inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 45.111):

Woorden staan nooit stil

Je kijkt al niet meer
Naar mijn ogen en naar mijn mond
Als je zegt dat je me hoort

Je wordt voortgedreven naar het het einde
Je lippen zijn je ogen vooruit
Als je zegt dat je me begrijpt

Ik sta te talmen bij het nu
Niets valt op zijn plek
In mijn hoofd en in mijn ziel

Schrijver: J. Bakx, 30 september 2012


Geplaatst in de categorie: taal

3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 108

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Marije Hendrikx
Datum:
2 oktober 2012
Mooi zoals je in dit gedicht met terugwerkende kracht de beelden registreert die naar het einde voeren.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)