Alle inzendingen over literatuur

(voor H.H. ter Balkt) Hij vangt ons op in de regentijd, vormt daken van goud voor het fluweel van bloemen,als boven de zee getilde dolfijnen. Iets dieper graag, die woorden over hem, hij zit niet voor Jan Doedel onder zwaar geschut, in de loopgravenoorlog van een harem geverfde muzen uit de Hollandse klei. Zijn donkere stem uit het binnenste…

(voor Leonid Ivanovitsj Dobytsjin) Leningrad is in het zwart gedompeld nadat alweer een schrijver zijn hart, zijn ziel met zijn pen heeft doorboord, Leningrad gaat in het zwart haar eigen straten over, Leningrad is moe van al die zinloze zelfmoorden op een artistieke draaimolen - er staat geen lach meer op het gelaat van Leningrad, zij is…

Zij kwam naakt aan de deur, vertelde dat zij een bad had genomen en ik benijdde het badwater. Haar frisse nachtjapon ontspon zich als een witte vlinder die mijn hart omvleugelde. Mijn neerslachtigheid wilde als een jong veulen in haar weide springen, maar zij hield de hekken gesloten. Andere herten mogen haar reinheid onverhinderd…

Guur is juli in de Lage Landen Als de Niets Vermoedend water maakt Overhelt, in al zijn voegen kraakt ‘t Logboek wegdrijft uit verdronken handen Nee, er is geen enkele hulp voorhanden Woest is wind bepaald niet welbespraakt Guur is juli in de Lage landen Als de Niets Vermoedend water maakt Brand een vuur en laat ook dit schip stranden Als je…

opgejaagd door haar eerzuchtige moeder studeert ze cum laude af onder ‘n cool uiterlijk kolken haar zinnen sleuren depressies haar door diepe dalen onderneemt ze haar eerste suïcide poging ze trouwt met de de dichter Hughs die zijn vertier zoekt bij andere dames die vernedering verdiept de depressie ze zondert…

't liefst van al schreef hij het firmament te pletter om daarna alles weer te schrappen stoffer en blik Pluto en wat protonen samen vegen maar het zonnestralen was hem te vlug af hij zou nog lijden onder wat residu uitgestrooide lichtjaren enkel in zijn ogen was hij sensatiezuchtig het sterrendom onderschreef zijn schitteren niet…

er zouden niet zoveel letters moeten zijn want die leiden tot een brei van woorden die op hun beurt verworden tot zinnen zonder tal als die dan ook nog moeten rijmen is het einde zoek…

Mijn gedicht Is een patiënt Die ligt op de bank Van de psychiater De stieleknijper Die luistert Naar wat ik te zeggen heb Hoe ik het zeg Stamel Niet zeg En dan een rapport schrijft Over wat ik mankeer En waarom En of er nog hoop is Op verbetering. Maar hoe dan ook Eén ding is duidelijk: Alleen hij kan oordelen Deskundig en objectief…

gedicht, snapshot van ‘n moment waarin de dichter emotie en sfeer verwoordt en deelt met soulmates foto’s tonen wat zijn ogen zagen z’n gedicht verwoordt bijhorende dimensie van gedachten en gevoel dichter zijn we door het dichtvuur om onze sensaties te verwoorden als gevoel ‘t verstand overweldigt dansen woorden op vleugels van…

Ik zeg: “Wel, doe het hem dan even na”, aan die mevrouwen en aan die meneren die hem te kwader trouw jaloers beleren. De beste stuurlui staan nog op de ka. Hoe ik het woelig stof tot goud zie keren, de treden van geleende tijd bega, tot ik ten leste voor een wending sta en zelf de vaste vorm ga uitproberen. Dan weet ik pas: er valt niet…

(voor Cesare Pavese) De goocheldoos was leeg,triest hoe je uiteindelijk de leemte weervond,die je als kind moest ondergaan. De afwijzingen in een verbitterd klimaat. De ogen die dood verspreidden, maskers van zelfontkenning, tot de slopende energieverspilling van vermommingsdrang afstierf. Opnieuw beginnen? de betekenis van woorden was gedoofd…

Een misstap is snel gemaakt Voordat jij 't je beseft, lig je onderuit Een faux pas van twee partijen Waarvan er een moet lijden De andere had de duit Een niche van leugens. Laf Voordat jij 't je beseft, lig je onderuit Biotoop van trotse pauwen Homogeen werk-groeigebied 't Intresseerde hen geen fluit Met veel panache gestreden Met kop…

(voor Marcellus Emants) Drie mooie vrouwen deelden het zware zienersleven,hij schreef alsof hij tuinen spitte en kruiden verbouwde,met een geestdrift die hen allen verbaasde. Hij prees de werking van ieder kruid en aan de puntjes van zijn sierlijke snor herken je de punctuele estheticus. Haat koesterde hij voor het onechte,voor de slappe aftreksels…

Je ogen schieten vuur Laaiend ben je Waarom juist zij Je voelt al de druk De anderen een lange rij Emmers water voor ogen Waarom geen vluchtplan De pastor pookt in de haard Uitgeblust was zij en nu Dat hete hangijzer Beklemming maar ook bevrijding Als straks uit haar as Onverschrokken een duif rijst Zul je de brand meester zijn…

melancholie dwaalt blauw rond kersen het mooie van jouw stilte rond omgeploegde aarde, touwladders en weidsheid van het licht waarin gebaren een weg zoeken als lentebloesems en geplukte trillingen uit stemmen die dieplevende schaduwen rond eikenbomen laten glanzen zielsverbonden met al dat moois, uitgestrekt in jou en…

ze raakt volledig ondergedompeld in de glorie van een geboorte woorden in haar soort blauw gekozen gaan van mond tot mond van hand naar hart daar boven als in de hemel ergens onder de stompe toren in het Vlaamse land verschijnt, haast ordeloos, een ongenummerd boek omrand met ijzeren staven van oever naar oever ik lees…

Canvas-tv heeft Benali voorgesteld - Berbers van komaf nu Rotterdams succesauteur schrijft in nederlands – hij heeft daar zijn ontdekking verteld Voor breed en stil Antwerps gehoor las hij Vlamingen uit één zijner prachtboeken na afloop kreeg hij tot zijn schrik pas door dat echt kontact steeds ver was te zoeken Hij vroeg rondom hoe kom…

Soms draaide hij muziek Walste met haar de kamer door En floot met opzet hard en vals De man die zich op schilderles Afzijdig hield bij het pauzeren Zij bracht de stille kunstenaar Dan altijd koffie Met verbazing zag ik Hoe hij tijdens reünies Kleurrijk en met open blik Tapijten conversatie knoopte Voor mij bleef hij gesloten boek…

Ik wil de schone Muze overal zoeken in het bos op de hei, ergens in het veld ‘t zij als schone maagd of fiere jonge held Ik wil de schone Muze steeds weer zoeken. Ik wil de schone Muze overal horen in klanken van harpen en van violen met reien en gezangen als tegenpolen Ik wil de schone Muze steeds weer horen Ik wil de schone Muze steeds…

schrijven is al denkend spreken met je pen spreken is de inkt in je pen die bijna op is…

(voor Hans Plomp) Hij zwom ver de droomzee in, zonder om te kijken (of even),hij dook diep,tot de bodem,zonder omhoog te kijken (pijlsnel),hij nestelde zich voor lange tijd bij zoenende zeemeerminnen met jonge,stevige borsten en felgroene staarten,bij speelse roggen, krachtige haaien en kalme walvissen in trance, bij verliefde dolfijnen met…

(voor J.J.Slauerhoff) Door vele kwalen ingehaald, zwierf hij van zee naar zee, door burgers grof vermaald nam hij zijn noodlot mee en waar hij ook kwam, tussen de dijen van een vrouw of toen hij opium nam, zijn obsessies werden grauw, zodra het land veroverd was. Liever jaagde hij maar voort met een duistere grimas rond de lippen…

(voor Herman Brusselmans) Te beseffen dat zijn waaier om verkoeling een ijsparapluutje is wat nog altijd meer is dan Nix en toch vermoed ik dat hij de minst geile bromfiets van heel Gent is, vreemd hoe hij zijn handicappen te kijk zet aan een schandpaal, terwijl hij van nature zo schuw is als een misplaatste kangoeroe, feit is dat men loslopende…

Boekenbal is boeken met zijn allen Lekker bij de schrijvers met hun ballen Over lekkerder en lekkerst kallen Carnaval van katten, muzevallen Terwijl de oude druk nog veel te duur Er honger, het oorlog, literatuur Zie ook: http://www.omroepbrabant.nl/?news/1148761183/Boekenbal+ernstige+literatuur+op+sterven+na+dood.aspx…

Hij stond voor de spleet van zijn venster, In ’t zonnig middaguur, En keek naar de bloeiende fruitboom, Aan de overkant op de muur. Wat mocht hij daar bespieden, Dat al zijn aandacht nam? Het was een kleine vogel, Die telkens wederkwam. Hij droeg in zijn bek een halmpje, Een graspijl, een paardehaar, En vlocht die tussen de twijgjes Tot…

(voor Adriaan Morrien) In een moderne burcht te Utrecht: 'Pardon,mevrouw,dat ik zo onbeschaamd in uw tepels knijp,maar de manier waarop Adriaan het woord 'tepels' uitspreekt,maakt mij razend van verlangen. Maar wat zegt u? het geeft niet,want die dichter doet het meestal ook,wel verdraaid, dan is zijn wereld toch kleiner dan ik dacht.…

mag ik even het woord ik ben boek niet zomaar een boek een gebonden boek deel I en deel II ik heb een harde kaft en knisperend blad geregelde letters klein en groot een paar ezelsoortjes en vaalblauwe afdruk op m’n eerste blad, en oh ja ik ben genummerd heb een streepjescode en sta met mijn rug tegen de muur van de bieb afgeboekt…

(voor Ronald Giphart) Uit de teugels van valse geruchten en ontaarde mijlpalen (typisch weer dat rare sujet) weergalmt het gebrul van de jongeling, de gestaalde kanonnier, een Waterloo van zinnebeelden klettert op hem neer als melkproducten van Maria's, inclusief de pittige smeerkaas van tedere jongedames en het gevecht van krolse poezen…

Dwalen, en niet verdwalen dat vraag je nu aan mij maar ik zal mijzelf herhalen dat brengt waarheid dichterbij zo spreekt zijn stem, zachtjes een beetje bedeesd, in korte zinnen klinken zijn woorden, en ik luister aandachtig, niet langer verlegen hij vraagt me naar de zee ik vertel hem over de golven het zonlicht en mijn burgerplicht geen…

(voor Gerrit Kouwenaar) De koekoeksklok blijft dicht, er is werkelijk niemand die de besneeuwde harten wil verwarmen,hoe alert de koffie-ogen ook spieden, zich naar binnen draaien als opgeblazen carnavalsballonnen, prikkeldraad, onder de ijzeren wals gillen de eenzame, ineengedoken lieveheersbeestjes om de genade die uitblijft en er zijn…