Netgedichten

2012

netgedicht (nr. 34.677):

zoals Jan de dood van poes meet

zoals jan- de kleine krullenbol
de tijdsduur van haar dood in armlengtes meet

- hoe lang duurt dood eigenlijk
duurt hij zolang of zolang
en ze gaan iets verder uit elkaar,
die kleine handjes
of zolang - en weer wordt de afstand groter
tussen leven en verdwijnen

of zo zo zo zo zo lang..... -
nu spreidt hij zijn armen
wijd - heel wijd...

angstig wacht hij mijn antwoord af

zo zo zo zo zo zo lang en nog langer
zo zo zo zo zo zo ver en nog verder
zo zo zo zo zo weg en nog weg - ger

meedogenloos lang - ver - weg
is poes - tot nooit meer ziens

zoals voor jan - die kleine krullenbol
zoals het was
zo zal het nooit meer

vanaf dat moment
verscheurt hij elke dag
een bladzijde
uit zijn sprookjesboek

Zie ook: http://gedichtenverhalenenpoeziemarje.blogspot.com

Schrijver: marije Hendrikx, 4 september 2010

maryama37

hotmail.com

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: verdriet

dood

emoties

4.2 met 21 stemmen

548

Er zijn 8 reacties op deze inzending:

Naam:: hans nusink
Datum:: 27 september 2010
Email:: hansnusinkplanet.nl; Ontroerend, je liefde voor Jan. Zo helder nog, voor altijd nu, uit je hoofd, in je hand, in de wereld

Naam:: Peterdw.
Datum:: 10 september 2010
Email:: peterdw-hotmail.com; De dood, uitgemeten in kinderogen, hoe eerlijk kan het zijn.

Naam:: pelgrim
Datum:: 8 september 2010; de warmte is voelbaar in je schrijven -bijzonder mooi gedicht!

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 7 september 2010
Email:: kerima.ellouisegmail.com; ontroerend mooi hoe je dit neerzet...en dan die laatste strofe...zo voelbaar! knap!

Naam:: Lizzy
Datum:: 7 september 2010
Email:: karsdorpkabelfoon.nl; Het "sprookje" over de dood

Naam:: jan haak
Datum:: 6 september 2010
Email:: janhaakzonnet.nl; Het sprookjesboek bladzijde na bladzijde uitscheuren, een mooie metafoor bij dit kinderleed.

Naam:: lijda zieleman
Datum:: 6 september 2010
Email:: lijdazielemangmail.com; wat een lief herkenbaar gedicht heb je hier gemaakt, voor de kinderen is het nog meetbaar, en evengoed ook triest.

Naam:: Martien Montanus
Datum:: 4 september 2010
Email:: mamamoloxs4all.nl; Zag het mannetje tijdens het lezen van dit schrijven al staan met gespreide armpjes,voelbaar mooi gedicht Marije!

Geef je reactie op deze inzending: