Alle inzendingen over vogels OR eitjes OR bomen

Zonder een woord Zonder een zucht Vliegt de vogel voorbij In zijn vlucht En als je goed luistert Dan hoor je hem gaan Boven de bomen Onder de maan Zonder een woord Zonder een zucht Vliegt de vogel voorbij In zijn vlucht En als je goed luistert Even blijft staan Dan vliegt daar de vogel Naar ver hier vandaan…

“Meneer, u mag op zaal géén eitjes bakken! En ook is het beslist niet toegestaan mij, als ik u injecties geef, te slaan of de verpleegsters op de gang te pakken! Als u zich blijft gedragen als gespuis stuur ik u naar het Radboud Ziekenhuis!”…

Daar zij frequent hun angels in mij pluggen En zich aansluitend laven aan mijn bloed (Hun eitjes moeten immers uitgebroed), Blijk ik nog woest aantrekkelijk voor muggen. Die vallen op Wim Overweg, de ziel, Meer om zijn bloed dan om zijn sexappeal.…

De wind waait in het gezicht Bomen die zwaaien, vogels die kraaien Huilend zittend in het gras, tranen van verdriet maar vergeten kon het niet. De wind waait in het gezicht Bomen die zwaaien, vogels die kraaien De wint waait in het gezicht Maar vergeten kon het niet Nu zit het daar, Geheel alleen.…

Bomen zijn genezers ze ruisen door je ziel.. Een boom is vast een engel die ooit naar beneden viel. Bomen zijn behoeders, ze verlossen je van smart, ze jagen op demonen en balsemen je hart. Bomen bergen nesten, ze zijn heerlijk serviel, uit het oosten en het westen vinden vogels er asiel.…

Hoog in de boom zingt een vroege vogel de dageraad bijeen. Boom - onbeschreven blad fris en groen. In de herfst telt de oude boom zijn jaarringen. Schud de boom wacht niet op plukkers - appel op je hoofd. De oogst is binnen appels en peren leken weer niet op elkaar.…

De bladeren bruinen al wat aan de bomen, langzaam, blad na blad. Het wordt al koud en nat. Nog even kleurt het goud, nog even hoor ik vogels zingen. Maar in dat 'even' gaat het wringen, want vogels, bomen, worden eigenlijk niet oud. Ze zijn zoals ze waren in mijn kinderjaren, zoals ze in mijn laatste herfst weer zullen zijn.…

Als ik uit het raam kijk zie ik de bomen de vogels en de mensen de lucht de straat en ik ik ben binnen ik neem geen deel nu niet later…

Ik bewandel zonder benen Alle bomen En de ruimte eromheen Ik bewandel zonder benen Alle ruimte En de bomen eromheen Mijn hoofd is zonder lichaam En de vogels zijn van steen…

Drie eitjes in het nest bij de beek. Hoe kleiner wij, hoe groter de zomer. ------------------------------------- uit: 'Op de rand van de taal', 2001.…

De zon schijnt voor de eerste keer dit jaar, De bloesem bloeit, de eitjes komen uit. Een nieuwe lente en een nieuw geluid, Dat zou je zeggen, maar dat is niet waar. Er is maar één hot item deze lente: De hypotheek en aftrek van de rente.…

Nog voor de koffie loop ik naar mijn kippen Ik kook graag verse eitjes als ontbijt Ik denk dat ik dat uit voorzichtigheid Vanwege PFAS tijdelijk moet skippen Dit nieuws brengt mij een beetje van de leg Maar Pasen is gelukkig nog ver weg…

ze zaten daar, willekeurig bomen zat in het park, maar wel net in die ene, snavels tegen de storm in en ik mocht daar langs lopen want zo zot ben ik in striemende regen ga ik naar buiten wandelend voor zeven vogels in een boom…

Bloeiende bloemen aan de bomen schitteren in het morgenlicht Laat de zomer nu maar komen De vakantie is in zicht Vroege vogels in hun verenpak vergezellen ons bij struik en bomen Uit volle borst op hun gemak bezingen zij ons zomers dromen…

je was een fiere boom spreidde je takken voor vele vogels die in jou nestelden in het Arboretum staat jouw essentie als sierlijk kunstwerk geworteld in de grond ik buig voor jou fiere boom bewonder je vorm…

Je kan me de boom in, en niet zo'n klein beetje ook. Misschien nog ietsje verder, tot bij de vogel die net floot. Je kan me de boom in, kijk de koekoek bij dat nest. Hij wil daar zijn ei kwijt, want dat kan hij het best. Je kan me dus de boom in, je zit me nogal hoog.…

Prijs de dag niet voor het avond is werd me altijd gezegd, nu is het avond en we treffen het dus niet slecht, want de bomen ruisen, de vogels fluiten, het gemaaide gras geurt het avondrood kleurt. Wat wil een mens nog meer?…

Vogels vliegen dalen neer op bomen fluiten zachtjes avondlied mijn gevoel geeft enkel nachtelijk verdriet…

Creatief was de dame met petten, kadavers van vogels, baretten, een tent, boom en keel of een plan. Het was veel, wat ze allemaal op wist te zetten.…

waar ruisende regen aarde proeft zullen bomen bossen vogels fluiten op het ritme van tijd in eeuwigheid…

Bomen in het bos de vallende bladeren bedekken het mos. De vogels fluiten in de verte klinkt hun lied wat mooi in het bos.…

De vogels huilen, ze zijn treurig. Tranen van vissen vermengen zich met het water. De bladeren van de bomen verbleken. Wij komen later...…

Vissers zijn geen watjes zeker geen eitjes vissers op zee en vissers op het vasteland Rob Visser van Amersfoort van 'de aanslag' nu op IJburg, bevestigt het beroep en de naam zeg maar de roeping voor Amsterdam als dominee Net als zijn broer Hans Visser van de Pauluskerk en 'perron 0' nu met emeritaat mijn geestelijk leider te…

-------------------------------- vandaag voelt de wereld aan als een wolk waarschijnlijkheden en ik laat alle dingen zijn zoals het gras, de wind en de bomen de regen laten komen de vogel ging zitten in de boom met de onhoorbare grondtoon de wolken botsen tegen de zon met de onhoorbare boventoon de anti-wolken botsen tegen de anti-zon in…

het nestkastje is leeg, de winter legt zijn ei denk vooral om de vogels, hoor ik je zeggen zul je vetbolletjes aan de bomen hangen verdomme, waarom toch het verlangen om jouw woorden in mijn mond te leggen als de vogels nooit meer zingen in mei…

Hoog in de bomen zingt een merel de dageraad bijeen. Lokroep van vogels van merel tot nachtegaal kippenvel muziek. Poëtische dromen in een net gevangen woorden drijven weg. Vogels in de lucht vliegen in V-vorm als vredesteken.…

Kijkend naar de grijze lucht, Zag ik de wolken huilen En in de toppen van de bomen, Zag ik de vogels schuilen. Gedachten door mijn hoofd, Nooit zal ik ze vangen, Terwijl ze steeds harder razen, Loopt er water over mijn wangen. Daar bij die boom stopte het, Langzaam ging het weg, Eén keer zag ik mijzelf nog, Kijkend over de heg.…

hoezo verdwalen lachten de Bosjesmannen wind vogels dieren bomen en sterren ze kennen ons allemaal wij verdwalen nooit…

Toen ze ooit samen vloeiden als een stromende beek in alle opzichten in hun bedding ongelijk tot in hun midden een steen viel hun wegen tijdelijk gescheiden, elk draaiend aan hetzelfde levenswiel door gedachten uiteengedreven, hadden zij veel en zoveel meer gemeen, ze vloeiden uiteindelijk ineen als twee druppels water, in het geheel…

Nee, niet voor mij Geen paashaas zelfs die eitjes aan kwam dragen Desondanks ging ik flink ertegenaan Want reeds vóór elven ben ik opgestaan…