33706 resultaten.
to grunge or not to grunge
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
102 Hij was niet goed genoeg voor het echte werk,
dus nu speelt hij enthousiast in de kerk.
Met skinny jeans, lang haar
en semi-akoestisch gitaar.…
Leven in hierNUmaals
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
81 Nostalgie.
Liefde.
Leven.
Waarbinnen ter volle eer en glorie,
van VOOR, NU en LATER,
van alles mag en kan.
Onvoorwaardelijk heeft liefde lief.
Altijd kan ze worden gevonden.
Altijd is ze aanwezig hier.
Zijn wij dat nu ook?
Voor haar?…
Vintage per ongeluk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
258 Storing door noodstroomtest
Eventjes géén TV
Dàt is pas nostalgie
Wordt vast een hit
Terug naar de tijd van het
Evengeduldbordje
's Nachts alleen sneeuw
En geregeld zwart-wit…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen
378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
Herfstfilosofie
netgedicht
4.0 met 7 stemmen
141 kristal
waarin achtpotigen drinken van hemeltranen
Met mijn verkleumde handen diep in mijn zakken
voel ik een heimwee
naar mijn ontvankelijkheid als kind
Ik leek mij niet bewust van de kou
noch van de geur van nostalgie
omdat ik de wereld als een wonder zag
vanuit mijn eigen kasteel
van flinterdun kristal….…
Passievlucht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
123 Jij vroeg was deze hang een zucht
Naar Eva's appel, passievrucht,
Was deze puur uit nostalgie geboren?
Jij vroeg mij naar de liefdespijn
Naar 't bitterzoet van rode wijn,
Was jou en mij geen morgenland beschoren?…
RECONSTRUCTIES
snelsonnet
3.0 met 14 stemmen
988 Er schijnen oude helden terug te keren
Van Klukkluk tot aan Freddy Mercury
En zo verwart men nep met nostalgie
En imiteren met reïncarneren
Maar ongeacht de grime of wat ze zeggen:
Hoe alles wás blijft zeer van die ver wegge…
Verwegzuster
netgedicht
4.0 met 10 stemmen
145 Van wie ik ooit hield
in jeugdige dromen
vol overmoed en energie
Je woorden ademen vrijheid
maar ook heden vol verleden
nostalgie zonder toekomst
Laat me maar dromen
dromen zijn sterker
dan elke dood…
Idealen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
42 Idealen verdwenen
je kunt er om wenen
maar is het niet fijner
te zoeken naar nieuwe
om weer iets te wensen
Ach geef ons toch
onze dagelijkse idealen
zodat wij niet verzuren
in hopeloze nostalgie
of valse bitterheid…
Leven zonder jou
hartenkreet
3.0 met 34 stemmen
1.947 Leven zonder liefde,
is leven met verdriet.
Leven zonder liefde,
is het leven niet.
Waarom moet ik steeds zo knokken,
en waarom steeds die pijn,
alles om bij jou te zijn.
Waar gaat onze liefde heen?
Leven zonder liefde,
is leven met verdriet.
Leven zonder liefde,
is het leven niet.…
Verdrongen
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen
122 De pijn slijt niet
Ondanks de tijd
Wat mis ik je...
Ik wil roepen en tieren
Maar niemand hoort me
Warme waterdruppels
Staan te dringen
Maar ze vloeien niet
De pijn voelt des te scherper nu
Verdrongen
Maar constant aanwezig.…
Een traan
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
135 Een traan geeft liefde
en verdriet.
Een traan toont je gevoel.
Vaak zie je ze,
soms ook niet.
Een traan, zo intens
in liefde of
verdriet.…
Femke van der Laan en het verdiet
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen
76 "
jouw antwoord: "Ik ben verdrietig"
ik, Jean Fermate ben het ook gaan zeggen
want, omdat ook ik heel erg verdrietig ben
de ontmoetingen zijn nu echter
hechter dan ooit en vooral oprecht
dat heb ik geleerd van weduwe Femke
3 TV-lessen in de Summerschool
het echte recht op eerlijk verdriet
waar prima mee te leven valt
Dank Femke…
Help ik verdrink in mijn verdriet
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen
1.133 Vraag mij af bestaat die diepe liefde die de dood overstijgt
Ik kan de ontstane leegte niet vullen
Waarom is mijn verdriet nog zo groot en voel ik niet jouw liefde…
Jij meisje jij
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen
6.172 Jij meisje jij
dat zomaar ergens staat, staart
mij bekeert
verleer ik wat het was om te (on)pas
je verwonderende ogen te kijken,
je te stralen
en te verhalen
over hoe grauw nostalgie is
in contrast met jouw meisje jij-zijn.…
Schimmel
gedicht
3.0 met 43 stemmen
15.157 De grote zaal is leeg en
in de haard dansen de vlammen
Van de bedienden slechts
hun verre fluisterstemmen
Een ogenblik is alles stil
een dood moment in tijd
de neus gedrukt in het
naar stof riekend trijp
van de versleten canapé
Naar buiten kijkend
in de wintergrijze lucht
een sledetocht met paarden
over het landgoed van mijn…
De oude onomatopee
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
671 De oude onomatopee
klimt stram uit zijn cabine
en stekkert vast een '1', een '2' -
zijn pet staat naar benzine.
Ik vraag zijn toekomst, zijn tevree,
zijn hang aan de machine.
"Ach", zegt hij, "vroeger viel het mee:
het is het ongeziene ..."
"En", zegt hij schoorvoets, "onderzee
moet ik de kost verdienen.
Maar verder maak ik…
filosoof
netgedicht
3.0 met 10 stemmen
776 volgens mijn leraar filosofie
is ´het existentialisme
tromgeroffel op een leeg vat´
daarbij glimlachte hij intens
rimpels in zijn gezicht
van poëzie vond hij
dat daarmee alle gaten
in het menselijk denken
te pas en onpas
worden gedicht
een beetje dankzij hem
ben ik geworden die ik ben…
dwaalkind in Tienen
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen
1.099 ik ben niet vergeten
hoe je de wereld verkende
in uren en uren op je kinderfiets
de steile helling en het enge bos
waaraan voorbij, de wereld vredig werd
en haast volmaakt, met de wind
in het gezicht en de geur van het land
losgewoeld door de trekpaarden
dat ik in jouw armen niet eenzaam ben…
Eemnes
netgedicht
3.0 met 45 stemmen
1.162 van Eemnes binnen
tot Eemnes buiten
liggen nog steeds
in zondagse rust
langs de dijk
weilanden
vierkante eilanden
monotone schoonheid
tot de einder herhaald
polderwegen vallen
samen op een punt
en ik die niet wist
dat je er verder kunt
boerderijen wachten
in slagorde
erven geharkt, rustdagklaar…
NEVELIGE AVOND
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen
360 Langzaam daalt de schemerige avond
over een verlaten heuvelweg
Mistflarden hangen als rookpluimen boven de velden
en buigen zich over een heg
Als onder een wollen deken
wordt de wereld om me heen zachtjes ingestopt
Het is een andere wereld
die zich geruisloos aan mijn oog ontpopt
In de verte klinkt gedempt het loeien van een koe
ergens in een…
fluisterdun
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
216 teveel verdriet
hangend in de lucht
altijd gemengd
met resten tederheid
als onvervuld verlangen
naar meer dan matheid
als onverwerkte blokkades
afgeremd door onzekerheid
in een ver verleden
lonkt nog immer
ongecompliceerdheid
als fluisterdun ideaal…
onverwachts bezoek voor de deur de tranen van de herfst
netgedicht
1.0 met 2 stemmen
74 een groot rood blad
vliegt op van de binnenplaats
zou ze wel thuis zijn…
Evergreen
netgedicht
4.0 met 23 stemmen
309 het eeuwig groene
tuinpad van mijn vader blijft
unforgettable…
Fris geel
netgedicht
4.0 met 20 stemmen
353 ~
de paardenbloemvlek
op mijn zondagse jurkje
rook naar sunlight zeep
~…
Groendenken.
netgedicht
3.0 met 11 stemmen
709 In mijn hoofd is alles groen
of ik nu naar buiten kijk
of mijn ogen sluit
Ik zag ergens een berichtje
van je staan, gisteren
Je bent er dus weer
Het deed me wel iets, ja
Een vleugje nostalgie
kwam er over me, dat wel
Nee, geen rillingen meer, maar toch
Of het je goed gaat met je en zo
en dat ik niks wist te zeggen
Zo’n soort…
Ophaalbrug
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen
661 Betonnen ding
wat nooit bewoog
nooit ging je omhoog
een brugwachter
zag je daar niet staan
je kon gewoon
er onderdoorvaren
of overheen gaan
iedereen sprak er af
prille liefdesparen
ook relaties
waarvan men sprak
in zoveel roddeltalen
achterklap en staren
stelen van een kus
even vlug
dat betonnen ding
wat nooit bewoog
altijd was…
Kerstmis in mijn kinderjaren
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
925 'Hier nog een takje, daar nog wat mos',
alsof een sprookjeswereld zich ontvouwde.
Mijn ogen lieten geen enkele beweging los
als onze pa het kerststalletje opbouwde.
'Zetten jullie de schaapjes neer hier en daar'?
Daar hadden mijn zussen en ik op gewacht,
in de kerstboom hing hij nog wat engelhaar
en ons make neuriede zacht Stille nacht.
Geen…
Betaole
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
223 Op een keer
stond ik
met mijn fiets
voor het voetveer
van Woudrichem
nu schaterlach ik
steeds meer
bij de oversteek
terwijl ik afrem
het kost geen
kapitalen
maar die eerste keer
zag ik op een
houten bordje
op de pont
wat er opstond
"heen motte
betaole
en weer weer"…
Biotoop van een kroontjespen.
netgedicht
4.0 met 9 stemmen
215 Oud leer,
de geur van was
massief
en zwaar eiken
met ebben ingelegd
verduisterende,
damasten gordijnen
Victoriaanse
boekenkast
spiegel met facetglas,
gouden lijst
zweem van rook
een stenen pijp
een koperen gegraveerde
snuifdoos
oude inkt,
een zilver hartje
als boekenlegger
koperen bureaulamp
op zware voet…