Alle inzendingen over zolang

Stel, dat mijn traan een parel schonk m'n kussen zich verguldden in mijn adem zilver klonk mijn geest kristal omhulde... Stel, dat mijn bloed diamant bezat m'n woorden goud verstrooiden en mijn brein juwelen had mijn ziel met munten gooide... Stel, dat mijn huid briljanten bracht m'n dagen brons verwerven en mijn hart platina…

Vanuit de ronkende diepte van onderhuidse onverdraagzaamheid scheuren grillige visioenen naar de stembureaus en klauwen vooruitgang aan flarden van uitgewrongen solidariteit Vlaamse tongen sidderen en sissen tot hun aangewakkerde protesten hen wederom samenbrengen dankzij ontvlamde frustratie onderstoppen in knusse superioriteit en meewentelen…

denk zie ik je buiten staan Dan verdwijnt opeens de stilte die maakt plaats voor een geluid vanuit binnen zoek ik je buiten maar het huis kom ik niet meer uit Ik heb jou hier niet nodig niet om te houden van Ik kijk gewoon naar buiten of ik je daar altijd vinden kan Misschien heb jij mij ooit gezien of misschien te snel gezegd Maar zolang…

ben ik mijn eigen staat van zijn of sta ik terzijde, geïmproviseerd tussen ons, in een staat van semi-bevinden of onderbestaan het is opmerkelijk hoe we hier nu al een tijdje verwijlen het water stroomt al die tijd door de rivier, streelt de stenen en schampt de oever in de uiterwaarden van onze huid gaan we voor honderd procent…

zoals jan- de kleine krullenbol de tijdsduur van haar dood in armlengtes meet - hoe lang duurt dood eigenlijk duurt hij zolang of zolang en ze gaan iets verder uit elkaar, die kleine handjes of zolang - en weer wordt de afstand groter tussen leven en verdwijnen of zo zo zo zo zo lang..... - nu spreidt hij zijn armen wijd - heel wijd.…

Bij het samen obsc1 tempelieren voelde ik dat jij mij niet meer on2k en kon ik, zolang ik ver3tig keek, al mijn luimen en lusten bot4en.…

De koude diepte is de droom die ik wens en geloof zolang de winter mij niet verandert in het leven dat ik in alle schaduwen achterlaat…

Maar zie hoe oud en al een beetje dood de perelaar nog bloeit hij denkt er het zijne van zolang de zon maar op zijn knoken gloeit…

Ik wilde 1 lijn trekken, men liet mij verrekken, zolang zelfs dat ik 123 niet wist dat ik de derde had gemist.....…

er is niks op tegen op je bek te vallen daar word je groot van zolang er maar iemand is die de boel weer oplapt zonder eeuwige trouw te verlangen…

Blijf staan op het hoge blijf staan te pakken en heen te gaan staand te klein zolang ik groot ben…

Zeg nu eens eerlijk, ik zelfverheerlijk zolang het nog ging. Maar waarom geen zelfvereerlijking i.p.v. zelfverheerlijking.…

Zeg nu eens eerlijk, ik zelfverheerlijk, zolang het nog ging. Maar waarom geen zelfvereerlijking i.p.v. zelfverheerlijking.…

morgen ben ik anders morgen ben ik weer je vriend morgen zal ik stralen mijn beste vriend morgen zal ik een lach voor je sparen ik zal morgen,een nieuwe morgen maken als jij dat wil dan doe ik dat ook zolang je mij niet kwijtraakt zal ik morgen morgen voor je maken zolang jij maar beseft,dat ik morgen niet hetzelfde als gisteren ben…

altijd weer op zoek naar dat ene gezicht….in dromen ben jij degene die ik wil verwelkomen avondrust… serene stilte, met gedachten aan een kleine gang de lentewende, eerste ontmoeting met die ene waarop ik al zolang wachtte, al zolang in dromen op zoek naar dat ene gezicht dat geen spatje ouder wordt in de stilte der jaren..…

Soms denk ik: ik zeg u, zolang ik je al ken, hoewel ik heel gewoon geliefde van je ben en je nooit doet alsof je ouder bent dan ik, daarbij: het geldt ook andersom. Voor jou ben ik geen jij. Laatst zei je: ik zeg u, zolang ik je al ken, hoewel ik heel gewoon geliefde van je ben en het normaal zou zijn als ik je altijd joude.…

Ik ben - nog meer dan van strand en van golvenzee, waar ik al zolang on- stuimig van houd – helemaal weg van de avondzonsondergang, met al zijn warmte van geel en van goud.…

jouw vaagheid betekent niet dat je ondoordringbaar bent zolang je met gepaste tred de paden bewandelt geeft zij zich langzaam bloot…

jouw vaagheid betekent niet dat je ondoordringbaar bent zolang je met gepaste tred de paden bewandelt geeft zij zich langzaam bloot…

Maar ik houd het stil Zolang je maar bij me blijft Bewogen en bedrogen Steeds weer verstijfd Door je blauwe ogen…

wikkend en wegend dwarrelt het blad naar de grond de hechting voorbij het blijft daar liggen voor zolang het duren kan dat is het leven of is het de dood…

Inzicht in jezelf geeft ook inzicht in anderen Anderen blijven een gesloten boek zolang je wegloopt voor wat er zich in jou afspeelt…

jij schijnt hier voor mij Zolang ben ik ied're dag weer blij (Als de Zon eindelijk schijnt En alle duisternis verdwijnt Zonneschijn, jij bent mijn levenslicht Zonneschijn, jij brengt een nieuw uitzicht) Zolang jij schijnt hier voor mij Zolang ben ik ied're dag Ja, ied're dag Ben ik ied're dag weer blij!…

ik je breng Het is zo moeilijk, m’n hart te openen Terwijl ik jou al zolang ken Het spijt me dat ik niet kan spreken Over wat mijn gedachten zijn Maar juist jij zou mij kunnen breken Omdat je zo’n goede vriend van me bent…

pad van het leven dat hij mist naar de tijd die het nog geeft en hij schuifelt langzaam verder zolang het kind hem nodig heeft…

De tijd dat wij elkaar niet kenden en niet wisten van elkaars bestaan is haast niet meer voor te stellen omdat wij zolang samengaan Als ik kijk in jouw lieve ogen je zie, je voel, heel dicht bij elkaar dan durf ik heel voorzichtig te denken we blijven echt altijd een paar Want doordat wij al zolang één zijn ben ik echt nooit meer alleen…

het kan, zolang het moet Net als u mij, een wijle los Als Daedalos zijn Icaros...…

Nu ik verlies wat ik met mijn handen heb gemaakt zijn mijn geschreven woorden het geluk dat ik bewaar zolang de dagen en de gezichten die voorbijgaan niet wachten op wat ik dromend achterlaat…

Achtergelaten in de schaduw van een hopeloze liefde ben ik niet meer eenzaam omdat jij schaduwen nooit zult beminnen zolang ik droom dat jij nog bestaat.…

Wachten op eenzame momenten en vragen naar gezichten die mij nieuwsgierig fluisteren dat ik niet verdwijn zolang ik mijn spiegelbeeld niets vergeef en vraag waarom hij niet op mij wil lijken…