Netgedichten

netgedicht (nr. 2.279):

De laatste trein

Annabel uit Roosendaal
nam laatst de laatste trein
Daarmee dacht zij nog redelijk
vroeg weer thuis te zijn

De trein was verder helemaal leeg
toen zij daar ging zitten
Ze las wat in haar spoorboekje
over het vertrek van laatste ritten

Toen de trein eenmaal op snelheid was
verscheen de conducteur
Die Annabel vertelde
wij passeren nu Etten-Leur

Maar Annabel zei geschrokken
Ik geloof niet dat dit klopt
Omdat de trein in Etten-Leur
volgens mijn boekje altijd stopt

De conducteur sprak toen tot haar
Dat kan misschien wel zijn
Maar wat je niet schijnt te weten
dit is de laatste trein

Annabel werd wel nerveus
en keek verschrikt naar buiten
Daar flitste Roosendaal voorbij
zag zij door de vuile ruiten

In paniek begon Annabel
door het gangpad te rennen
Maar de vreemde conducteur
was nergens meer te bekennen

Snikkend zakte ze in elkaar
terwijl ze alle hoop verloor
De laatste trein stopt namelijk nergens
die rijdt voor eeuwig door