12269 resultaten.
verloren gevoel
hartenkreet
3.0 met 21 stemmen 1.858 daar sta je dan,
net zoals vroeger.
net zo alleen,
alleen dan anders.
jaren gaan voorbij,
of zijn het luttele seconden.
Daar sta je dan,
machteloos.
Nog steeds alleen
net zo verloren.…
Slotscene
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 522 Je denken is teruggebracht
tot versplinterde beelden
die je geest slechts binden
aan een verschoten tijd
Ik zie de oude klok
haar wijzers in staking
je vergat hem op te draaien
dat hoeft voor jou niet meer
Een blauw geaderde hand
raakt zacht mijn arm aan
ben jij nou Sylvia, of niet?
wat lijk je veel op haar
Ik geef je een knijpje…
zoveel pijn en verdriet
hartenkreet
3.0 met 46 stemmen 2.706 het verdriet is er pas uit
als ik je in mijn armen sluit
lieve gijs, het ga je goed
het is papa die je groet…
Onmacht broeit
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 558 onmacht broeit
en groeit in een beweging
die niet te stoppen lijkt
met bloed bekochte
opstand doet de
gemoederen koken
vrouwen jammeren
als de onschuld
wordt vermoord
het gereedstaande vliegtuig
een stille getuige…
Durf je het duister in te gaan?
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 469 Durf je het duister in te gaan,
de onmacht, het verdriet?
Durf je te wenen om zoveel dat
misschien geen naam heeft
maar dat je overal weer ziet?…
Begrensde vrijheid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 180 de angst gemaskerd
twee bruine ogen
spreken stilzwijgend
is het de traditie
die haar steels
volwassen heeft geschopt
blonde lokken verhullen
haar contouren, zo blijft
de kans op thuisbrengen miniem
welke inherent is aan
de onschuld vermoorden
zodat het stamhuis in achting zal stijgen
spreekt zij met verdraaide stem
al die vrouwen…
Verstillen
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 220 ondergedompeld in een rode vuurzee
is de verslagenheid daar waar
logica ver te zoeken lijkt
onschuldige zielen die aan het begin
stonden om de wereld te verkennen
hun horizon te verruimen
zich te laven aan het leven
werd nors verstoord
door meedogenloze kogels…
Op sokken
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 393 veeg de bewijsstukken maar van tafel
en de kruimels onder het kleed
draai de klok maar terug naar gister
als of het er allemaal niet toe deed
hoe je haar hebt geslagen
viel ze pardoes op de grond
sneed haar gil door merg en been
alsof de wereld niet bestond
heb je ziedend het huis verlaten
ben je heel hard weggerend
haar snikkend achterlatend…
Luidkeels
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 196 vrijgekomen zielen schreeuwen om hulp
nu de deksel van de doofpot wordt gelicht
zij zijn alleen hoorbaar door hen
die de gruwelijke waarheid onder ogen zien
de last niet meer kunnen dragen van al die
opeengestapelde feiten veel te zwaar voor
kinderschouders om te dragen laat staan voor hen
zwijgt de waarheid nog steevast op de bodem…
De vader van ...
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 562 wie kon vermoeden
hoe donker jouw laatste dagen waren
dat leven een uitzichtloze tunnel leek
je al tijden rondzwierf
in een onontgonnen doolhof
waaruit zonnestralen waren verbannen
wie heeft je niet
horen schreeuwen in het gevecht
waarin je verwikkeld bleek
je laat ons met vele vragen achter
al wat rest is je te omarmen met
onze…
letsel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 158 als de verdoving wegebt
komt de kamer in beweging
en luwt de storm
tot weeƫ misselijkheid
en flarden berusting
ik luister met gesloten ogen
naar de gestolde stilte
in mijn hoofd
later
tracht ik
aarzelend in faalangst
met stramme lettertekens
een brief voor je te krassen
op grauw papier
maar verder
dan luttele woorden
kom ik niet…
Oorlog
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 176 Het leven is een diep geheim, zoveel is zeker,
alleen verklaren helpt soms niet,
maar laat ons teder zijn voor al wie rouwen
en mee gaan dragen dit zo groot verdriet.…
Verloren in behagen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 93 Het werd zo stil vanbinnen
verscheurt van willen zwijgen
en roepen van niet verstaan en willen begrijpen,
terwijl woorden van wie haar lief zijn
haar raakten,
haar verdrietig maakten
en in haar 'zijn' gingen verkleinen .…
KILLER DAN VOORHEEN
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 817 buiten is het koud het vriest
min tien of meer zeggen ze
je voelt het niet
hoewel de kachel al uren niet meer brand
voelt jouw hart verteerd door twijfel verdriet en onmacht kouder nog
dan oostenwinden over poolvlaktes waaien kunnen
alleen met jezelf en de muziek die troost maar ook verdrietig maakt
weet je dat je bent vertrokken uit het…
onmachtig...
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 578 onmacht in de strijd
het gevecht met jezelf
verwoest wordt een leven
verscheurt door pijn
waar angst sluipt
in nachtelijk dwalen
het zoeken naar waarom
de vraag, nog hoelang
en jij luistert naar stilte
het snikken gesmoord
angstvallig wakend
dat niemand het hoort…
Onmacht
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 558 Ik zoek niet meer,
naar het zin van het leven,
maar naar waarden,
die het draaglijk maken
en mij kunnen verzoenen
met mijn onmacht.…
Onmacht
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 924 Onder golven bedolven
in het kolkende water
in onmacht getracht
niet te denken aan later
steeds buigend en zuigend
en eindeloos diep
afschrikkend verstikkend
en doof toen ik riep.…
Onmacht
hartenkreet
4.0 met 20 stemmen 2.414 De boodschap was zo verteld en zo verklaard
Het werd gebracht kalm, rustig en bedaard
Een schouderklop en een hand
Daar stopte het medische verstand.
Een half jaar!
Wanhoop, verbijstering en tranen
Emoties zonder banen
berusting, ongeloof en opstand
Allemaal kregen ze de overhand
Een half jaar!
Denken, doen en praten
Dit wil ik doen en…
Onmacht
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 1.525 Ooit goudgeel wuivend korenveld
verminkt door woeste voren
de golven wreed onderbroken
...de harmonie verloren
Ondoordacht vertrapte toekomst
bedekt met stervende aren
vertwijfeld brodeloos zijn
...het niet kunnen verklaren…
Onmacht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 453 Als ogen waken
spreekt de taal
en veegt tranen
uit het zicht
jouw gevecht
verlaat
de tweebaansweg
finaal verloren
wanneer stappen
niet verder lopen
en ook jij de muur
niet meer ontwijkt
zal ik steen voor
steen onze taal
opbouwen
welke ooit
geschreven is…
Onmacht
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 337 Zo murw geslagen
maar zonder stok of wapen
alleen maar duldend.…
Onmacht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 34 de gretige eter
van angst en twijfel
smullend
van onmacht
zit zich na
een kort dieet
vraatzuchtig
vol te proppen…
onmachtig
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 564 ik lig te ver van bomen af
om het roerloze spreken te bezitten
het heeft ook geen zin
om eerder dan woorden de wind
te bevelen
of de blauwe plekken in de lucht
die langzaam wegtrekken als halsgesnoerde
lichtjes
wat uit kruinen valt
zijn jaren, samen gewaaid rondom een mond; dichtgestopt
met schedels en afgestorven bloesems…
ONMACHT
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 518 ik voel het, maar jij, zo passief, je wijkt opnieuw
ik zou jou uit willen schelden, ja goddeloos vervloeken,
ik zou je huid willen schuren, je willen slaan, omdat je
zo stil, zo passief, zonder mening of heftig protest
dit verborgen ontluisterend, geluidloos leven leeft
ik haat je, om jouw onmacht, ik heb je lief, om je onmacht,
ik pijnig…
Onmacht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 426 Hels is zelfs het helste
als er treden rijzen
uit de diepte
maar de metselaar
knecht blijkt te zijn
van duivelshanden
die poreuze stenen bakten
en de trap omhoog
toch na is…
Onmacht
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 824 Hoe kan ik nog zeggen denken
en schrijven wat ik voel en
denk en hoor als ik iedereen
kwets. Grootsheidswaanzin is
dat totaal kapot je voelen
van alles de schuld en totaal
stronfvervelend
Wie respecteert men nog op deze
aardbol? De Oerknal of het heel
gevoelig in vrede ontslapen en
weer opgaan in de natuur. Is er
iemand die daarbij kan…
Onmacht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 154 Onmacht als de woorden
niet goed worden aangevoeld
voel nu pijn diep van binnen
om die ene goed bedoelde zin.…
Onmacht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 382 Je draagt een watermerk
achter je uitneembaar oog
van echtheid is geen sprake
droevig om te zien
hoe het andere zich kan vermaken
oog om oog
hand om hand.…
Onmacht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 263 nog vliegt het kille witte
als een doffe klap
ondanks de duif is stilgelegd
los en vast
van schreiend aangemeten
moederplicht
doch zij verheft uit
godverlaten zwakte
welke wereldmoeder
ook zo voelde
toen haar zoon verging
het gesloten ogenkind
zijn geliefde en hun kroost
het volk tast door de mist
hoe sterk de band…
Onmacht
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 604 Langzaam liep hij weg,
in de stromende regen.
De dikke druppen,
voelden hem als een zegen.
Niemand zag zijn tranen,
of zijn pijnlijk gezicht.
Niemand stelde vragen,
geen antwoorden verplicht.
Het afscheid viel hem zwaar,
zwaarder dan hij dacht.
De gevoelens voor haar,
hadden nog veel macht.
Zijn hart zei hem te stoppen,
zijn verstand…