letsel

als de verdoving wegebt
komt de kamer in beweging
en luwt de storm
tot weeë misselijkheid
en flarden berusting

ik luister met gesloten ogen
naar de gestolde stilte
in mijn hoofd

later
tracht ik
aarzelend in faalangst
met stramme lettertekens
een brief voor je te krassen
op grauw papier
maar verder
dan luttele woorden
kom ik niet

de onmacht blijft
wordt zilte weemoed
die welt en luwt
in wisselend getij

ik tel
nog steeds
de vele dagen sedert jou
getal dat veel te traagzaam groeit
tot lang geleden
- en misschien ooit: voorbij-
terwijl ik uitdoof
als een kaarswiek
die smoort
in eigen vloeibaarheid

ik ben genezen
zegt de chirurg:
zijn maatstaf snijdt niet dieper
dan pijn die wortelt
in het vege vlees

pijn verdriet onmacht

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 4 stemmen 158