Alle inzendingen over familie

Oma zie ik zitten in het hoekje van haar kamer oud geworden, ingekrompen en dichter bij het vuur ’s zomers hield ze van zonlicht en open ramen met uitkijk op rode petunia’s die hingen aan de muur. Ze zag graag overal bloemen en planten staan rozen en dahlia’s in de tuin,cyclamen voor de ramen en toen ze met broze knieën de tuin niet meer kon…

Nu staat mijn tuin gerijpt, De vrucht hangt vol en vredig; Moe keer 'k naar 't huis der rust- Ach wat al plaatsen ledig! En huivrend zit ik neer Terwijl mij de ogen branden... Doch zorgzaam opgewacht, Stil grijp ik trouwe handen. Met onweerhouden traan Stil zegen 'k hen die bleven; En alles, alles keert Wat wegviel uit mijn leven.…

Enen crème gesausd uur zonder spat of gal; zondag: een geglaceerde pudding. In mij sluimert geluier, gelach met de pet af, lichtlinnen gespin. Onder ons goed gezind natafelend. Aan dit fiberfill moment ben ik gehecht, het is een familiestuk. -------------------------------------- uit: 'Ochtendrood en co.', 2002.…

Een fragment bevriest dit tijdsgewricht en eenzaamheid vloeit over de velden van dat verleden. Een stem dreunt woorden op: zijn die ooit door mij gesproken? Kijk ik in de spiegel, dan zie ik vormen die menselijk lijken – mijn moeder, mijn vader, die ik nagedacht heb – hun lagen hadden de mijne gegijzeld (of anders vluchtte ik in de…

Je hoeft het niet te baren of verwekken. Om het te voelen groeien in je hart. Je hebt je hele leven tijd voor het ontdekken. Onuitputtelijk is liefde van de start. Een kind. Gewenst, geliefd, gekregen. Samen op pad. Je steunt, je draagt, je zorgt. Maar laat het ook weer vrij om te bewegen. Geef het de ruimte en de liefde is geborgd.…

De eerste met wie ik in oppositie kwam was mijn oudste broer Onschuldig waren de voorvallen, en het waarom, maar toch: een sleutel die in 't gat bijvoorbeeld recht moest staan, een hoofdletter voor een naam, of een dt Maar hij hielp me ook met een dictee, met het zoeken naar een huis hielp hij me mee Nu vindt hij dat ik me moet laten vaccineren…

Het weerbarstig struikgewas. De pet hoog op de bezwete kop passeer ik het venster zie ik in de spiegel van het glas mijn vader. Labeur op de Hodonkse Akkeren in de vallei van de Werbeekse Nete zeventig jaar geleden.…

Lieve man Met open ogen Zo gesloten Om ons heen: Laat zich vangen Door de wind, het zand, Het water en kiezels in zijn hand. Toch zijn vader Vangt hem niet.…

Sla je ogen op naar het hemelblauw Open je hart als een bloem voor morgendauw Langs dijken wegen en berenklauw De schreeuw van moederpoes haar kittens miauw Och glanzende zwanenveer van ons geslacht Door Goddelijk ontfermen in het licht gebracht Met tranen in ogen het verdriet in donkere nacht Waait Gods adem binnen zonder praal of pracht…

Door mijn woning speelt een zonnig licht. 'k Voel me een kleine koning in mijn grote plicht: vrouw en kind te schragen op mijn sterke jeugd; en ze hoog te dragen in mijn vreugd! Daar, op 't schouwke, prijkt mijn enig kruis. Wees mijn engel, vrouwke, wees mijn hemel, huis. Wees mijn stoutste roemen, wees mijn zoetste troost, frisse…

Geef mij de stem van die ene mens, geef mij de stem van mijn vader in mijn oren tot mijn verre ogen hem ontwaren tussen de tenoren tot ik weer zijn handen voel waarmee ik die van mij ging meten, welpenhandjes met de vuisten van een vent. En dat dan de stem van mijn zoon mij roept met de stem van mij met de stem waarom ik roep. --------…

Altijd keek ik naar de ander Wat wil de ander van mij Hoe maak ik Het de ander Naar zijn zin Ben nu In gevecht Met hoe ik Het mezelf Naar mijn zin krijg Dit word Niet in dank Aangenomen Door mijn omgeving Sta daarom alleen In mijn gevecht…

een appel een val een afstand de verbroken band een leven los van de stam en toch hebben die appels iets blijvend gemeen ook al zijn ze nu vrij losgelaten helemaal alleen de een voelt de ander net iets beter aan ook al zullen ze verschillende wegen in slaan hun band verbroken door rijpheid en tijd gedwongen herinnert aan dat waar ze…

Ik voel mij als een kindje, Dat 's zomers buiten logeert, En alles heeft, wat haar hartje, Haar kinderhart begeert. De lieve, rijke gastvrouw Geeft uit haar overvloed Het kindje daaglijks bloemen En vruchten, rijp en zoet. Ze geeft haar kostbaar speelgoed, Daar speelt het kindje mee, Vertelt haar mooie sprookjes Van…

Nichtje, wild honingnichtje, hoe we speels langs tafelpoten kropen, pumps en laarzen beslopen, steeds naar veters grepen, stout stout nichtje, blond je vlechten en van snoep je mond, die sloep, die zomer en dat meer waar ik het raadsel van je mond uitvond, nu strik je zelf je veters, stapte duizend treinen in, nam vluchten naar Milaan en…

Vader, moeder, drie toekomstige gezinnen. Zoals ik vader haat, strijker die genas. Hij wil zich voor de eerste hap bezinnen op honger, armoe, de schepper die er was, is, toch geweest moet zijn, et cetera. Hij krijgt bijna geen voedsel binnen want onze vrienden komen hem te na. Rode koppen boven glanzend tafellinnen. Dezelfde koppen in de…

Op vloerkleed zacht, vol aandacht, lag 'k te lezen, De blonde pop, met roze en blank getooid, Geleend aan zusje of liefdeloos vergooid. Robijn van kersen, goud van stekebezen Mijn ogen laafden, vóor mijn mond. Vermooid Door vreugde was de dag. Wat zoude ik vrezen? 'k Verlangde niet, als andren, groot te wezen. Toch hoorde ik momplen: - 'Vreemd…

Jouw foto op de tast Naast twee rode rozen Een zwart lijstje er omheen Zelf uitgekozen De rozen verwelkt Ze hangen gebogen Al tijden het Scharlaken verdrogen Jouw ogen, jouw glimlach Gevangen achter glas Jouw parfum, jouw lippen Nooit meer zoals het was.…

Ik was jong en het was hip om te schermen met ziektes. Mijn vader was ook niet zo oud en niet welbespraakt genoeg om met woorden te spreken. Hij sloeg de ziekte uit mijn mond. Ik weet nog waar en hoe en hard. Voor de verandering werd er nog wat spanning bijgeschreven op de harde schijf die bij poëten voor ziel doorgaat. Ik hoor dat…

Op een dag zei ma mij wij gaan samen naar de stad Verbaasd keek ik haar aan en zei wat. Wij hadden geen moeder dochter ding Dus dit was een echte vergissing. Maar goed samen op pad met de bus Wellicht denkt iedereen het is mijn grote zus. In de stad werd mijn uitje ruw verstoord Want ik werd uitgespeeld en uitgehoord. Mijn vader was…

De zon staat hoog aan de hemel Vader stapt op zijn fiets De velgen blinken “Tikketikketik” klinkt het geluid van de lagers Een trui met reclame spant rond zijn buik Zijn kuiten kaal en glanzend Rustig rijdt hij de straat op Eerst links dan rechts voorovergebogen gespt hij zijn nauwsluitende schoenen vast Wanneer hij gaat staan handen op…

De jaren gaan en komen als getijden, Terwijl de wind de wolken in de lucht ontvoert, Altijd herhaald en toch weer nieuw. Het laat een mens die nader kijkt niet onberoerd. Maar Janne toont ons waar het echt om gaat: We leven nú. Ze blijft niet binnen, Ze kijkt niet om en ziet het allemaal. Wat er niet is dat kan je toch verzinnen … Zoeken…

ik ken er maar twee beiden boven de tachtig... als ik hen bezig hoor, lijkt het alsof ik naar zevenjarigen luister!…

Ik hoor mijn eigen stem weerklinken waar ik woon in de schoot van de bergen Ik kan springen en draaien luidkeels zingen en zwaaien naar jou aan de overkant Van je hieperdepiep van je hopperdepop lievelievelottelot Kom je klopperdeklop met mij klikkerdeklak een middag spelen? Van je hieperdepiep van je hopperdepop lievelievelottelot…

een vader en een zoon zittend aan de eettafel een dagelijks tafereel zo heel gewoon mochten ze iets te zeggen hebben dan praten ze langs elkaar heen maar zelfs dat gebeurt niet geen enkel woord van beiden zelfs geen een een vader en een zoon houden het verholen weten het terdege - we zijn en blijven elkaars tegenpolen nee…

Broers beschermen elkaar met messen en stenen. Ze zijn jong en groot, op zoek naar een vijand en vinden hem, dagen hem uit. Ze maken hun jongere broers vroeg wijs, met hun kleine gezichten waarop veel geschreven staat. Hun moeder heeft de mooiste stem van alle moeders. Op een bewolkte vakantiedag voldoen de broers aan hun broederplicht,…

Voorgeslacht Ruige borst en brede schouders, Leeuwenhart en aadlaars oog: Rijzig kroost van reuzenouders Vorstlijk zaad, in adel hoog: Onvergeetbaar voorgeslacht. Nageslacht Bleke kindren, kranke moeders, Neven met een breukband aan, Schele zusters, bochelbroeders, Vaders, die uit kuchen gaan, Ramlend vee, met kwik bevracht…

Je lieve uitstraling. De glimlach. Het verbaasde. Het in gedachten zijn. Vrolijk worden van muziek. Je veranderingen. We kunnen samen kletsen. Ook al vergeet je soms waarover. Soms ben je stil. Je ogen kijken zoekende. Soms dwars door mij heen. Ik vind jou wel mam. Nu, maar ook straks. Als jij mij niet meer kunt vinden. Ik zoek jou wel…

Kerstavond Samen Nog 7 dagen om achteruit te kijken Verdriet, isolement en virus - maar ook verbondenheid en plezier gevoeld in 2020 Samen beleefd 2021 dient zich aan Uitzicht naar fijner leven geeft kracht Samen gaan we het doen Ieder op zijn eigen tempo en karakter Top en dal en alledaags Maar vooral als gezin Dat telt Geef steun gevraagd…

De nacht ging Bij het blazen uit En ik riep nog na Kom je morgen weer? Ik dacht dat Wat als je niet komt Het nooit meer nacht wordt Wanneer zie ik jou dan weer Om in het donker te kijken Door mijn slaapkamerraam En ik niet alleen lig Met mijn teddybeer.…