Aarzelend druipt
het zonlicht naar benee’
en transformeert de grauwe vloer
in diepe kleurenzee.
Ik zet me neer en kijk naar boven
steeds hoger gaat het hemels prentenboek -
gevat in brandglas, duizendvoud
Je voelt je stijgen, zweven haast
en tijdloos dromen - de voeten op de kille vloer
en ‘t hoofd haast in de wolken.
En terwijl de ijle…
Gauteng stad van zware kledij; goud met vuur
Prachtig! Plek van werkende mensen alleen
Samen vallen bladeren van het stadsdak
Hoogten naar laagten.
Zwart en blanken zijn gelijk toen, daarbinnen
Zout der wonden, maar als de pijn... en ook nog
Wereld van een tengere vrouw: Johanna
Zang van de aarde.
Gauteng stad van jou en de rest van mijzelf…
het was heel vreemd ik wist het ook pas later
de trein was al het wit alweer voorbij
dat kievitwit van weiden en de snater
van ongehoorde eenden en toen hij
weer ademhaalde en mijn kaartje vroeg
was het alsof de nooit geweest vervlogen
herinnering dat lichte niet verdroeg
ik vond mijn kaartje met gesloten ogen
een muur vol graffiti een brug…