Alle inzendingen over underdog OR klokhuis OR stofwolk

groots en weids energie en materie turbulent mutabel altijd in beweging onmetelijkheid Melkweg of galactisch stelsel zichtbaar en theoretisch bevat sterren en planeten in lichtjaren verwijderd zonnen en manen altijd en eeuwig draaiend Onafzienbare zwarte gaten waaruit niets kan ontsnappen vallende sterren die het luchtruim verlichten stofwolken…

Verloren was het paradijs, omdat een vrouw, die toch de vrije keuze had, het klokhuis boven ‘t klokkenspel verkoos. ---------------------------------------------------------- (Uit: Plectrum et Emergo, Liverse 2003)…

met zwaar geschut op neerlands appel maakt niet uit cox orange of red delicious fuji empire gala zelfs de pomme de terres vinden ze allemaal goed om tot compote op onbekende hoofden te worden geschoten Alleen de guillaume tell die blijft heel en kan bij die eigenheimers niet stuk houden ze in oktober apart bij de pluk voor appelmoes met klokhuis…

Herpak de vruchten in een valies als ik naar het onbekende noorden reis laat mij zwerven over een rijke appelzee, ik neem alleen het klokhuis mee naar een groene morgen van de overkant laat mij daar van je malse loten eten indien ik heb getwijfeld om me te laten zaaien in een vergeten oord geen idee hoe die dag zal heten als ik…

we rekenen af als volgt m'n vrind: u levert mij twee ton witte zand die stort ik op de bank en dan loopt op die bank een vrachtschip vast vol kilo's vers kamelenvlees alert adopteer ik een kamelenwees neem deel aan een kamelenrace, die ik als underdog vlotjes win de eerste prijs: mijn eigen strand ...als het dan wat warmer wordt plaats…

De hond die toont zijn tanden reeds en grommend gaat hij bijten verscheurend al wat niet verwacht vakkundig wordt het afgeslacht Tot op het bot verteert de haat wat achteraf slechts spaanders laat van alle kwade geesten nu underdog gaat feesten.…

Je schept de geuren in je hand, Stofwolken verdwijnen in het zand. De zon beweegt zingend in je woorden, Schaduwen gaan weer in de aarde wonen. Een lach danst speels in je lijf, Het licht weet met je vrolijkheid geen blijf. Grijze dromen glijden van je af, Je hebt dit lentewonder niet zelf bedacht.…

voor iedereen van ingrediënten die niemand kende zelf zei hij – melig als zijn brood – dat hij ze plukte als de zon precies boven zijn bakermat reikte Wij geloofden hem immers hij vertelde louter leugens tegen de kraaiende kraaien of de grijze kroonkraanvogel wiens koperen kraan schraal praalde En op een dag, tezamen met stroperige stofwolken…

omheiningen schrikdraad en hekken daar is het waar de afbraak van vergezichten zijn grimmige tentakels uitsteekt daar huist wildernis licht en ruimte kunnen slechts ademen in de geplaveide dromen van een man die met trage tred de schaduw zoekt onder een eeuwenoude mashatu boom stampende snuivende gnoes trekken in stofwolken…

op het voorhoofd glad in het spoor van krakende karrenwielen van het dromennet wordt de lente willekeurig neergevlijd de wind spuit met zijn boodschap de oren van de schepping uit zaad wortelt zich tot bomen waaruit oneindig de onbespoten appels vielen, mand met alle deling en zonder kruis waarin iedereen kan schuilen in het klokhuis…

(voor Mirjam) De tijd en het onzichtbare doet vervagen, dat weet iedereen, stofwolken achterlaten is een methode om te verdwijnen, maar wat in mijn ziel is gebrandmerkt laat zich niet bedotten.…

mensen in ogenschijn veranderen, glimlachen naar littekens onderhuids, de tijd is de vernieler en bewaarder tegelijk de bittere pil laat zich kauwen tot het klokhuis van vertier de laatste beet toont de granieten tanden van de verrader.…

Hij ziet geen Karavaan, hij ziet Van verre slechts een stofwolk wemelen, Hoort van de drijver van de kemelen Nog ’t slepend en wegstervend lied. En schoon hij weet, ’t morgenrood Vindt hem slechts stervend daar gebleven, Toch naar de tekenen van het leven Staart hij in ’t aanzicht van de Dood.…

Magie draagt voor zover bekend Zorg voor een heidens element 593 I think I was enchanted When first a sombre Girl- I read that Foreign Lady- The Dark-felt beautiful- And whether it was noon at night- Or only Heaven-at Noon- For very Lunacy of Light I had not power to tell- The Bees-became as Butterflies- The Butterflies-as…

Soms schittert de zon in de druppel die ik ben -- in de levenszee.…

Ben ik bij jou dan ben jij bij me maakt niet uit waar of we zijn of waar we dan mee bezig zijn want da's het enige dat telt ongemerkt passeert de tijd voor mijn gevoel staat hij ook stil wanneer we samen lachen zingen als jij me kust word ik zèlf stil Kleuren schieten door me heen ik wou dat ik ze zo kon zingen voel duizend en één…

De eerste keer dat ik die warme lach van dichtbij in jouw ogen zag ging er een wereld open. Ik wist niet wat me nog te wachten stond en stond genageld aan de grond; ik kon alleen maar hopen. De eerste zuigeling in ons gezin kwam goedgemutst de wereld in; zo ook haar beide zussen. We wisten niet wat ons te wachten stond; opeens liepen er…

Dus na de Completen, eindigend rond negen uur 's avonds, sjokte ik vermoeid in mijn alsmaar zwaarder wordende, zwarte habijt de akelig stenen trappen van het dormitorium omhoog, waar de stofwolken alweer inhaakten, die ik iedere week moest zien weg te werken, maar eenmaal in mijn kloostercel smeet ik het habijt woest op de grond en ging ik in…

Eerst kijk ik naar de man aan het tafeltje dan naar het raam van het strandcafé stil als een foto, witte lijnen om de ruiten die mijn aandacht vasthouden zo mooi dat het me niet verveelt - het wit! het licht! de vlakverdeling! Ik raadpleegde de wijsheid van het internet: Waarom zijn foto's nooit saai? en kreeg gerijmelde gemeenplaatsen…

Hij herformuleerde Aristarchus' theorie En grondvestte aldus de moderne astronomie Zodat er een nieuwe ideeënwereld naakte Die aan ons bijgeloof een einde maakte Met zijn planeet die om een ster heen draait Heeft Copernicus ons gedachtengoed verfraait Waardoor de wetenschappelijke tijd aanving En de kerkelijke macht ten onder ging Nu zitten…