Alle inzendingen over kerstmis

vroeger dankten wij met kerstmis de goede God bij ontspanning van de internationale betrekkingen als de koude oorlog zachtjes leek ontdooien Kroetsjev geschoeid ging nu weet niemand meer wat zou kunnen ontspannen in internationale betrekkingen nooit meer op 't journaal koude oorlog moet uitgelegd 1000 bommen en granaten is kerstmis…

hoogte geeft geluid zijn stilte terug mensen buigen in gebed generaties litanieën hebben heiligen met rozenkransen neergezet beelden gapen op pilaren ogen navelstaren en hun handen reiken naar de Heer de zon mat kleuren door het glas in lood, verlicht het bidden voor de dood stofjes dansen heel devoot in slierten rook van…

De kaarsjes branden, de kerstboom geurt, een kerstmenu met groente al dente. Maar toch, het weer dat kwakkelt en zeurt, wekt diep in mij de heimwee naar lente.…

het is een roerige periode van 12 maanden geweest de trieste gebeurtenissen met Kerst vorig jaar de tsunami die duizenden mensen het leven kostte en de eendracht, gelukkig in hulp met en voor elkaar we vinden elkaar dan weer als mens onder mens geen onderscheid in huidskleur, cultuur of geloof samenwerken alsof het nooit anders is geweest en…

Luister goed lieve jongen zei mama konijn mensen houden altijd veel van ons weet je we zijn aaibaar dus in deze tijd vergeet je dat we opgevreten bij Kerst het haasje zijn…

wanneer het jaar zijn laatste dagen slijt en nevelsluiers zelfs mijn geest behangen kan mij een vreemd vertrouwde pijn bevangen die ik aan de vervlogen jaren wijt ik raakte veel van mijn illusies kwijt met stille weemoed en een vaag verlangen zou ik nu alle tranen willen vangen die in het leven door mij zijn geschreid maar als de lange nachten…

de kerst is opgetuigd het parelhoen loopt door het huis te watertanden het is er weer de sfeer van toen en het menu is dit jaar allerhande het kind vindt zich als altijd vredig in de kribbe, het onbevlekt ontvangen staat met Jozef stil te bidden de os zijn tanden zijn gepoetst en dat maakt het salaris van de dierenarts weer…

we liepen in het wit spraken zonder woorden schreven zonder inkt de tijd stond stil ik raakte je er viel een schaduw uit je antwoord in stilte op de grond opeens is er die lach die op minuten jaagt de uren vraagt wat langer te gaan duren dan stroomt het bloed en tintelt weer het leven vergeten we voor even hoe dood het witte…

Laat mij zweven laat mij vrij ik trek nu verder en gedraag mij als een engel het is kerst en laat je zweven laat je vrij -en toch- wil ik gewoon bij je zijn.…

bomen verdwijnen in decemberglorie waar liefde niet groot of groter gedijt in moeders schoot de hemel onthecht zich uit een knellende voet wanneer wortels hol reiken naar uitziende ogen takken treuren, zorgvuldig gekozen; de wind waait immers uit een verkeerde hoek steeds minder in het veld van vreugde deelt het leven de oude…

Kerst in je ogen een wereld vol mededogen met Betlehems ster romantisch bij nachte in stil verwachten komen koningen van ver maar herders verdwijnen schaapjes de ezel en os verschijnen alleen in de stal gezond en veel zegen kan ik u helaas nog niet geven toch wens ik u allen een goddelijk nieuwjaar…

Zilver reikt verder dan men denkt. Vannacht hoorde ik de stilte denken, hoe vreemd dat er licht slingert van boom tot boom. Ik blaas de schaduwen uit mijn slaap en trek me op tot ik van kruin tot kruin de sterren in de ogen kan kijken. Vandaag kreeg ik een kaart en een déjà vu en mijn wens werd een wortel die reikte naar pieken van jaren…

je vliegt weer kerst in witte duiven nog zonder takjes naar hun schone ruiven ik zag ze duiken in het blijvend groen ze aten bessen uit de mistletoe van toen geef mij maar zo die zoen waar jij op zit te broeden het nest komt later wel vergeet die takkenzooi en maak met mij vandaag het leven mooi de tijd gaat al zo snel…

heldere sterren verstillen kleine uren tot verwondering verwijzen mens en wereld naar grenzeloze vrede…

Het zijn niet de stampende laarzen, de mantels gedrenkt in het bloed, de machten die mensen verbazen, het grote betoog dat het doet, maar 't licht van de wenkende sterren, het kleine verhaal van de moed, een Kind dat hier komt van zo verre en dat ons in eenvoud begroet.…

Een vrouw voor het raam. Ze tuurt naar de horizon. Zij gelooft haar man. 22-12-2005…

onder de oude middeleeuwse toren sta ik even stil als de bejaarde slag het angelus laat horen hij is een roepende over de winterse velden kijkt statig uit zonder dat men hem nog hoort of ziet als hemelse bruid hij draagt slechts een stenen verleden en echoënde psalmen naar verluidt laten we ons nog verwonderen door eenvoud…

Wat zit er in het Kerstpakket een heerlijk flesje wijn paté ragout een tafelkleed een vleespakket wat fijn een doos met kaarsen zelfs een kandelaar bonbons en zoutjes mooi voor elkaar écht... voor elkaar? nou ja eh..zoiets voorbij onze deur leven mensen met niets.…

ik heb de stal op de stoep gezet os en de ezel aan de kinderboerderij gegeven en mijn schaapjes geteld ik had ze op het droge maar sommige moesten er toch aan geloven ze zijn al besteld om het offerfeest te vieren als held ik geloof nu in groen en niet in de religies van toen en wil weer ontwaken in lentes die een echte…

een gefiguurzaagde kerststal schaapjes Maria de kribbe zeven sterren het Kindeke Jesus de herders drie Wijzen van ’t Oosten allemaal in triplex Joseph zat los bovenop met twijgjes mijn pappie gemaakt laatste jaar voor ik geboren werd het stro op de grond echt - kwam uit de varkensschuur toen kwam de moderne verbeelding van fabrieksklei…

Afwezig laat zij de volle takken met blauwgroene naalden door haar handen gaan en terwijl twijfel prikt denkt ze aan de post die nog ongeopend op tafel ligt gedachten laten veel, zo niet alles los, schieten van de geboorte van een kerstkind langs de nachtmis naar het kerkhof en vallen in rust neer bij de kaarsjes aan het ontbijt plots…

het dwarrelt ieder jaar weer anders de langste weg een laatste keer nog door de lucht gegleden gedraaid, gewenteld en weer uitgevleerd het ritselt nog in vlagen en laat zich bebazen door een sterke wind luwte strekt zijn armen uit en maakt een eigen bed van bruinrood bladerdek bomen tasten nu met dunne takken naar een koude…

Zon schijnt tot gordijnen. Achter het groen verborgen wat gebeurde. De kamer een gesloten stal. Geen mens weet precies de reden, niemand beseft waarom. Het lijkt een kerstverhaal met een slechte afloop. Achter het kerkstukje gekregen voor de kerst - lof alle vrijwilligers - blijft ze hopen op vroeger vertelde de meester een…

ik heb kathedralen bezocht naar God gezocht langs bogen en pilaren soms kleurde even zon zijn haren in de gebrandschilderde ramen zag de fresco's staties van zijn kruis proefde wierook in een geur van ver verleden toch zingen nog vandaag de mensen zijn gebeden zij voelen zich er thuis ik ken de ster van Betlehem Maria,…

De kolenkachel straalt behaaglijk de huiskamer in zomerklimaat waar grootvader zijn uiltje knapt terwijl de kat een walnoot gapt die hij over het vloerkleed slaat kerstkoekjes in de dennenboom besneeuwd met suikervlokjes schommelen zacht aan felrood lint tussen de kaarsen; crèmegetint en tingelende tere klokjes de platenspeler krast versleten…

Ik ben naar Bethlehem gereden. Daar in restaurant ‘De oude stal’ serveerden ze echt heerlijkheden die ik niet licht vergeten zal. Het ossenvlees was knapperig gebraden, de schapenbouten mals en zacht. De ezelsbiefstuk niet te versmaden, de kamelensoep was ongedacht. Ja, dit eethuis verdient meer sterren, maar die worden zeker niet gehaald…

't Is bijna kerst....je proeft het aan de sfeer. De meeste winkels zijn wat langer open. Met geld op zak kan je van alles kopen; voor elk wat wils, dus kom en profiteer! Een kerstman prijst zijn bomen aan met kluit. De winkelstraat is sfeervol ingericht. De etalages, badend in het licht, bannen voor eventjes de kille wereld uit. Maar diep…

Jezus kindje in de kribbe Jezus man hangt aan het kruis Jezus in het hart van mensen Jezus woonde bij ons thuis Kijkt hij nu vanuit de hemel op ons mensen neer naar een lijdende wereld van armoede honger oorlog angst onvrijheid haat intolerantie en geweld Kerst brengt licht steekt kaarsen aan geeft hoop dat het beter zal gaan dat liefde…

ik wandel nog even langs voor ik ook wat rust werelds en in kleur ver weg van feestgedruis tussen beken en sparren de ster zoeken die naar ’t schijnt de weg wel weet met een mond vol tanden zoek ik een wens , iets zinvols rust zacht klinkt zo banaal vertel me dan, iemand wat wens je nu eigenlijk een dode met kerst?…

Alweer een jaar geleden precies rond deze tijd m'n wereld was zo grauw ik voelde eenzaamheid Geen hap door m'n keel constant maar huilen het liefst de hele dag onder m'n dekens schuilen En ondanks het verdriet is er iets wat ik niet vergeet niemand van ons allen voelde zich toen compleet Maar wie had er toen echter kunnen weten…