Alle inzendingen over aarde

Vrede op aarde is er nog nimmer geweest zal ook niet komen tot de tijd dat iedereen vrede heeft in eigen hoofd…

En als je daar dan bent Zo zonder gedachten Verdwijnt alle aardse pijn!…

Het getroffen zijn, al is de aard tweeërlei, is wat me verstilt.…

Zon over Aarde Vurig licht Liefdesflits Verwaait Diepe wateren Gespleten zijn Mijn Zijn…

met tralies voor de zon gevangen tussen hemel en aarde verkleuren we in schaamte…

Met een nog koude hand liefkoost ontwakende aarde de krakers van het ijskasteel ---------------------------- uit: 'Geen hemel zo hoog'.…

één voet raakt de grond binnen hemelsblauw zweven toch aarde vinden…

We eten allen van de bloem der aarde, een bloem, die ik erg kostbaar noem.…

verscheuren als een wolf het lam Komen duizend engelen door de poorten van Damascus Breken aardse deuren open verbannen kwaad en zijn demonen Brengen eens een Koninkrijk op aarde en de mensen naar het lam terug…

De hemel zelve, in oneindigheid Staat hij luid ademend over de aard’ gebogen En voelt de voeten van de sterren gaan, Tussen de wolkenvodden om zijn lijf. Hij wentelt zich en met hem wentelt om De atmosfeer, luidkeels; aarde en sterren Omarmen zich en worden van één lichaam, Het sterrengoudzand in de aarde dringt.…

van de aarde gekropen om z’n miljard jaar oude botten onder laten gaan in wat de toekomst brengen gaat, ze zeggen dat ‘t erger is dan de pest en Spaan- se griep of oorlog of megameteoriet, iets ergers deed nooit de aarde aan.…

bindt van natuur de open lucht is van iedereen is nooit zeeziek van aard geen gedienstigheid komt er aan te pas (dat naargeestig scheidt) de wind waait waarheen hij wil heeft vrij spel die de aard bedekt van aangezicht geeft zich altijd bloot in de open lucht…

Verkwik mijn aarde keer op keer.…

Dat lijkt heel gek maar op zijn nek voltrekt zich het aardse leven. Wordt zo'n vier miljard jaar aan hem de verantwoordelijkheid gegeven om de aarde in zijn baan te houden 365 en een kwart dagen rond de zon. Zo'n man is onvervangbaar in zijn ongekende ouderdom. Hij kent zijn plicht.…

Genadige Moeder Aarde, alstublieft, we willen nog wat groter groeien. Blijf ons nog wat langer dienen. Heb nog wat geduld.…

zo kwam zij op aarde passie en compassie haar geboortegeschenken weerstond zij storm en stomend leven baarde zij en had ze lief her - innerde en vloog verkende hoogten en diepten om te landen in aarde waar zij wortel schoot en vleugels vond niet om ver weg te vliegen maar om afstand te creëren overzicht om precies te zijn in zoektocht…

De Beagle 2 wil helemaal niet zeggen Of het op Mars wel leuk is deze dagen Ze hadden beter Jim raad kunnen vragen Die weet wel alles van kontakten leggen En heeft hij nog de ware niet gevonden? Jamai heeft ook signalen uitgezonden……

‘k Lachte dansend, ‘k danste lachend, midden door m’n bitterste verdriet, zodat niemand niet het ooit ziet. ‘k Danste lachend, ‘k lachte dansend, midden in het grijnzend gelaat, de honende lach, die niemand niet ooit zag. ‘k Zei: 'Ben je vrij, dans je met me vandaag? Ik dans zo graag, maar weinigen dansen met mij. Durf jij?' ‘k Lachte…

Herfst laat z'n koude adem over aarde gaan Maakt ruim baan voor koning Winter Aarde minder op met zon dan maan Bomen ontdaan van al z'n blad van alle luister Zelfs tot gefluister niet langer in staat Herft neemt winter al de maat krijgt ijskoude vingers.…

Laat dan het licht de nacht doorstralen, laat de kinderen en de grijsaards samen dansen op deze aarde; laat begin en einde, aarde en hemel elkaar beminnen in tederheid en hartstocht.…

De sterren wijzen hun de juiste weg naar een plek ver van het aardse bestaan. Naar een plaats waar ze kunnen rusten, tot dan dwalen ze verder tussen hemel en aarde. Tot ze de plek bereiken waar het eens begon dan de eeuwige rust vinden bij De bron van ons bestaan……

Alles op zijn plaats, de aarde en de hemel, het leven en de dood. De volle vrijheid geheel te zijn die ik ben: deze visionair. Ik heb de aarde en de hemel bestudeerd en ben zeer geleerd. Mijn liefde heeft geen grenzen, ik ben grenzenloos geliefd. Ik heb je gezocht, gevonden en genoten: er kan niets mis gaan.…

De vogels op veld en in het bos zij worden echt niet moe zij vliegen af en aan zij vervullen de opdracht hen gegeven soms in nevelen gehuld verschijnen zij op aard zij zijn nog nooit geëvenaard soms afgeslacht of lang gekooid over heel de aarde wijs verstrooid hun leven kort hun wil intens hun stem gehoord zij brengen ons het woord…

Als het goddelijke tegen me praat zomaar plotseling iets verschijnen laat zonder uit mijn ziel te verdwijnen, dan ben ik blij en voel intens geluk en in één ruk vlieg ik even boven de aarde, los van lichaam en geest, en dan voel ik vervulling in mijn diepste, grote wezen, zelfs in mijn kern van de ziel net totdat ik weer op aarde…

achter onze daagse gezichten en zuinige woorden net boven de aarde kondigden naderende wolken voor alles wat leeft en gist de neerslag aan met krijt trokken we een onvaste streep door onze kamer wat over bleef tussen hemel en aarde was een fladderende vogel die het luchtruim zocht of remde hij af voor de landing?…

Het gras geschoren; traag en op niets geschraagd tuimelt de aarde verder.…

Laat hier de aarde ademen laat de helden rusten na hun laatste benarde uren Geef dit beladen landschap ruimte bied een bladerdak voor vogels in de nacht Laat rozen bloeien voor hen die het leven lieten voor jouw vrijheid en die van mij Bied hier de aarde adem laat hier de helden rusten uit eerbied voor hun moed…

de aarde beefde bergen spuwden vuur regens van keien roffelden men hoorde de schrikwekkende galm van de grenzeloze zee onsterfelijke goden wispelturige titanen gruwelijk luide monsters voerden hun strijd verwoestend en hongerend naar macht en wraak verweesd bleef Moeder Aarde achter in een geblakerde wereld…

elk wezen verandert in de duisternis van de nacht eenzaamheid is het donkerst in alle tinten zwart de aarde ruw wakker geschud in een zee van brokken steen de onzichtbare aanwezigen de schreeuwen van pijn verwarde raven cirkelen tussen hemel en aarde de vergeefsheid van alles staat vast nergens thuis in een onherkenbare stad…

Als je vingers de toetsen beroeren klinkt de aarde aan de hemel vast een veer strijkt over je wang Tragicus Cantate die verre planeet neemt je op in een geheim waar de dood een slaap zal zijn Je rugzak gevuld met onpeilbare stilte ontroering die niet te meten is Vingertoppen verbinden de hemel aan de aarde er zijn geen grote woorden…