Alle inzendingen over Went nooit

Had ze gezegd wees boom ik ware boom geweest Had ze gezegd wees braaf ik ware braaf geweest Ze vroeg wees trouw maar ik ben nooit trouw geweest nu is ze weg en vraagt niets meer ik ben nog nooit zo trouw geweest…

Er komt een dag dat je alleen bent, nooit meer ben je iemands kind. Nooit was iemand je zo dierbaar niemand heeft je zo bemind. Nooit meer dochter van je moeder, je kindertijd voorgoed voorbij. En niemand kan de leegte vullen, die zij achterliet bij mij.…

Een verboden liefde Samen voor heel even Samen in het leven Hevig verliefd Blind voor wat komen zou En mij achterliet in de kou Nooit zal ik je vergeten Al moet ik nu beter weten Denkend aan die ene keer En daarna nooit meer Jij koos toch voor haar Verliefdheid maakte ons blind En bezorgde ons een kind Die ene keer Vergeet ik nooit meer…

en dat zullen we nooit vergeten om- dat we zoveel gelachen hebben en dat niet vergeten gvd wat hebben we gelachen en niet en nooit vergeten dat we zo hebben gelachen omdat we samen waren en zoveel gelachen hebben dat we het nooit zullen vergeten ----------------------- uit: 'De deur', 1972.…

ik heb pijn en verdriet maar niemand die het ziet de pijn is moeilijk te verdragen en lastig om kwijt te raken ik zit nu in het heden, maar ik wil terug naar het verleden ik kan de pijn niet meer aan maar ik moet het laten gaan…

In het ochtendlicht breek ik de droom om met jou te delen ik droom nooit zeg jij en zucht kleurige resten drijven weg in flarden ochtendgloren de dag ontvouwt zich langzaam lost de illusie op in het blauw de trappen die ik beklom tot zolderkamers vensters waaruit ik keek zo ver eindeloze einders wenkten mij ik droom nooit zeg jij…

Ik sta bij het station Kleumend op het perron Denkend aan gezelligheid Waar een treinreis mee begon Kijk, daar zit ik! Zie je dat ik lach? In de warme restauratie Op een koude najaarsdag.…

Nooit wacht er een man op een vrouw. Een man gaat naar zee of hij vecht of hij komt in een afgrond terecht. Mannen gaan altijd weg. Op een balkon speurt een vrouw, de hand aan haar slaap, de horizon af: Komt hij gauw? De wacht zet zich voort op luchthaven, kade, perron en bij de gevangenispoort.…

zie de zwerver lopen zijn achterzak puilt uit dicht propvol brieven sinds ooit misschien wie weet thuis nog meegedragen nooit gelezen hoewel ze zeggen eenzaam stoot af en gooit ze weg vanwege personen en adressen die er nog wel zijn zijn hoofd kent hun bressen misschien zelfs knopen van moeders in zijn oren hij wil ze kwijt…

Hoe graag ook en met overgave we het onzichtbare zien achter of onder alles wat de zinnen ook maar bieden toch knaagt steeds opnieuw ook de twijfel. Hij vreet de rust en de stilte alweer weg zoals de warmte de sneeuw doet smelten al vind je die nog zo mooi en doet die de hardheid van de vormen wijken. Helpt niets hier tegen? Of moeten…

Twee gezichten zijn blij elkaar te herkennen namen worden weer gezegd zij gaat zitten, begint hij antwoordt hele zinnen volgen heen en weer maar de woorden vloeien niet aaneen en de stilte weigert te nestelen…

.' Dat is een meisje dat men nooit vergeet, Dat is een meisje dat men nooit vergeet.…

mooi je was En nu is het over Je verliet me waar je een eigen reden voor had Ik voelde me alleen Nu nog steeds voel ik die leegte En het is al weer drie jaar terug Ik wil je terug Nog steeds Ik wil naar je toe gaan en zeggen Dat ik van je hou Alleen van jou En van geen ander Maar ik doe dat niet Ik weet dat je nu gelukkig bent Nooit…

Ik verscheur een boze brief en ontleed daarmee een oude grief. Ik verbreek de samenhang der zinnen om van de wrok de spijt te laten winnen. De letters staan er nog, maar samen met het zinsverband verdwijnen resten van 't venijn geruisloos in de prullenmand. 't Geheel is nu niet meer dan de bekende som der delen; begin nou alsjeblieft…

Een rustig verlangen tikt zachtjes op je schouder. Je kunt wel langer wachten maar je wordt ook een dagje ouder. Sommige dagen lijken gewoon voorbij te draven. En je vindt zovele antwoorden maar had niets om te vragen. Als je het echt zeker weten wilt. Zonder al te veel poes pas en zonder vertekend beeld. Omdat je keuzes moet maken…

Nooit glijdt een verstandig woordje Van die rozenlipjes dijn; Die moeten maar zonder pozen Aan het schertsen en kussen zijn. Die moeten maar altoos lisplen: `Jij bent de liefste mijn!' Maar meen je dan, dat dit immer, Mijn schatje, genoeg zal zijn?…

Een mooie vrouw heb je zelden voor jezelf alleen g-sus wat ben je mooi zo lief, lekker, teder en spontaan aanwinst voor een ieder kapers aan de kust zo ongerust blijf je bij me verleiding is groot wees sterk en laat me niet in de steek…

Op de eerste kust stond de man met de fles hier waren de verlangens, de wensen de boodschap, de zoektocht naar de mensen vaartuig van de ziel, een diep snijdend mes Gevat in groen glas bereid voor de reis naar zeeën waar de zon nooit ondergaat langs tropische vissen, bergen van ijs tot het land waar water haar achterlaat Op de tweede kust…

Je kijkt al niet meer Naar mijn ogen en naar mijn mond Als je zegt dat je me hoort Je wordt voortgedreven naar het het einde Je lippen zijn je ogen vooruit Als je zegt dat je me begrijpt Ik sta te talmen bij het nu Niets valt op zijn plek In mijn hoofd en in mijn ziel…

laat niet los, nee nooit wat je was en bent draag de wonderen van de wereld mee ze tillen jou een stukje over grenzen heen die moeilijke stappen van eenzaam, alleen zoek de woorden gestrooid langs de oever een schat in de bedding de rivier van de tijd verdicht de dromen met een waakzaamheid laat niet los, nee nooit raak jezelf…

Nevelverscheurend kraait een haan vanuit onzichtbare tuin achter vage huizen, het rozerood van de dageraad al in top. In een andere tuin voerde ik grootmoeders kippen nadat een andere haan mij had gewekt op de donkere vliering die geurde naar appels. Ik hoor dit nu, ik zie dat nog. Het blijft bij me en ik kan het niet vasthouden…

Geographic kanaal, laat zien, dat mensen met kapot geschoten gezichten NU pas hun gezicht durven en mogen tonen. Het wrange resultaat van een altijd nutteloze en onbegrijpelijke oorlog die niet alleen levens kosste van hen, die vielen, maar ook van hen die het overleefden!…

Geef nooit het hele hart aan een vrouw vol passie, die het niet op waarde schat. Ook al lijkt het zeker na enkele weken, iedere kus zal haar hartstocht verder doen verbleken. Liefde is voor haar slechts een vergankelijk lot; een kort en dromerig genot.…

Fraaie veren pronken in het warme nest ik kan de zon niet ontkennen vogels verliezen nooit hun taal terwijl mijn vragen zwijgen gevleugeld in het ogenblik in het geluid wat ik wil vinden natuurlijke melodieën klinken ze leven fluitend met mij mee waar ik ga en ik hoor de tijd in mystieke mysteriën over het gedrag van mens en dier…

Nou toch eens kijken waar Abraham de mosterd haalde want toch is het raar van appelazijn nog nooit gehoord wat me dus echt wel stoort is waar de mosterd van Abraham staat.…

Liefde gaat nooit dood.…

De natuur stelt nooit teleur. De natuur belooft geen onmogelijke dingen. We weten dat als de mei vogels weer gaan zingen nieuwe lente kleuren zich vermengen met een gekruide aromatische geur. De natuur stelt nooit teleur. De natuur schenkt beelden in waarheid.…

Jezus laat nooit alleen Hij gaat met je mee door ’t leven Jezus, Hij wil je al Zijn liefde geven Ga dan maar tot Hem heen. Jezus, Hij wil je altijd nabij zijn En zal je nooit alleen laten gaan Hij maakt voor jou ruim baan En is erbij in je verdriet en pijn.…

de versleten schoenzolen van drie straatjongens hun blote voeten half zichtbaar dik onder vuil en eelt leer, ijzer en mensenhuid verwikkeld in elkaar stank damp en duisternis tientallen soorten smog zwart als de nacht flessengroen eenvoudig grijs geelgroen als erwtensoep armoede in 1850 of 2019 laat nooit los…

kuste ze en wierp ze als zoenen in een zelfgemaakt boeket van bloemen in hun schoot je geeft je bloot als zachte streling voor hun handen, met jou wordt achteloos gespeeld totdat het iedereen verveelt je bent voor hen een sloof een speeltje zonder faam hun ogen zijn nu je bestaan je hebt jezelf verloochend in hun lach klinkt nooit…