Netgedichten

netgedicht (nr. 26.158):

GELUK

Dof zwaar en
snel luider wordend
tering herrie
maar erger nog zijn
de zacht fluitende kogels
om mijn oren.

Is dit geluk?
schiet het door mijn hoofd
Is dit nu geluk?
Kogels die mij missen
terwijl overal om mij
heen granaten ontploffen
mensen gillen kermen schreeuwen
overal bloed en stukjes mens

kinderen zwijgen
in shock
De haat bezwangert
de atmosfeer
er is geen plaats
voor vredelievende woorden
is dit nu geluk?
of
is het grote
gelijk hebben dat geluk?

Een traan biggelt uit mijn
ooghoek en valt in een plas
bloed
Ik trek mij terug
in een hoekje
van mijn bed
Huilend word ik
wakker
het was een droom
slechts een droom

Ik besef
dit is pas geluk!