Alle inzendingen over oorlog

Weegt op de nacht een dubbele donkerheid door zoveel ogen, duister voor altijd? Gaat in de dag de stilte warende om van zoveel lippen met doods zegel stom? Neen luide zijn de dagen met de klank van zwaar geschut en felle wapens blank en nachten lichten van de hoge vlam die laait door 't land en zoekt het offerlam. Duister en stilte zijn…

Hoe vaak wordt door de mensen niet gezucht. Een aanslag in Irak, Madrid of Londen. Aan hebzucht gaat de aarde diep te gronde en oorlog lijkt er nimmer van de lucht. Het kon een paradijs zijn zonder zonden, doch onheil maakt de sterveling beducht. Miljoenen mensen slaan weer op de vlucht. Waar blijft de tijd? Die heelt toch alle wonden? Dat…

Is “God” een ander woord voor macht voor oorlog, hebzucht dood en smart Voor angst om verantwoordelijk om vrij en om alleen te zijn Is “God” een ander woord voor een vrijkaart door de poort die leidt naar eeuwigheid Vertel mij God waarom waarom heb jij toch zoveel namen en gezichten. (aanleiding: uitbreken van de oorlog in…

De straten angstig stil muren doorboord met kogelgaten Lichamen liggen langs de weg overal tanks en soldaten De stad totaal verwoest door bommen en granaten Loopt daar het oorlogskind bang en verlaten Pijn en verdriet in zijn ogen zijn ouders zijn hem ontnomen Hij, het grootste slachtoffer zal hij dit ooit te boven komen?…

als dit een speelfilm was zou het bloed nep zijn en zou er niemand dood gaan deze jongens zouden acteurs zijn bommen zouden gecontroleerd tot ontploffing worden gebracht en stund mannen zouden al het gevaarlijke werk opknappen maar dit is echt hier vallen echte slachtoffers dit is Afganistan en dit zijn echte soldaten…

Misstanden ontstaan, doordat misverstanden het verstand beïnvloeden. Is ’t vreemd dat er nog steeds oorlogen woedden?…

Een traan plengt de oorlog uit de krant. Verschenen is opeens de vrede. Veeg de wapens weg met inkt. De toekomst is ons heden.…

het was veteranendag om ze niet te vergeten het geronk van oude vliegtuigen in de lucht ontroerend he ik wil jullie dit even laten weten lieve soldaten ik wens jullie zegen van Jezus heb diep respekt voor jullie en naar de wolken een warme handkus dank jullie allen het ga je goed met vredevorst Jezus die geweldige…

De Verenigde Staten van Amerika of Japan het nieuwe Sodom en Gomorrah De lust te sterk voor Gods orders waar engelen zich wederom vergrijpen aan de mens Vaders eis negerend taboes doorbrekend niet luisterend Gods bevel geven zij technieken Veel te vroeg voor deze tijd naar aard of hel verbannen Geven zij ons nu P.C.'s en I-Pods in…

het is geen dag vandaag geen stemmen slechts aangevreten uren bol van sterven en verkleuren niemand kleedt zich aan hier kermen kale vogels geen duiven wel waait er een toevallige wind over een dubbelzout meer zo vind ik je kleren  het is geen dag vandaag en als ik je ooit zie verweekt, vol van vrede kleed ik mij aan…

Hypocrisie op zijn best speelde Bush mooi weer voor geld olie en wapens, zijn het enige dat telt Altijd huichelende op zoek naar Saddam en Ali Chemicalie Speakers in de Humvee geven krakend helder door Whisky Pete, duiken boys, is in de aantocht hoor Blackwater-huursoldaten trappen op de rem bewoners van Fallujah in Irak hebben pech geen…

Over de groene velden van een lang vergeten land dolen duizend zielen langs lege sporen karrenwielen dolen de dwaze helden met uitgestrekte hand Over de groene velden staart de dood mij aan alsof de duizend zielen mij dwingen te doen knielen alsof de duizend helden mij weerhouden weg te gaan Over de groene velden galmt de stilte voort…

Gevangen, wachtend op de laatste trein. Strijd om leven of dood, wachtend op de laatste trein. Angst voor de toekomst, wachtend op de laatste trein. Hoop op bevrijding, wachtend op de laatste trein. Opeengepropt in een kleine barak, wachtend op de laatste trein. Wachtend om uitgekozen te worden voor Auschwitch met de laatste trein.…

Dag en nacht die vlam die namen en dat vragen: bewaar mij toch de muren murmureren niemand snoert hier Job de mond…

Huilend stond het jongetje daar Vuile sporen over zijn snoetje Om zijn nekje een kleine gitaar Z’n hoofd bedekt door een hoedje Daarnet was er een bominslag De krater lag rokend aan zijn voeten Het leek zo’n mooie warme dag Maar ze zaten net in de aanvliegroute Hij had zojuist zijn liedjes gedaan Applaus gekregen van een vol terras Nu…

Schuilend voor de zon Sloeg de angst toe Door hard weg te lopen Sloeg de soldaat hem Zijn botten kraakten Zijn bloed vloeide vooruit Zijn adem staakte De bajonet ontkoppeld Het geronnen bloed Vervaagde in vergeten Na die laatste oorlogsdag Zijn leven sloeg geweten Zonder bloed en adem Begraven in de aarde Tot de jongste dag Die…

de vlag hangt uit halfstok wappert vrolijke kleuren ik heb een brok in mijn keel aan de herinnering mijn vader die alsnog aan de oorlog ten onder ging notities op gele kladbriefjes met potlood 'we houden de moed er in' velen gingen er dood hij overleefde het kamp daar was alles mee gezegd in hem woedde het voort werd de strijd…

ezechiël 37 doodsbeenderen leven op grijnzende koppen glimlachen skeletten worden weer mens zij trekken op uit deze vallei en marcheren over de wereld eens waren zij verdord de geraamtes van tyne cot normandië verdun de somme margraten en de grebbeberg de vermisten en beweenden ze waren over onze planeet vertellen hun eindeloos verhaal…

Het wordt erger met de jaren in plaats van dat het slijt dat verlammende gevoel van geconcentreerde onmacht De siddering in mijn lijf herken ik van iedere herdenking De ingedikte tranen van verstopt verdriet 4 mei 2008…

De Tweede Wereldoorlog och zolang geleden al niet nodig om dat oude zeer opnieuw met tranen te begieten zei hij en opa zweeg over het kermen van de zwaargewonden gestapeld in een vuile truck over het bevel, hem toegebeten Spiel lauter Mensch verdammt noch mal wir wollen das Geschrei nicht horen en hoe huilend zijn viool toen smeekte…

Aan hen die vielen wordt gedacht, aan hen die sneuvelden een dag gewijd, ze worden herdacht Aan hen die in ’t oorlogsgeweld ’t leven lieten op barbaarse wijze, voor hen die vielen, voor hen die sneuvelden Er staan monumenten er worden kransen gelegd, er worden stiltes gehouden voor hen die sneuvelden voor hen die vielen…

vrede torst toekomst op zijn rug in de val van het verleden één stap vooruit twee stappen terug.....…

gedenk miller en de zijnen deze canadese dode vrienden gedoofd in de bittere nacht begraven in veluwse grond in de kerstmaand van 1942 gedenk hen twee minuten en luister naar de vogels tijdens de stilte op 4 mei ze zingen de hoop op vrede hoog in het prille groen…

En op die schrille toonladder Van altijd gelijkhebbende ministeries Daar danst de dood steeds weer zijn pierlala Met volle teugen genietend van het thuisleed Het doel heiligt de offers Zij zouden niet anders hebben gewild Het kwaad moet alom daar bestreden worden Hun jonge levens niet voor niets verspild Bazuinen schallen op het Binnenhof…

Langs het pad bedrukken letters een grauwe achtergrond het lijkt of hier, op deze plek gras zelfs grijs kan laten groeien onder een wolkenloze hemel pakt zij mijn hand en zingt zacht, alsof ze voelt dat ook tranen hier gestorven zijn "ik zie een ster" ....…

"Gebruik de vrede niet om een oorlog te beginnen!" men had hem nimmer zo gezien de voorganger was buiten zinnen in de stilte na het laatste woord van de spreker die wapens etaleerde was de voorganger, nu als gast, opgestaan en hij protesteerde gezeten tussen een 1000-koppig publiek had hij het hoofd der strijdkrachten aangehoord de generaal…

hoe een kind zijn dromen met tranen in duigen zag vallen zo'n moedeloosheid had ik nog niet gezien hartverscheurend geschreeuw gehuil bovendien ik keek hem in zijn ogen bracht een glimlach op zijn betraande gezicht keek met hem naar de zon en zag een glinstering van herkenning _____________________________ Inspiratie gekregen…

soldaten aan het front schieten met lege ogen op de vijand met het lege gezicht kogel door vrijheidsideaal gelegaliseerd zoekt zijn weg langs het kind dat het houten wapen richt…

vanuit mijn venster kijk ik neer op de levenden van zeer weleer ze liggen onder zware zerken aan hun toekomst te werken die hemelvaart beslist beperken maar hoor nu eens de berken en zachtjes ruisen rare populieren en de wilg bezingende dieren hoe spelen ze het ruisend klaar zo heel ver van nu vandaan de lijken willen blijven leven al…

De dorpsgek wordt hij genoemd, zijn naam blijft ongenoemd.. door argus-ogen bekeken schuilt hij onder zijn geurende deken Hij scheldt en vloekt dus wordt vermeden. De dorpelingen zijn imuun voor zijn oorlogs-verleden... Niemand heeft behoefte om ook maar iets van hem te weten. Gebombadeerd tot dorpsgek, de rest is vergeten…