Alle inzendingen over 1. Leven

En Mao poetste nooit zijn tanden Zijn tanden waren groen als grassen Zijn onderlijf werd nooit gewassen En zij die in zijn bed belandden Nam hij wellustig onder handen Waarna ze weer konden verkassen Hij verder ging met inkt verbrassen In zijn monumentale panden De man was goed ziek in zijn hoofd Zijn laatste vrouw was klein en wreed Er…

IK heb gesmacht zo lange, grauwe dagen, Gesmacht zo meen'ge sterren-loze nacht, En zucht op zucht, en zielenklacht- op klacht Steeg droevig op, met twijfels bange vragen! Soms werd verlangen mij zoet welbehagen, Een stille weelde, als droomrig maanlicht zacht... In ziele-lach heb 'k mijn lief heil verwacht, Na lijdzaam wachten nieuwe…

Je brak mijn hart en ik bleef opgezadeld met een breuk, waarvan de teller hoop en wachten spelt de noemer wanhoop en verdriet. Ik breek sindsdien mijn hoofd over die breuk: ze is mij te complex ik breek de tanden op negatieve oplossingen als ik imaginaire varianten uitprobeer. Schuilt dan in dit gebreukel slechts een asymptoot, die…

Vanuit het hoge huis valt mijn blik in de gracht, waar een waterhoen haar heil zoekt voor een rondvaartboot verontwaardigd klinken haar kreten nog. Aan de overkant een damesfiets, daarop een vrouw, kanariegeel springt in het oog een afspraak in café Dantzig misschien als dat nog bestaat bij de Amstelhoek. Van beneden het geluid van…

In de schaduw van de maan loopt een silhouet te dromen wachtend op een lichtgenoot net voor de lange eenzaamheid een dag moet overbruggen doemt nog een gestalte op blij met toch wat gezelschap begroet hij in het water zijn eigen spiegelbeeld ~wordt vervolgd~…

Het kastje met haar trouwservies, de sofa en de oorfauteuil zijn gisteravond van de wand geschoven. Kranten op de vloer. Een tafel, uitgerold behang, de witte achterkant naar boven, de lijm in waaiers uitgestreken. En staande op het keukentrapje reikt zij omhoog met nat en zwaar papier vol roze veldboeketten. Zij schuifelt naar de recreatie…

Het individu koning maken dat is wat hij doen wil niemand heeft hem nodig hij heeft niemand nodig heeft aan zichzelf genoeg zijn cocon is goed gevuld met een grote voorraad de deur sluit als vanzelf grendels worden verschoven voor een lange winterslaap…

met een rugzak vol familie loopt zij vastberaden het strand op de hond danst ongedurig om haar heen zand stuift op ze ritst haar jas open en ontdoet zich van haar kleding even bibbert ze kijkt stoïcijns naar golven die dansen als door engelen gedragen loopt ze loodrecht op de zee af eindelijk voelt ze zich verlost en loopt…

Ze heeft weer eens iets nieuws. Lekker zeg. Intensive Care vanille. Wil ik ook. Maar als ik thuis mijn benen spray dan ruik ik geen vanille, maar Mevrouw v. W.…

Ik kan het verdomme niet beter uitdrukken. 1 mei. Eenheid. Ik heb je ten diepste begrepen. Ik hoop dat je nu met Freddy Mercury feest viert! God, vader, wat had je liefdevolle ogen!...…

Het sonnet voor het nieuwe huis Wanneer ik rondloop, op de cirkel, mij voor- stel dat het de navel van de wereld is, het geboortebewijs maar niet het gemis- te verlangen, begin zonder oorzaak, door- gaan waar het begint, omdat alle woorden mij zeggen dat ik terug moet naar beslissen- de gebaren, niet de paring, maar er is ook een andere…

De vrouwen van houthakkers en flotteurs Begonnen toen het gas zijn entree maakte De toevoer van de bomen daardoor staakte Te denken hoe vul ik mijn platte beurs? Nu in Parijs haast niets meer valt te stoken De huizen er van steen worden gebouwd We zijn en blijven weliswaar getrouwd Maar er zijn donkere tijden aangebroken We blijven regelmatig…

Er is een vrouw opnieuw geboren Ze wist niet dat dit nogmaals kon Ze houdt nu van de zomerzon Ze kan de stilte haarscherp horen Het zeeschuim weet haar te bekoren Sinds er een nieuw verhaal begon Is licht haar inspiratiebron Blijkt haar een ander lot beschoren Een kind op klompen voelde aan Hoe of de dorpsbewoners leden Ondanks hun smekende…

Haar kern is kenmerkend vanwege een onbeperkt onverwacht bevrijdend gevoel door een groen landschap van heuvels en valleien in de nacht met het geluid van een stromend beekje begeef ik mij door geuren van lavendel en mandarijn naar de kern die tastbaar voelt en fluweel zacht. Met gesloten ogen ervaar ik de rust door rookpluimen van sandelhout…

Wim Overweg zit nooit in zo’n benarde En zwaar verkrampte houding aan het stuur. Wim Overweg rijdt nooit in nog geen uur Een splinternieuwe autoband aan flarden. Als Wim rijdt is er nooit een centje pijn, Hij zou voor elk een voorbeeld kunnen zijn…

is dit 't laatste in mijn leven? begin ik aan het laatste jaar? is dit het dunste exemplaar? zal ik zwart papier omslaan, zonder iemand verder gaan? of met gouden pen beschreven, van het nieuwe mensenleven?…

vriendschap gelijk kinderen klautert de horden vallend en opstaand roetsjt zij geluk van samen zijn vriendschap grift zich herinnering van ruiterlijke ridderlijkheid die zich klonen laat zoals een paardenbloem haar nootjes blazen laat vriendschap deelt en speelt gunt elkaar de bal ravot zich een stalen ros stift het leven gelijk…

Mag ik nog een keertje, je gezichtje zien mag ik nog een keertje met je praten mag ik nog een keertje je stem horen mag het alsjeblieft? We dachten: alles is gezegd, alles is gedaan we dachten zo van: nu mag je dan wel gaan we dachten, maar alles ging zo snel we dachten: nu, nu kan het wel. Maar we missen je zo, ze vreselijk we missen je…

(voor Ellen ten Damme) Ik heb je al eens zien optreden samen met je Arie de Nepkanarie, dat is alweer een tijd geleden, maar vandaag is de blijde reünie. Het belooft een bijna privé-concert te worden, want het is in een winkel van Vrijbuiter, met gratis snert en hapjes van Go-Tan, rinkeldekinkel, Ellen komt anderhalf uur zingen! Ze hopen…

Ze is zo groot. En, hoewel grijs in middels, Zo mooi in haar groenblauwe jurk nog. We mogen met z'n allen aan haar zitten, nog steeds. Vindt ze niet erg. We mogen er zelfs in, helemaal. Merkt ze niet eens. Ze is zo groot. Haar kou gooit ons terug als een visje. --------------------------- uit: 'Al fluitend', 2001.…

de vader vergeet zelfs zijn vergeetachtigheid ogen vol leegte de moeder kijkt weg en blikt vol liefde terug het is de leeftijd tranen vloeien voort het verleden opgepoetst vergeten toekomst…

De pinguin was minister-president Hij had het druk met soebatten en sussen Hij streek de plooien glad, terwijl de mussen Van ’t dak vielen, dood, volgens Jan van Gent Dat weet hij aan klimaat en kampement Verkeerde dakbedekking, uitlaatgassen Van stinkdieren die zich niet wilden wassen Jan was een aanwinst voor het parlement ‘Wat doen we…

werd jouw hoofd aangeraakt vandaag of was het gisteren ook niet lang geleden misschien een keer per ongeluk…

Net nu ik lag En mij tekende Getekend werd Heeft elke lijn zijn Klank, en elke stem Zijn gewicht, Toch gaat het niet Boven het parallelle, De ontbering van hart En ziel, falende, wegende. Dat het streeft, En zich ontknoopt, Spontane reacties, Er dwarrelt iets, Lucht, ruimte, Weerstand, Er kruipt iets, Knieën, oevers, Gebeden…

Het bleke gezicht van deze maanden waar vorst ooit heerser en blauw van kilte het licht onderhuids deed stralen Ach, hoe zeer hangt nu het natte grijs over de dagen en hoe bitter smaken deze uren in hun wetmatige grauwheid Hoe somber spreekt de stem, geteisterd door de maanden, neergeslagen als een kettinghond richt hij zich niet op, blijft…

al geef ik jou nog chocola een varkentje van marsepein wat pepernoten in je vla een glaasje Spaanse rode wijn al geef ik jou nog beltegoed een Uber-maandabonnement twee kaartjes voor de paardenstoet een kijkje in een circustent al geef ik jou eau de toilette een stoombadgeurcatalogus een purperen alpinopet een touwtje uit de brievenbus…

Grommend geeft hij Commando's Binnensmonds klinken Klanken koeterwaals Uit de verweerde keel Uit de verweerde mond Hij raaskalt maar door Niemand die het verstaat En in al dat geraas Was er geen hond Die het verstond…

Uitdagend en speels danst ze in het rond, daar staan puisterige pubers met open mond. Ze strooit gul met feromonen, want gieren moeten die hormonen! Beste vrienden zullen elkaar bevechten, ja, alleen vuisten kunnen deze zaak beslechten!…

Katten eten geen groente of fruit, maar toch zien ze er gelikt uit!…

De coureur en het stuur, Scherp op de snede en vlak langs de muur! De beker vol champagne en de stik-jaloerse buur. Hoogwaardige apparatuur, pitspoezen, rook en vuur. Dat is waar ik graag naar gluur!…