Alle inzendingen over eten taal gewoonte

----------------------------------------------- uit: 'Vrede is eten met muziek', 2005.…

Het is geen gewoonte geworden.…

Prachtig zo'n vogel toch! Anser Erythropus Net komt hij onder die bremstruik vandaan Vlug, geef me even mijn Dubbelloopsjachtgeweer Kookboek en braadpan en tuinkruiden aan…

Ik bestempel het oude postkantoor, als het meest geliefde pand dat ik ken, omdat ik nostalgisch ingesteld ben, en tot de oude stempel behoor. Vaak stond ik voor het loket te dromen, en liet er liefdesbrieven afwegen, waar velen rode oortjes van kregen, zodat ik goed uit de bus zou komen. PS Toendertijd stonden er velen voor mij,…

altijd geborgen Ik werd van hem en hij van mij Gebonden in een taal die ons verhaal Verstaanbaar maakte…

mijn suikerbuikje is verliefd op mij, mijn taal, op wie ik leek doch onlangs bleek dat het geen stand hield wat een streek van mij, mijn taal, mijn leven, want wat ik wilde geven was slechts wie ik ben gewoon mezelf, de woorden die ik pen voorzichtig in het streven naar een fijn gedicht mijn suikerbuikje was verliefd maar vond geen…

Nu begrijp ik wat ze wilden, Nu versta ik de vreemde talen Nu loop ik door die oude straten, die uit gewone stenen bestaan.…

Mij spreekt de blomme een tale, Mij is het kruid beleefd, Mij groet het altemale, Dat God geschapen heeft!…

Misschien moet ik grijpen naar een andere taal en ligt mijn geluk unter der Linden.…

Je kunt me niet vergissen omdat ik vergeten ben dat taal ook letters heeft en niet alleen gebarentaal is zonder komma's en punten.…

Hoe holler de taal Hoe voller de zaal (En ondertussen schrijven de stuurlui aan wal hun distichonnetjes!)…

taal [godin van stand]: hofnar nectar draak en kind draaiwolk in mijn hoofd…

Roer ruisend door riet Genaakt blazer de diepten Waar taal tekortschiet.…

de gebedene in alle talen zwijgt hij hij is op reis op de stoep een hondje slapend in de voorjaarszon…

Kundig, tikt taal Kuddes tekens, tot meer hoofdbrekens dan lezers lief lijkt…

vandaag is er nog tijd om te heten wie ik morgen zal zijn om zwijgen in taal te vatten voordat het gisteren is…

Het is om je te laten weten Dat vloeken zo banaal Ver weg van Poëzie Een gebrek aan taal is…

Ze kijkt me aan met een blik van < ik begrijp je wel> en ik kijk terug haar mondje gaat open en ze brabbelt in heel begrijpelijke taal. Want moeders en oma’s snappen die taal van de kleintjes, allemaal! Voor mijn kleindochter Marloes Karlijn…

Haar handen zwart gaven af gewend te geven klauwen vingers gekromd in taal haar eigen taal waar strak een omweg maakt en letters niet meer drukken op verloren ooit wordt sprakeloos het boek gesloten het hoofd denkt na en geeft grijs de laatste letter voor de punt wanhoop raakt zwijgt zij…

Mijn herte en mijn tale, mijn rede en mijn zin, 't is al zo van buiten, 't is al zo van bin' 't ligt alles daar bloot op mijn handen!…

Vroeger liep je koddig En je sprak een eigen taal Tegenwoordig vlieg je zonder vleugels Maar in een kast van staal Van oost naar west reis je Door het luchtruim of op de grond De techniek brengt je overal Een vreemde taal komt uit je mond Vroeger liep je Geen zeven sloten tegelijk Tegenwoordig vlieg je En ik zwaai als je naar beneden…

in de man woont het kind dat zijn adem inhoudt zo blijft alles op zijn plaats een mond vol bloed verschuilt zich achter de verstarde glimlach er zijn geen woorden niet praten nu er is de heersende taal die met grote handen uitslaat een giftige sijpelende taal in de lege kruik van Pandora schittert een vergeten narratief…

gezicht de laatste druppels eendrachtig nu liefde zwijgt in alle talen.…

toebedeelt weiger ik te eten van het onrein aanbod deel te hebben aan een ongekuist genot buldert dan opnieuw de stem, zeer ongeduldig en wellicht al ietwat moe, wat ik rein verklaar, zal jij niet onrein verklaren, godverdomme nog aan toe.…

Blozende wangen een ronde toet een gladde huid het voelt goed Zien eten, doet eten het smaakt naar meer alles moet je proberen al is het maar één keer Lekker om in te bijten sappig en gewild een hele grote hap nog is honger niet gestild Zonder uiterlijk vertoon dus eigenlijk zonder schil ben jij echt het enige wat ik op dit moment…

Om op te eten, niet weg te gooien, want da's eeuwig zonde, en te verteren en dan er niet meer op terug- te komen, want op is op, enkel een boer te laten. Is dat geen goed idee, ja, is dat niet vreselijk, is dat niet een heel erg opluchtend, is dat niet een heerlijk, goed idee? Ik vind van wel.-…

er gisteren ook al er is gisteren geen eten gebracht we hebben niks gehad zeg je gisteren is vergeten morgen bestaat nog niet je leven speelt zich af in dit uur, in deze minuten je lacht naar me ik pak je hand…

Terwijl ik lekker zit te eten, krijg ik direct een slecht geweten Ik denk dan aan de arme kinderen Die nog geen kruimel krijgen, Tewijl ik mijn overvolle bord nog nauwelijks leeg kan krijgen...…

Het is gezond om uit je neus te eten. Althans, dat zeggen ons immunologen. Het schijnt je weerstand danig te verhogen, een feit dat ik altijd al heb geweten. ’t Is ook gezond, zo kan ik nu onthullen, om af en toe eens uit je nek te lullen.…

Hun arme land is nagenoeg failliet En drank of eten hebben ze daar niet, Zodat ze onherroepelijk verkwijnen. Kom, lever dus uw laatste guldens in Voor Máxima haar ouderlijk gezin.…