Netgedichten

netgedicht (nr. 56.091):

De gesloten deur

Elke dag keek ik achter de gesloten deur
waar jouw verborgen hartstocht wachtte.
nihil zicht door de sleutel in het slot
met één versterkt droombeeld in gedachte.

Het enigste kijkgaatje kon niets verzachten.
het wonder voor een geopend boek
een taal dat is geschreven en gedrukt
met een cijfercode achter een gesloten doek.

Met gesloten ogen mediteer ik tot jou
nu ik hier kniel voor de brandwerende deur.
Met mijn platte hand voel ik jouw warmte
onder de deur signaleer en ruik ik jouw geur.