Alle inzendingen over muziek

Verzonken in een zee van tonen legt muziek woordenloos een vinger op een wonde. Het kust mijn beminnend hart langsheen de weg van het gepeins. Muziek tovert stilte over een melodie die de diepste snaren van mijn voelen raakt. Dansend op mijn golven zwevend over mijn gemoedsrust. Muziek zet mijn hart en ziel wagenwijd open. Soms als een…

ik geef het toe, dit is cliché, hoe jij teder de snaren streelt van je cello, zo liefdevol, je ontlokt tonen die zich laten vergelijken, zegt men, met de menselijke stem ik sta geleund tegen de deurpost en hoor de hartstocht zingen van de metalen snaren, ik hoor hoe jouw adem tel na tel versnelt, je mond verstrakt, je lichaam schokt, je…

voer je me mee op de tonen van de muziek komt er een geweldige rust over mij en doe glimlachend mijn ogen toe dansend op het ritme hoor ik hoe de saxofonist de leiding heeft, intens genietend met mijn hoofd op jouw schouder…

oren loom en traag de dag stond stil mijn dorst naar muziek heb ik teruggegeven naar melodieën begin en einde verdwenen klanken stromen in dagen die niet bleven zelfs de notenbalk hangt leeg op het behang leven oneindig onbespeelbaar…

Mijn hand glijdt langs zijn hals Mijn vingers in zijn snaren Fluisteren al wat hij Als geheim moet bewaren Ik stem hem precies goed En speel zacht een liefdeslied Als ik hem zo omarm Huil ik, maar zo voelt het niet Maar voor ik weet wat ik doe Sla ik hard de snaren aan Speel zo hard als ik kan Mijn God, wat heb ik gedaan? En gebroken…

...e se a volte da l’impressione del ragazzo chiuso, un pò musone non farci caso che dentro ha un grande sorriso... (Eros Ramazzotti) Muziek zegt alles met of zonder woorden die niet nodig zijn voor deze taal die jij en ik begrijpen door te luisteren met onze poriën van kippevel Luister maar lieveling naar Ramazzotti en je weet…

het is zo gaarne dat ik luister omarmd door het zachte duister van een zwoele zomeravond een immens orkest van kleine strijkers en ritmisch gekwaak uit plas en poel. de nacht voorbij, het duister weggeschoven van slaap nog zwaar de ogen dicht hoor ik gefluit en gekwinkeleer in het prille ochtendlicht van al wat snavels heeft. de radio…

tien vingers bewegen sierlijk als ballerina’s over de zwart-witte toetsen van de oude bruine piano hard dan weer zacht bezeten edoch teder enkel en toch samen verenigen zij zich in betoverende klanken tot een hoorbaar ballet buiten zinderende hitte binnen vurige extase maar het hoofd ventilatorkoel de noten van drie klassieke meesters…

piano hele halve zwartwitte bespeelbare toetsen sleutel in hoorbare noot weerklank tonja 16.07.03…

Groene velden, grazend vee een oude schuur, van kleur verschietend in het zachte avondlicht Het zandpad met diepe kuilen de rammelende kar in een zinderende stofwind En daar op de krakende veranda stond hij De oude man onder een vale hoed hij doorleefde de blues en tergde zijn geliefde banjo snijdend zuiver, ongewoon gewoon Aangezogen door…

zij schetst lijnen met haar lichaam in de ronding van mijn O zuchtend luister ik vol passie trommel zacht de maat op Bo…

zo zuiver spelen: Chinese pianiste doet Mozart blozen…

''k heb geen cent te makkuh en ik heb ook geen geduld' zingt de man zonder benen. hij is afhankelijk van hulp. 'k ben nergens goed voor' swingt in zijn band de blinde man. 'maar ik kan van je houden, zoals niemand anders kan.' Samen trekken ze de gevoelloze toeschouwer over de drempel van hun blikveld de dove hoort de stomme spreekt…

Dichter wil gevoel vertolken vlijt de klanken op papier muzikant heeft niets met woorden huppelt op klinkers van de poëet. samen beklimmen zij het toneel d'een met woordenstrijd d'ander met gevoelige snaren dan gebeuren er vreemde zaken zonder dat zij elkaar verstaan verklanken zij ieder vanuit eigen hoek de emotie van het leven en…

Rozen in het haar geregen verstilt luisterend gaan klanken zacht bewegen nog prille liefde fluisterend met halfgesloten lome ogen neemt zij tere handen waar ziet gouden regenbogen wanneer de sublieme kunstenaar met passie toetsen streelt terwijl hij het klavier bespeelt.…

Ik speel het spel en de muziek. Ik draai me om en droom een werkelijkheid.…

een trillend lichaam gaat op in stalen veerkracht ivoor en kattendarm…

Door jouw snaren te minstrelen ontlok ik mijn muziek aan jou Als ik mijn kin op jou laat rusten is mijn oor zo dicht bij jou Je laat mijn stemming duidelijk horen als ik jou te woest bespeel Maar het lieflijke wil je delen als ik jou beminnelijk streel Jij vertolkt mijn gevoel van vreugde en ook van verdriet ach als wij maar…

Ik drijf: de Attersee rondom is glad, blank en donker Ik drijf: mijn oren aan een doop ten onder horen het gemompel van de aarde. Ik ruis mij uit het water, luister: wat dienen zich hier ongevraagd de prachtigste geluiden aan. Ik drijf in nijd: Waarom vonkt er uit het rondom van zon en avond bos en vogels zoveel muziek…

*28/12/06* Het verhaal van de pianist De muziek en ik zijn samen één, Zodra mijn handen over de toetsen vloeien, verlaat ik deze wereld meteen. Snel of langzaam, hoog of laag, hard en zacht, Hoe zal ik je laten klinken, aan mij de macht. De tonen die ik van het blad speel,vloeien de zaal in, Mooi en beheerst vanaf het begin. Mijn…

Je kan niet zonder het is er altijd Als het stil is is het tot spijt Het is een deel Een deel van mijn leven Als het tastbaar was Had ik het je gegeven Niet langer zeuren Anders krijg ik repliek Hetgeen ik het over heb is het wonder: muziek.…

als ik het lied van de stilte dicht beweegt de hand op pulserende slagen worden mijn vingers speels opgelicht en draagt inkt het heelal van eeuwige dagen geen enkel woord zal op papier geraken hoe immers moet ik schrijven om een zachte bomenruis te verbeelden of met jou de volheid van de leegte te beklijven als ik het lied van de stilte…

Hoor bescheiden lopen in ronde vrouwelijke vormen maar zie hem ontspannen bevrijdend vrijen met snaren ogen gesloten in rokerig blauw licht zijn lichaam vrijt sensueel tegen haar glimmende houtwerk haar lopende klanken van boeien bevrijd.…

Fluiten krijsen piano’s stuiteren van de loges uit kroonluchters dondert een contrabas. Gevat in brokaat zwoegen de borsten van de sopraan vervaarlijk een stem klimt in de gordijnen. De bühne deint de pauken dreunen de strijkers weven een kleverig web. Het publiek verbleekt wanneer de nacht zich als een zwarte weduwe op hen stort.…

Je naam, Swmyborszka, is welhaast onuitsprekelijk, maar je muzikaliteit slecht elke grens. Wat ze ook zeggen mogen over die 'verrekte Polen', jij hebt mij gered, met jouw grote talent. Verdronken was ik, in drugs, drank en dromen, bang en angstig, zo alleen. En toen ben jij gekomen. Wat een geduld heb je betoond, toen je mij weer…

speel met mij nog eenmaal aan het hout, met snaren getralied van aarde naar hemel, schenk ons, jullie met de stem van engelen die zingen doorheen het geluid van trompetten, violen en hun kompanen, waar ik in mijn late lente de vingers nog eenmaal jullie zal doen beroeren en mijn boezem het raam , als eeuwig monument, wil stuwen…

Vrolijk slaan zijn handjes de trom De wereld om hem heen vervaagt Het ventje buigt zijn armpjes krom Niemand die hem nu nog uitdaagt Hij is de beste van allemaal Zijn trommel is zijn beste vriend Trots slaat hij in de kathedraal Het beste applaus heeft hij verdiend Vrolijk maakt het ventje een buiging Nu is hij niet bang, nee voor niemand…

Met zijn oude uitgedragen hart, versleten tot op de draad, had hij jaren geregeerd over zijn ontkende jeugdige inborst. Ruw als een bolster, waren kleine akkefietjes nooit een reden om zijn kar te keren. Niet mekkeren, niet neuten of klagen, maar hij zong wel zijn naïeve levenswandel in een doorgroefde blues, vanuit zijn kardinaalsstoel…

voor Afra Alles is weer vanouds.: De pendule tikt en koffie staat te dampen. Geen wanklank wordt vernomen. In zulke uren knopt ze open, koppig en ongenaakbaar. Gezeten op de kruk is het alsof haar een huivering door de leden voert. Dan spelen haar vingers vuur, en met een suizeling van tonen wordt het vertrek gevuld - Zo kan haar lichaam…

gloria in d majeur ijle meisjesstemmen zweven in het koor van de santa maria della pièta het gloria beroert het publiek vereert de rode priester het bruisende venetie hoort nauwelijks de ijle klanken van het cum sancto spiritu verdwijnend in de nevel van de trage lagune…