Slotscene
Je denken is teruggebracht
tot versplinterde beelden
die je geest slechts binden
aan een verschoten tijd
Ik zie de oude klok
haar wijzers in staking
je vergat hem op te draaien
dat hoeft voor jou niet meer
Een blauw geaderde hand
raakt zacht mijn arm aan
ben jij nou Sylvia, of niet?
wat lijk je veel op haar
Ik geef je een knijpje
de brok slik ik weg
Geplaatst in de categorie: emoties