De klok drupt
en het bloed tikt op de loden plaat
dit kwijnende gezicht
en de kromming van mijn voet.
Het zal niet lang meer duren
voordat ik in tweeën splijt.
Ik betwijfel of je weet hebt
van mijn pijnen,
want ondanks mijn zichtbaar lijden
bid ik dat ik marmer schijn:
glad, bijna onbreekbaar,
nog de schaduw van een Sfinx
op deze loden…
Boe laat altijd aan Appel
denken, smijtend met verf
in een volmaakt patroon
ontstond een kleurrijk wezen
duidelijk herkenbaar gevaar
met hoorns nog, zwarte, witte
vlekken op de huid
een uier op barsten
verlangen in de buik…
Nu weet ik waarom wij moeten schrijven
Het staat vast dat op een dag
Wij zullen scheiden van wie
Ons lief was liever dan alles
Te triest is het beeld van de eenzaamheid
Leeg de handen vol de geest
Van twijfel om ooit bestaan
Erfenis moeten wij scheppen…
Zijn gedachten laten hem niet los
niet voordat zijn werk volbracht is
Zijn gevoelens uitgedrukt, beschreven
hanteert zijn gereedschap zonder aarzeling
Minuten, uren, dagen achtereen
gaat hij door, als in een roes
Niets kan hem ervan weerhouden
totdat hij zijn stempel heeft gedrukt
De perfectie, de schoonheid
wanneer zijn creatie…
haar vinger maant
voor de gesloten mond
op de achtergrond
haar opgemaakt gezicht
met ogen dicht
hoor toch hoe haar stem
weerklinkt van alle dierbaren
in hemel, hel, op aarde
in het niets waaruit
de toekomst geboren wordt
als kraaiend kind
haar ogen openen licht…
Mijn maat stoot me aan
en fluistert samenzwerend
moet je kijken joh
lekker stel borsten
een verdomd strak kontje ook
maar ik luister slechts
vast meer van haar genietend…
In your midnight blue
one could wander boundless
to be lost among your stars
until the morning dew
when upon awakening
to bathe in the warmth
of your golden sun yellow
embraced by the radiating
elusive passion in your red
how overwhelming your universe
where I find myself drowning
when layers of grays are shed.…
Eerst tikt regenwater
tentzeil wakker
even later
valt beheerste intonatie
nieuwe kleuren in poëzie
gespannen lijnen trekken haringen
ritsende gedachten in jouw tent
druppels breken in het hoornvlies
verder malend
stampt het oude bos de voeten -
takken vinden fluisterend licht.…