Netgedichten

netgedicht (nr. 56.091):

NOURRICES (1)

De vrouwen van houthakkers en flotteurs
Begonnen toen het gas zijn entree maakte
De toevoer van de bomen daardoor staakte
Te denken hoe vul ik mijn platte beurs?

Nu in Parijs haast niets meer valt te stoken
De huizen er van steen worden gebouwd
We zijn en blijven weliswaar getrouwd
Maar er zijn donkere tijden aangebroken

We blijven regelmatig kinderen baren
We hebben dan voldoende moedermelk
We kunnen ons naar rijke dames spoeden

Een min worden voor de Parijzenaren
Zo sterk als stelen van de Aronskelk
Dat vinden zij van wie wij telgen voeden