Alle inzendingen over zovelen

je kon zoveel een vakman was je met handjes van fluweel je had een goede naam met je handen vergaarde je zelfs enige faam en alles wat je kon en in je leven (over)won wordt je nu uit handen genomen je hebt meer dan alleen de P in wat is verdorie toch de zin van die genadeloze parkinson…

het lijkt alsof geheime klanken klingelen in het verfijnde fluweel er is zoveel meer liefde verborgen in mijn hand als ik de blaadjes streel het frisse groen rondom beklemtoont het tere leven zoals ik het met de ander deel…

ze zeggen dat de dag eindigt bij het lage licht dat je verdwijnt in de radius van de nacht en uiteindelijk weer opduikt bij beter zicht maar ze zeggen zoveel dat loopgraven zullen dichtgroeien bijvoorbeeld en dat het gedicht bij verbeelding begint…

Hoeveel haat of onbegrip, hoeveel liefde en emotie hoeveel lollige dingen passeerden de revue, zoveel harten op de tong, zoveel harten op papier, zoveel liefde vind je nergens, alleen op deze site dan hier, want al wordt er veel geschreven, al wordt er eindeloos verteld, al plaatst men werkjes tot het einde, de mens raakt nooit…

Wie geeft zoveel vreugde, zoveel verdriet, te troosten geeft de zee, te treuren niet. Jij ruwe zee die onmacht heet, zo diep dat men geen grenzen weet. Zoveel neem je met je mee, breek je af om opnieuw te worden. Jij ruwe zee, dankbaar ben ik. Jij levend lied, ik zing het lied. Het lied der zeelui, het lied van het leven.…

Dus ja, het is waar dat liefde, die onzichtbare gouden draad, bestaat en een mens zovele jaren zoveel sterker maakt!…

, al de liefde die jij mocht geven, jij was een deel, een deel van mijn leven aan mijn zij, jij gaf mij al die jaren zoveel, jij hoorde erbij, jij hoorde er helemaal bij.…

Ik wil nog zoveel aan je kwijt, Ik wil je zoveel geven. Ik wil je helpen in je strijd, open toch voor Mij je leven. Er is niets dat Ik van je vraag, niets wat Ik van je wil. Laat het slechts toe dat Ik je draag en verder...wees maar stil.…

Ik kan duizend omschrijvingen geven, aan wat ik voel, Als wij elkaar aankijken……chemistry, In mijn hoofd, zoveel dingen..…

nee Want om bij ons weg te gaan is niet zo’n goed idee Waarom overkomt het jou nou Je hebt al zoveel pijn meegemaakt dus waarom is het voor jou Als je gaat mooie meid Dan is het een feit Maar dan kom ik achter je aan Je zult er nooit alleen voor staan…

Maar je moet zoveel soms dragen, Weg, die vechtende leeuwin... Vandaag weer overnieuw beginnen Zwarte massa uit mijn hoofd 'k Ga verzetten al mijn zinnen Heb het aan mezelf beloofd! Heel even zie ik het niet zitten Eventjes geef ik toe aan dit gevoel, Niet te lang, want alles gaat verder Heb nog zoveel goeds: een heleboel...…

Het was een boerendorp Toen ik hier kwam wonen Klompen en overalls en wangen met rode konen De melkboer en de slager kwamen nog aan de deur En ook de warme bakker Met zijn opgewekt humeur Op straat werd gegroet Want je kende iedereen Dat oude dorp had iets Daar kon je niet omheen Nu zoveel jaren later Is het een flinke stad En moet…

Met zoveel liefde heb 'k van je gehouden Dat, nu ik bijna je vergeten ben 't Een liefkozing der lippen is gebleven Je naam te zeggen als ik eenzaam ben. -------------------------------- uit 'Pastorale' (1946)…

Je kunt niets anders doen dan denken aan hoe het had kúnnen zijn je had elkaar nog zoveel jaren willen schenken het mocht niet zo zijn. Het is oneerlijk zoveel op je schouders te deponeren, het is niet fair dat jóu dit overkomt je kunt van deze tijd slechts leren dat ook hieraan een einde komt.…

jaren, kneepjes in je wang nog zoveel jaren ongeschoren de sigaret die zou verdwijnen het glaasje voor altijd leeg en altijd weer dat eenzaam bed de Grijze moet manieren leren en niet met stukjes lopen zeulen ineens alles, 't moet toch weg en dag, opa, ik weet het nu wel…

Doorheen mijn tranen zie ik zoveel leed, zoveel pijn niemand die stopt niemand die weet hoe mooi het leven kan zijn.…

of zoveel dat wel ooit vergeten bleef?…

Je zit daar zegt niks je heb geleerd je bek te houden je durft niet te zeggen wat je dwarszit je houd je mond en lacht maar je bent gebroken net een kapot gegooide spiegel Als die muren om je heen zouden willen praten hebben ze zoveel te vertellen zouden ze zoveel uitleggen want elke keer als jij vecht genezen jouw littekens een…

zorgen dit kostte heel veel energie ik was bij haar geborgen Toen ikzelf moeder werd werd zij dus oma, heel gedreven zij deed haar nieuwe taak als vanzelf opnieuw kon ze haar liefde doorgeven Helaas te vroeg van mij heengegaan ik mis haar nog iedere dag er was nog zoveel te doen maar ik zie nog haar stralende lach…

Jij hebt zoveel van mij ik heb zoveel van jou wij lijken zo op elkaar daarom vallen we op mekaar en de intrinsieke ongelijkheid tussen mensen, mannen en vrouwen die poetsen we wel weg "Poets ik wel weg" denkt de vrouw gaande weg, onderweg ons huwelijk, samenzijn, onze relatie "Tot ie dood loopt" denkt de man staandeweg, weg voor…

Pieter moet op zoek naar ‘ elders ‘ waar zich dat ook mag bevinden Pieter is met zoveel stemmers juist de grote uitverkorene? Pieter wilde men wegstuffen als ware het een fout onderdeel Maar zeg nou zelf daar in ‘t Haagje zitten er al zoveel!…

met een brok in de keel het hart schreeuwt mijn God waar ben Jij strooi toch ruim barmhartigheid in deze strijd van levensnood waar zoveel mensen huilen hun leven moeten ruilen voor hun dood voor hen bloeien de mooiste bloemen in de lente…

jou onderweg Gauw mijn haren goed wat lipstick voordat jij die liefdesboogjes op mij mikt Ja blij en met glinsterende ogen en betoverende lach zal ik jou laten geloven Zij wil mij en is echt blij wanneer ik er ben aan haar zij En ik wil je nog zoveel meer geven zodat jij de echte liefde kan beleven.…

Zovelen zijn nu echt betrokken en delen van hun huis en geld maar bovenal hun liefdesgaven, dat mag met ere zijn vermeld; en dat er ooit zal vrede groeien al duurt het ook misschien nog lang; laat ons de hoop maar niet verliezen: geduld en moed maken niet bang.…

Er komen zeker toch wel zware dagen; Gij zult ons liefdevol terzijde staan en komt geen antwoord op zovele vragen toch willen wij weer hoopvol verder gaan.…

Ik wil weer schaatsen op het zwarte marmer Warme chocolademelk een lekker bordje snert Ik wil weer genieten van een Hollands tafereel Door zoveel schilders reeds op het doek gezet Ik wil…. misschien te veel De winter is nog niet zo ver Maar ik…ik ben er klaar voor Kom maar met die winterpret…

Interesse, warmte straalt uit woorden vormen zinnen 'n herkennen Luisteren 't ontdekken gevoel op één lijn Ontmoeten in taal klank verhaal Zoveel vragen evenzovele antwoorden ooit ...…

Het kleinste land ter wereld gaat failliet Het eilandje Nauru heeft zoveel schulden Dat crediteuren geen excuus meer dulden Als witwaseiland slechts rest een verschiet ’t Zijn toch de veronachtzamers der wetten Die in de crisistijd op kleintjes letten…

wanneer het licht zoekt naar bekende ogen lijkt het in het donker zoveel mooier alles in de nacht is zo vreselijk zacht als je niet alleen bent zie, je lacht tranen vloeien over wangen uiteen op zoek naar het derde been…

Ik zag een wolkje hoog verheven 't was een stilleven wit van kleur bewoog ze zich gracieus ook qua vormgeving eerste keus Ja na het zien van zoveel moois omgeven door hemelsblauw dacht ik direct aan (iemand zoals) JOU…