit die eens zo mooie ogen…

je verder viel en je behoeden voor wat is verloren Ik twijfel niet om wat ik heb gewonnen een moederhart is sterker dan ik dacht het vormde zich het web dat jij bedacht en sloot de draden die ik had gesponnen Nu krult je hand behoedzaam in de mijne je warrig hoofd leunt zwaar tegen me aan je staart hem na een niet verbeten traan…

Donkere wolken angstaanjagend veroveren ze de hemel verduisterd licht alles donker overspoeld met zoute tranen Plots een zonnestraal aarzelend nog tranen drogend met haar warmte…

Een traan glinstert eenzaam in mijn oog Glijdt over mijn wang Laat een pad achter Een eenzaam pad vol verdriet Het verdriet van jaren eenzaamheid Glijdt langs mijn neus en mond Streelt mijn kin en verdwijnt Ik zucht diep Het is voorbij…

jouw tranen weerspiegelen degene die troosten kan tenzij je je gezicht verbergt achter handen jouw tranen bevestigen meer dan eens het houden van tenzij je je verdriet steeds verder laat verzanden jouw tranen vertellen mij in eenvoudige zinnen tenzij je je woorden niet meer wilt laten verstaan jouw tranen zijn het einde van steeds opnieuw…

Als tranen het leed verzachten, van onze offerdieren, in hun laboratoria, dan wil ik een leven lang huilen, en slechts daarom oud worden.…

tranen onstaan door verdriet ze zijn gevallen omdat jij mij achterliet plots ben je weggegaan op een briefje had je deze woorden staan je zei dat je nog steeds van me hield maar waarom waarom heb je deze liefde dan vernield ik voel me eenzaam en alleen ik hou van jou als geeneen de tijd samen was zo fijn en weetje iefste jij zal…

De traan van verdriet Dwarrelend gaat hij over je wang In warrige en verkeerde instanties Wat moet je dan Niet kijkend verberg je het voor je ogen Of het is een schrikreactie Trillend kijk je om je heen Dan voel je om je heen en je bent alleen Rare stemmen en geluiden maken je wat wijs Ouders en leraren Je wilt ze zo hard wegslaan Maar…