Alle inzendingen over liefde

Zij doet echt alles wat in haar nacht ligt om van mij een bloem te maken maar zij mag me nooit plukken het blijft voorlopig bij de stukken van de flora in mijn liefdesdrift ik doe werkelijk alles wat in mijn nacht ligt om haar als bloem te laten geuren maar ik mag niet aan haar ruiken verberg mij achter de duisterstruiken tussen de…

Scheur mijn aorta open want ik weet weet niet hoe ik anders bloeden moet, met al dit rood in mijn hart, kloppend, spuwend, dansend, lichtend Scheur liefste, verscheur, schuur mij, want ik weet ook niet hoe het liever moet met al dit rood in mijn hart, aorta dicht, aorta open, je slaat je slag Kloppend, spuwend, dansend, lichtend zo…

om elke dag weer op te staan met losgelaten lijnen van de buidel zorgen en verdriet op je rug dat gevangen houdt ons de weg verspert in de woestijnlucht om ons heen elke dag nieuw in de zonovergoten heldere rivier van onze dromen en toekomst opgestaan lieve kinderen om muren neer te halen deuren te openen naast jullie te lopen…

Als ik je stem zachtjes hoor fluisteren, blijf ik geboeid en hoopvol luisteren, op die alles verlossende beslissing, nee schat, je bent geen vergissing, ik wil je nooit meer verliezen en mocht onze liefde ooit bevriezen, laat het dan snel weer ontdooien, we gaan dit nooit meer verklooien.…

Je strijkt de rimpels uit mijn leven. Je strijkt de plooitjes uit mijn dag. Je doet dat enkel door te geven. Een knipoog en je lieve lach.…

Jij bent zachter dan het woord zacht Gevangen in een wolk van zoete dromerij Net niet echt Tot je ogen lachen Een woord verloren Zachter dan zacht…

ik ben een geheim agent getraind in onopvallendheid, een gezicht wat niet herinnerd wordt, kijk slechts naar je via spiegelruiten en dromen, ken je rug als geen ander, weet hoe je loopt en denkt, wat zag je er weer goed uit vandaag op het strand en in coupé 6, waar je vier stations voor je uit staarde, waarom, Anja v.d. H., geb. d.d. 16-07-1994…

Dat ik de dagen niet meer tel, dat zij niet langer spookt achter mijn ogen, niet langer huist onder mijn vel. Ach, ze weet het vast nog wel.. een mooie voorjaarsdag in mei, we laafden ons aan vitriool en lieten vrij wat in ons school slechts één verlate poestvrouw was erbij. En of ik ooit nog aan haar denk? Dat gebeurt, soms, als ik nukkig…

In voelen, denken, dromen ben ik tot jouw hart gekomen daarom ben ik de vijver die in de winter bevriest om met je ijver na te denken in de lente ben ik een vlinder die voor je danst in het zonlicht de bloesem van een fruitboom het maanlicht in de donkere nacht en je wordt lichter dan mijn gedachten klimt in de dromen van het droomlandschap…

Dat mensen uitdrukkingen zijn, van zichtbare materialen. Dat we onbegrepen uitingen zijn, van onzichtbare energieën. Dat we zonder onze toestemming, onze eerste levenslichten zagen. Dat we zonder onze instemming, weer terug moeten keren, naar onze levensbron. Dat zijn feiten. Dat we verantwoordelijk, denken te moeten zijn, omdat we indien…

we zouden als spreeuwen bij elkaar zijn en zonder botsen dezelfde kant opgaan in een samenhangende zwerm dat waren onze drie diep gekoesterde drie verlangens als bonobo’s zouden we over elkaars haren strijken en elkaars handen beroeren onze ogen zouden elkaar zoeken om te weten of we samen nog oké zijn de spreeuwen…

Het is vandaag de dag dat ik in het rood gekleed ga. Tijd om de wereld in te gaan. Ontdaan van zijn woorden. Maar ik ben er klaar voor. Iedereen houd toch van elkaar? En bedrijft de lust van de liefde van harte? Ik lak mijn nagels rood. Maar van binnen gilt mijn hart. Het is vandaag de dag dat ik mijn wonden lik. Proevend het bloed…

je bent zoveel meer dan je eigenwaarde je verschijnt nog iedere keer of steeds vaker als kwetsbare veer overal en nergens op aarde je leeft op een tak die aldoor breekt en je glijdt met gevoel te vaak in een wak terwijl jij zelf voor ieder zo boven alles uitsteekt je lippen spellen die woorden die mij ten diepste raken niet zomaar…

Daar gaan ze dan zangers in jubelzang met de levensvorst diep in de borst de berg Sion op waarlangs de zon haar eerste stralen schiet rouw verdriet om dood bij morgenrood in ‘t hemellicht verdrijft witte klederen en liefdevolle ogen het wonder van de rivier…

Eigenbouwer is een tijdschrift, voor mensen met fijne smaak. Met de kennis die ze vergaren, bouwen ze hun omgeving op, in een huis dat stevig staat. De zelfbouwer als centrum. Zelfverzekerd. Vertwijfeld. Middenin. Een zelfbouwer is een mens, die zichzelf heeft afgebroken. Die als een zelfgeworden ui, de wijsgeleerde rokken, zelf heeft…

rustig liggend in het gemaaide gras hoor ik jou de zomer toeroepend ritselend op blote voeten lopend over de stoppels van de scheerbeurt die fier na het maaien blijven staan kom je loom treuzelend naar me toe tot warm jouw haar in schaduwen valt als fladderende vlinders op mijn gezicht wanneer wij eindeloos in tijd verglijden niets zeggend…

Je slaat de plank weer helemaal mis alles op aarde is onzeker, zeker en gewis voor een visser die achter de netten vist Het zijn de destructieve machten die de mensheid verkrachten Ik schommel in het bootje van de bootsman op hoge zee met de Heiland alleen die op de demonische golven blijft staan , wie wil gaat met…

Rozeblaadjes vallen als woordjes, van roodgeworden rozenstruiken. Rozebottels met rozezaden rijpen, zoals kinderen in moeders doen. Gedichten in dichters. Vaders lezen moeders gedichten voor, die over zaden van liefde gaan. Liefde voor het leven.…

Na ons tête-à-tête zat ik gevangen Het ruiste op het beukenbaldakijn Een regenbui, 't zou zo wel over zijn Maar zonder plu bleef ik een half uur hangen Nog nagenietend van jouw woord en beeld Heb ik me er geen ogenblik verveeld…

Ze was meedogenloos rood en trots als een tsaar, dus niets was me dierbaarder dan wachten op haar. Wachten op pleinen in regen en wind, Op het pad van de wilgen verscheen ze gezwind. En nu ligt ze naast me, mijn prooidier van de nacht, met lendenen soepel en ogen zo zacht Mocht dit lieflijk wezen ooit nog verdwijnen, wat zullen mijn dagen…

je straalde verdichtte de lucht met een intense zucht uit het diepste binnen waar energie met warmte en emotie geladen langs onze huid streek die de ervaring koesterde het is geen buitenkant waar mensen elkaar raken zij zijn bezig aan een nieuw spanningsveld waar energieën in wisselstromen dromen kortsluiten uit de goddelijke…

We zijn een nano van de energie. Fragmenten van stoffen zijn wij, waarvan onze aarde leven maakt. Zonder elkaar te kennen, herkennen we elkaar. Ik zie je lief bestaan. We herkennen stil bewustzijn, dat onze hemel van liefde is. Voelen hetzelfde heimwee. Een wonderlijke droom, zie ik zo vaak dromen. Bedroefd weer gaan.…

Helemaal niets heb ik gedaan. Open ben ik geworden alsof. Alsof ik leeggelopen ben. Wat troebel was werd helder. Tegenstrijdigheid vrede. Openstaan is alles, wat ik heb gedaan. Gedachten zag ik. Zag ik verdampen. Wolken zag ik drijven, en weer verder gaan. Alleen liefde blijft. Liefde in mijn hart. Liefde in ons leven.…

Dat spullen spullen zijn. Mensen mensen. Namen namen. Dieren dieren. Zonder naam. Hoe mensen kunnen denken, alleen wanneer dat nodig is, kunnen we van dieren leren. Woordeloos weten die hoe. Hoe ze zonder misverstand, niet zonder conflicten, samen samenleven, en verstaan. In den beginne waren namen niet. Woorden zijn wapens geworden…

Wil liefde vrijgevochten worden? Is het een contradictio in terminis? Blijft liefde die in kooien, beddesteeën leven moet, geen uitverkoren liefde meer? Wordt zij, de liefde zelve, eenzaam? Verdoemd tot het einde van haar dagen? Veroordeeld tot verwijl in angst en vrees? En ach, is zij, gekooide liefde, wat dat ook wezen moge,…

Er is niets van waarde zeker. Niets om ons aan vast te klampen. Onzekerheid is de enige zekerheid, die voor al wat leeft bestaat. Alleen echte liefde blijft. Wie illusies los durft laten, kijkt naar de werkelijkheid. Ervaart wat bewustzijn is. Ziet wolken gaande komen, gedragen door de wind. Wie begrijpt dichters goed? Wie luistert naar…

Liefde wil vrijgevochten worden. Liefde die in kooien leven moet, blijft geen ware liefde meer. Wordt eenzaam. Is angst. Gekooide liefde is nooit trouw. Vrije liefde blijft altijd trouw, aan vrienden en vriendinnen. Vrije liefde leeft tijdloos open. Liefde laat alle harten kloppen. Laat ons woordeloos voelen ... We houden van het leven…

Wat is houden van Wil jij me dat vertellen als je het kan Ik weet het wel een beetje Het heet liefde dat weet je En dan ook nog veel meer Ook elke keer weer Is het daar en is het er Houden van is ook voor ver Ja houden van ken je dat Die het kennen zeggen vaak schat En ja echt houden van Is je gevoelens delen en alles kan Niet…

Zoals de zwaluw de warme zomer beschrijft in blauwe lucht, in zwevende vlucht, zo wil ik onze innige liefde beschrijven in liefde die meegaat met het deinen van de zee in liefde die in de ochtend de zon begroet zo zal ik steeds beweren om de onrust te bezweren hoog in de lucht in vogelvlucht om het land te overzien het leed te…

Ik ken jou nog niet thuis Ouderwets, een volle kast met boeken die ook ik ooit las Er moet een verwantschap zijn die ik niet opgemerkt heb in jouw lichaam, jouw adem en oogopslag, maar zou ik jou willen omarmen, dicht tegen me aan drukken en kussen, niet tongen maar gewoon jou tegen me aan drukken mijn handen laten strelen over jouw…