Alle inzendingen over formule 1

Meegetrokken, plots ontstemd Mijn ene hand die jou omklemt Je knokige vingers, ik voel de kou En schreeuw zodra ik ze als stof aanschouw Ik kijk je aan, een laatste blik Herkenning lukt me al niet meer Dan geef je me een afscheidsknik En zwijgt hierop voor de laatste keer Ik zal je weer ontmoeten En zie mezelf gaan…

En dan denk ik aan de duizenden gedachten opgesloten vastgezet tussen schoolbordwitte muren voor zo'n dertig slakkenuren zweven ze zo zachtjes en botsen ze heel soms dit merken doen we nimmer toch versterken ze elkaar in hun eeuwigheid tekort aan tijd want klokken bestaan hier niet meer alles wat ik zien kan weer is voor ons staat…

De wereld waarnemend vanuit dit schitterende stil Waar niemand wat zeggen zal, wat woorden van me wil Mijn geest componeert daar zijn eenstemmig lied De klanken doen de stemmen en de sprekers teniet Met niets meer dan vragen, zegt de wereld niets terug Slechts blikken, slechts knikken, en ze keert me weer de rug Voor mij is dat niets Meer dan…

Doe maar langzaamaan zei de maan tegen de maandag Ze willen liever blijven, drijven met gesloten ogen op de stilte van vandaag…

Zij bracht de sigaret nog eenmaal naar haar lippen wierp toen achteloos het smeulend stompje langs de weg waar het wegsmolt in de mossen alle bossen, geruisloos gilden van getergdheid gesmoord door het stuk vuil dat weer verder liep…

het ongeschrevene overtreden in stilte buiten het gesprokene getreden is het niet zonde een leven zonder zonden?…

Eenmalig nieuwsbericht (in plaats van kaarten): Tot ons verdriet zijn vanaf volgend jaar De crematoria hier de sigaar En geven ze massaal de pijp aan Maarten In januari moet de deur op slot Want vanaf dan heerst er een rookverbod…

“Ja, met de brandweer, u heeft brand ? O jee ! Waar vuur is, is waarschijnlijk ook veel rook. Wat zegt u ? Een probleem ? Dat denk ik ook, én vuur, én rook, het zit u echt niet mee ! Da’s niet het rookvrij werk dat ons beloofd is, wij komen wel wanneer het vuur gedoofd is”.…

Bij Unox is een staking uitgebroken En dit was wat de stakingsleider zei: "De werkplek hier is allerminst rookvrij Zolang wij al die worsten moeten roken." Natuurlijk staan de stakers in hun recht Zodat de rookworst vast het loodje legt.…

Er is een raadsel in hem dat ik wil kennen -- niet, wel, wil kennen.…

Mijn kindertijd is nu een verhaal, met een lach -- verteld op een feest.…

Macht is zelfstandig, die kun je niet bezitten -- die gebruik je slechts.…

Hij is er ook weer, lusteloos kijken we weg -- en zeggen hallo.…

Op deze dag dat alles mis kan gaan, bestaat de kans dat niemand dit zal lezen. We moeten voor een worminfectie vrezen. Die valt onzichtbaar uw computer aan. Dus stop ik maar; hoezeer ik mij beijver, ik leg het af tegen die virusschrijver.…

Wees toch verstandig! Als alle meisjes mooi zijn, laat je dan rijden.…

De aarde waarin ik Geboren en getogen ben Is me te heet onder De voeten geworden - Aardkorst door droogte Verscheurd, gespleten In tienduizenden ongelijke Brokken waar alle leven Uit verdwenen lijkt - Dan kronkelt uit die ene Spleet het fata morgana Dat mij een haven verbeeldt: Haven, denk ik, water, zee, De meeuwen komen…

een jaar alweer is het geleden dat wij jou welkom heetten roze zacht getint zenuwachtig nog en slaperig als nieuwe wereldburger sedertdien is er de ontdekking van jouw mama en papa zoals zij jou kennen leerden dit gaat hoe? en waar? waarom jij huilde of juist niet dit eerste jaar is snel gegaan met dagen gevuld met lach en pakketten…

de echtheid van het leven zachtjes wuif ik haar weg even hoor ik nog vuurwerk verder weg en toch dichtbij dat het jaar verjagen moet dat ik liefst vergeten wil de uitgelatenheid vervaagt in de nevelmist van alcohol als ik langzaam mij verdrink in de euforie van het delier dat mij daarna dartelen laat als de lammetjes in de wei met brallende…

Zal het helpen die stille tocht vanavond doet ie er toe straatrouw, stilte, bloemen, brandende kaarsen Ja, het zal er toe doen anders doen ze, we het niet in een geseculariseerde maatschappelijke samenleving past ter compensatie zo'n rauwe rouw-straat-processie In gedachten loop ik mee!!…

Opa is zo streng: bij onweer dondert het nooit -- want vloeken mag niet.…

Nooit wordt er iemand in de rede gevallen -- als iedereen praat.…

De blauwe vlinders leven op honing uit de toverwereld van veranderingen - het weer en de wind en de vleugelslagen van al de lichamen met meer of minder geluk opgelopen schade en tranen om ongewenste aflopen Ik masseer mijn zere buik vol vampiermotten Zolang ik leef zullen er blauwe vlinders opvliegen uit de schoot van mijn genegenheid…

God verlangt naar rust, de mensen zetten hem steeds -- meer aan het denken.…

Kortijk, 1/1/1899…

Kortijk, 1/1/1899…

Er is 1 ding dat blijkbaar niemand ziet, ik heb nog altijd veel verdriet.…

sommige zijn bloednerveus de mannen stoptrein stopt en stopt een ja, nee of misschien te kaal te grijs te dik te oud te dom te soft of te veel goud te lief te arm te boers te relax te mager te somber teveel nog ex Mijn vriendin (sinds kort losgekoppeld) wil best solo onderhoudend zijn eet daarom wat mager belegde toastjes schrijft 1…

Stel dat je op handen lopen zou zonder schoenen dan vanzelf in warmte en intense kou is 1 ding zeker: Het wordt verdraaid lastig je been te breken tijdens schaatsen hoofdpijn te krijgen in je borst je haren kammen moet gebukt Kortom het wordt een soort hansworst het hart in ‘t hoofd lijkt me een drama ogen in de rug eveneens ik denk…

jij betekent zoveel voor me je bent mijn nr 1 m'n hart hoort bij jou wat moet ik zonder jou? waarom jij waar ik zoveel om geef, die ik zo graag bij me wil hebben, ik wil bij je zijn, in je armen en in je oor fluisteren.. ik hou van jou !! Het spijt me echt schat..!…

Maar 1 ding weet ik zeker, ik zal weer gelukkig zijn. En wat voelt het toch geweldig, om weer een sterke man te zijn. geschreven voor iemand…