Alle inzendingen over liefde

Misschien zou je naast me komen zitten. In dat halflege café met die vuile lambrisering omdat de stoel naast me toch leeg was of omdat je mijn kwetsbaarheid herkende. Op je magere kamer zou ik je haren bezingen, mooie rode haren die bevallig over ranke schouders vallen Genade zal ik vragen, tegenover zoveel kwetsbaarheid ben ik weerloos.…

Ik heb je lief, Louise Ik heb je lief, Louise Ik heb je lief, Louise Ik heb je lief ontvoerd Ik heb je lief, Louise Ik heb je lief, Louise Aan de vissen in mijn hof Heb ik je lief gevoerd Herman was geen fijne gast Hij heeft ook nooit bij jou gepast Hij heeft ook in zijn broek geplast Op mijn achterbank De hele weg ging hij tekeer…

ik heb rode hartjes gestrooid op de vloer in een idee jou tegen te komen liet ze vloeiend door mijn vingers stromen maar kwam mezelf later weer tegen om alles weg te vegen heb er een laten liggen op het wit van de plint misschien dat mijn geluk daar nog garen bij spint…

Ik speel de meneer speelloop door straten speelzit aan tafel nergens thuis zoals je weet Speelspreek met woorden speelgoedwoorden speelgoedplastic luchtkastelen speel een huis Daar loop jij kijk door de straten plassen etalages spiegelruiten toverruiten dan dun als vroeg gebroken glas de stad de steden sporen bij elkaar geveegd…

Toen de vlinders al fladderend in de late zomer waren verdwenen, werd het stil, oneindig stil. Stil werd het in mijn huis en stil werd het in mijn hoofd. Het dagelijkse rumoer kon daar niets aan veranderen. Het werd stil, oneindig stil om beter te kunnen luisteren. Overal op zoek naar die dierbare stem.…

Met mijne jeugd zijn eveneens verdwenen De zangen van het zoetste minverlangen; De liefde ging daarom van mij niet henen: Zij blijft mij aan de warme boezem prangen. Door teedre dromen wil ze mij verleiden, Mij de ogen sluiten voor het aardse streven; Doch van de rede kan ik mij niet scheiden, Die wikkend weegt het wel, het wee van ’t leven…

Ik heb je terugkeer uit de tijd met zoveel ongeduld verbeid, met zoveel stelligheid bezworen, dat als er voor dit rijk gemis in wat ik schrijf geen plaats meer is ook ik niet voortkan als tevoren. Wanneer ik ons van het geloof dat mij in leven houdt beroof, kan niets je aan de dood ontwringen: je bent een handvol woelig stof, een schep bedorven…

Er is geen school hier waar je leert de letters te omschrijven geen cijfers om te meten noem dit liefde Geen kleur zo blauw zo zoet zo bruin zo mooi als ooit omschreven Geen altijd groene struik kan deze rode vruchten brengen zeker niet nu niemand hierom vraagt Aan tafel de sigarenrook de stoelen hoog het vragen mag ik gaan Ga ga…

In jouw slaap zoek ik jou op en nestel ik je -- helemaal in mij.…

Jan Klaassen en Kwatrijn vier dichterlijke zinnen over liefde en venijn en opnieuw beginnen…

Van de liefde heb je niets begrepen je hebt hem ingepalmd en naar je hand gezet zo voor jezelf Je hebt de liefde opgeschud als een kussen waarop je het meest gerieflijk lag, voldaan en met een glimlach Dat je liefde eigenlijk moet delen had je niet geleerd of meegekregen Ik had hem graag met je gedeeld Je moest eens weten.…

ik zal mijn stappen matigen mijn handen leggen op je lichaam je levende lichaam je dansende heupen en ik noem je naam in de lege kamers van dit huis ik zal kijken naar mijn rusteloze handen ik zal je zien en denken aan de duizend kleuren op je vragende huid ik zal je strelen voor ik ga…

Kwel sijpelend vanuit de bodem De vorming van een beek Glinsterspiegels die samenkomen Stroming die je nakeek Dubbelloofvarens aan de oeverkant groeiend In een zweem van zacht groene lagen Het water zal hier langzaam vloeien Voorjaarsgeuren innerlijk behagen Een beek die zoveel schoonheid geeft Waar libellen wieken boven de beek Menig…

Terpsichore fluistert zomerzacht in de wind dat jij zomaar zonder wachten bent ontsnapt aan mijn hart zonnig in mijn hoofd nu vlindert zo zorgeloos als een kind daardoor zijn mijn diepste gedachten vrolijk verleid en verward wat mij boven alles hindert is omdat jij zo ongrijpbaar en oneindig onbereikbaar altijd alles voor mij bent…

je verzuimde tijdens je tocht langs het hemelruim het beperkend wit weg te vegen om ons de zon en haar dominante plaats in het blauw vol warmte te laten herleven in jouw brede armzwaaien wiekten wolken weg regenden uit losten op in een zonnig vrij baan te gaan voor hen die met vlijt en zuinig zijn hun vrijheid hadden gespaard…

Dromen van haar in het holst van de dag, Ik zou een rots zijn waarop zij met haar hoofd lag, de geur van haar hals zou iets hebben van mandarijnen, of van geurige rozen net voor ze 's nachts verdwijnen. Stak mijn toorn weer eens op dan werd hij verzacht, door de balsem in haar stem, haar kreunen in de nacht. En zou ze heel bevallig haar kuiten…

'k Las hem 't gedicht Leermeesters voor, waarin ook hij voorkwam Toen keek hij even in mijn tuintje Zag het vogelhuisje hangen, Heb je 't schoongemaakt, vroeg hij Nee. Doen, zei hij, anders komt er niemand Nadat hij weg was haalde ik 't eraf, 'k probeerde 't te openen. Eerst zoemde er een hommel uit, 't Was verder volgepropt met zacht…

Twee wijd zwierende gordijnsluiers schrijden slepend hun zomen rond in steeds kleinere cirkels tot ze tegenover elkaar draaiend in de greep raken van de vloer en hun voeten hun benen, hun middel in een pirouette wringen de innige verstrengeling van een parend paar en hun streng van herhaalde passen in goede en kwade dagen tot de dood…

Als een wolk drijft ze langs de hemel in het avondrood, ze kleurt de lucht en mijn leven, de wind voert haar mee langzaam en devoot, onze levens, zijn voor altijd met elkaar verweven. Als de nacht valt staat één fonkelende ster hoog aan het firmament, haar licht is een baken en zend signalen uit, het is haar ascendant, die haar in de nacht…

Door liefde bewogen Tot elkaar aangezogen Haar ogen in de nacht Liefde werd gebracht Kijkend naar de sterren Hemels paradijs in het verre Liefde die elkaar toelacht Vonken samen voortgebracht Ze wilden het vertellen Terwijl lippen opgewonden zwellen Magie tot elkaar gebracht Liefde lacht…

Liefde is de kracht van het leven De kracht,kracht om te genezen Soms is het stralende kracht Uit de hemelse macht Soms ook zoete om jou te wijzen En je in je eer te prijzen Alles komt er op neer Dat je keer op keer Die kracht in je neerdaalt Zonder dat de warmte verdwaald Ja de kracht des leven Is wat ieder wordt gegeven Het…

Ongekend gevoel rare en ware kriebels het vlindert in mij. Op welke wijze zij frivool en onbezorgd fladderen om me heen in een land waar alles grenzeloos en groots is Door hun kracht van kwetsbaarheid kan ik hen niet vangen doordat ze zich eveneens beginnen te nestelen in onverwachte plekken om liefde te vinden. Door ongekende lichtheid…

Liefde Heel speciaal Een mooi gevoel Het komt altijd eens Verliefd…

De maan met zijn zwakke licht, verlicht het pad wat me naar jou moet brengen. terwijl een paar wolkenflarden het weke licht verduisteren, als of boze tongen beweren dat liefde niet puur is. Na een zware tocht vind ik het huis waar de warmte mij omhelst, en waar mijn beperkingen niet belangrijk zijn, slechte herinneringen en pijn, maken plaats…

Je bent gegaan ik weet niet hoe weet niet waarom ik weet niet hoe dit moet Je was er niet meer En dat je terugkomt soms soms onververwachts soms kom je niet Dan ben je weg Soms mis ik je niet De zon komt het wordt weer lente je weet wat ik ga zeggen alsof jij vraagt hoe de winter was Ze heeft een naam ze heeft jouw naam ik…

zo lang zon en maan op en ondergaan zal er een dag en een nacht blijven bestaan zo lang ik niet weg zal gaan voor een ander en jij mij ook nooit in de kou zal laten staan omdat de pijn te erg zal zijn voor jou maar ook voor mij en ons allebei zal verteren zolang zullen we bij elkaar blijven kan niets en niemand ons immers deren…

Zou het anders zijn gelopen zou het anders zijn gegaan Als wij hier niet hadden gelopen als wij hier niet hadden gestaan Zouden onze dochters niet hier dansen onze zonen niet bestaan Zou de zon het zand op weg naar de rivier dan niet verbranden Zou het water niet die kant op stromen Zou het anders zijn gelopen zou het anders zijn…

De ochtend schijnt In stralen tegemoet Bekomen van buien Met visuele mijmergloed Vredelievend schouwspel Het weer toont eerherstel Zonlicht als vriend Zo langzamerhand dik verdient Droge wandelschoenen aangetrokken Vogels die je naar buiten lokken Rode dennenstammen ontmoeten met zonnegloed Hakkende spechten hoorbaar in overvloed Gaaien…

Buiten Raast De wind Om het huis In jou Mijn kind Een nieuw begin Een wonder Lief en leed Delen Verbinden Groeien Mens Worden…

Ik val niet snel voor mensen Maar ik viel voor hem Niemand begreep waarom "Serieus, hij?" Werd me gevraagd "Hij is echt niet jou type!" Het grappige is dat mensen je type baseren op de jongens waarop je valt En ik viel voor hem Alleen voor hem Dus in feite is mijn type, hem…