Hartenkreten

hartenkreet (nr. 4.681):

Bijna vergeten...

Wij scheepten ons in op de Willemstad
om te verhuizen naar de Antillen
Een onderneming? Daar zeg je wat...
Het was gewoon toen om te gillen

De jongste telg lag in zijn reiswieg
even boven op een kast gezet
Mijn moeder had ook maar twee handen
en eventjes niet opgelet...

Het inschepen was een hele heisa
Wat wil je, met zo'n groot gezin
Mijn vader was vooruit gereisd,
om een huis te vinden voor dit gezin

Heel laat kwam zij er toen pas achter,
de scheepstoeter was al gegaan,
dat zij een kind nog was vergeten,
Die ergens op een kast moest staan

De hilariteit rondom was groot
Hoe kon je een baby nu vergeten?
Mijn 'arme' moeder helemaal rood
't Verhaal is nooit vergeten...