inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 16.899):

Cello

ik geef het toe, dit is cliché,
hoe jij teder de snaren streelt
van je cello, zo liefdevol,
je ontlokt tonen die zich
laten vergelijken, zegt men,
met de menselijke stem

ik sta geleund tegen de deurpost
en hoor de hartstocht zingen
van de metalen snaren, ik hoor
hoe jouw adem tel na tel versnelt,
je mond verstrakt, je lichaam
schokt, je ogen glanzen

ik zal nooit ervaren wat
jij voelt voor dit houten
instrument, dat alles zegt,
alles vertolkt door muziek
die jouw ziel raakt, maar
de mijne nooit bereiken zal

Schrijver: Tjoke, 13 augustus 2007


Geplaatst in de categorie: muziek

3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 550

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Gurien Kwantes
Datum:
21 augustus 2007
Email:
teckeltjeshotmail.com
Een cello is een prachtig instrument,bijna melancholisch.Wat heb je er weer een pracht stuk dichtwerk van gemaakt, heerlijk je te lezen Tjoke.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)