Alle inzendingen over snappen

hoe gaat de mens ooit snappen dat zijn bestaan meer waarde heeft als hij zich maar de ruimte geeft om over grenzen heen te denken opgeworpen dammen en dijken verschralen het landschap van zijn geest idealen verzompen binnen de perken van doctrinekerkers en -kerken voorbij de dood ligt open terrein waar zijn denken soelaas kan vinden ongehinderd…

zelf bepaald goochelend met regels die beter of niet passen afstand kent hij niet nog respect voor afspraak als anderen wegblijven ontzegt hij zich niet de vreugde van de zee waar die het strand kust in het winkelend publiek geeft en neemt hij ruimte als het hem passen wil grommend en grauwend ogen gevend aan domheid die dat niet snappen…

goede wijn laten drinken dan hoef ik niet langer te overdrijven geen termen meer zoeken die zullen grijpen naar de letters, missen en in naam vallen dan koos ik een ander woord voor de ballen na zinloze uren schaven en slijpen Als ik ooit een sonnet zou kunnen schrijven waarin ik regels argeloos kon lappen omdat ik ze blindelings wist te snappen…

meneer Van Dale wilt u alstublieft wat schuttingwoorden uit uw boekwerk schrappen nee, niet de woorden: huichelen of trappen want op die termen zijn wij smoorverliefd wij voelen ons ongoddelijk gegriefd door taal die wij als Grrrristenen niet snappen wij kunnen u de woorden niet verklappen omdat het schrijven daarvan ons ontrieft wij weten…

Wij maken van onze fouten nog grappen, die alleen wij snappen, je kan nog van ons leren en dat zou iedereen kunnen proberen.…

je wilt niet geloven wat ik je zeg te snappen, ben je daarmee de dreiging kwijt?´ ´Een muur rondom, is dat een reden om ommuurd te blijven?…

wij niet als lammetjes ter slachtbank geleid dan wel aan goden ter offer eerst gekeeld dan geslacht schande wacht de brave schapen die van kille moord behoedt na van wollen vacht te zijn beroofd naakt worden ten toon gesteld pijnlijk ook en schrijnender nog is de schaapachtige blik van mensen die mij verradend zeggen van dit alles snappen…

loop ik over straat ik zie hoe de regen bellen blaast ze blijven op de plassen drijven en vormen grillige lijnen ze brengen me in vervoering die over gaat in ontroering even ben ik weer het kind dat die kleuren zo prachtig vindt die op hun bolling ontstaan en mijn ogen niet ontgaan waarom ze zo plotseling knappen zal ik wellicht nooit snappen…

Want moeders en oma’s snappen die taal van de kleintjes, allemaal! Voor mijn kleindochter Marloes Karlijn…

Ik schrijf vanuit een bepaald gevoel woorden kruizen elkaar spontaan elke keer lees ik precies wat ik bedoel en zo kan ik achter het resultaat staan De beroepsmatige dichters in dit land staan met behoorlijke aantallen op de schappen maar ik vraag me af, zo langzamerhand of liefhebbers die gedichten wel snappen Ik verdwaal in een doolhof…

Dan kon ze tegelijk wat warmte snappen; het land werd heerlijk door de zon gekust en zinderde van ingetogen rust, ze overwoog zelfs om een uil te knappen. Een reiger -muizen zijn zijn daaglijks brood- die zag het muisje niets vermoedend staan op krap een meter bij zijn bek vandaan, een pik een slok en ’t muisje was morsdood.…

Mensen die eerder leefden, konden het niet weten, Mensen van vandaag, snappen welzijn wèl. Gelukkig en helaas. Wij zijn zeer bewust geworden. We weten zoveel meer dan toen. We zijn veel wijzer vandaag. Wij weten wel wat deugt. We voelen en begrijpen. We kijken. Luisteren. We zien wonderen. We zijn tevreden. Ja.…

donderpreek voor zover ik zeker weet wil ik pennenstreek kwatrijnen vol van wendingen in lijnen terzinen met een hartenkreet daar zoek ik graag naar de patronen naar de diepgang in gedachten die soms tussen regels wachten om de lezer te belonen scherpe beelden zou ik willen beschrijf me lyrisch zilte sappen maak het zwart op wit te snappen…

donderpreek voor zover ik zeker weet wil ik pennenstreek kwatrijnen vol van wendingen in lijnen terzinen met een hartenkreet daar zoek ik graag naar de patronen naar de diepgang in gedachten die soms tussen regels wachten om de lezer te belonen scherpe beelden zou ik willen beschrijf me lyrisch zilte sappen maak het zwart op wit te snappen…

.' _____________________________________ Noot: Gelukkig was het kind te jong om moeders verklaring te snappen...…

De Poolse winkels schieten uit de grond Men kan wel spreken over exploderen Ik zou mijn auto daar niet graag parkeren Dan ben je zo tot bloedens toe gewond Verwacht geen helpende politiehand Ze zijn alert maar leggen geen verband…

sprak hij toe met entartet en boreaal Dat was het Noorderlicht: volkomen onschuldig verhaal Hoe alles ooit begon, waar de was tijd nou toch gebleven Toen mannen nog met speer van jacht op mammoet konden leven Hij hunkert naar de barbecue en bier van het weleer En waant zich met zijn dierenhuid een welbeschaafde heer Moderne mensen snappen…

bank is niet meer leverbaar we weten heus wel hoe het is om ontroostbaar te zijn zeiden ze wat weten jullie van de angst de moedeloosheid en de zielepijn vroeg je je moet flink zijn we hebben allemaal wel eens verdriet en ergens pijn zeiden ze wat weten jullie ervan hoe eenzaam het gevecht is om te overleven zei je dat snappen…

Ik huil, ik jank, tranen van liefde, tranen van emotie, ook ongewisse tranen Zalig is het om zoveel niet te snappen Heerlijk om te fantaseren over hoe mijn dromen waar te maken, maar dat zal ik niet verklappen Het besef dat er zo veel moois bestaat maakt dat ik het leven minder haat Voer mij mee naar mooie landen, leidt me naar bekende…

Zitten "zij" daar nou te slapen of snappen wij het misschien niet Daders' achtergrond is belangrijker dan slachtoffers hun verdriet. Iedereen loopt maar met wapens rond totaal geen respect meer voor een leven Als je iets zegt wat hen niet zint dan "prikken" ze je toch even?…

vechten, strijden voor ons beiden Wil voor ons wachten betere tijden Wil voor je sterven als dat zou moeten Je vinden in een nieuw leven Waar ik je zal begroeten Als dat meer hoop zou geven Luister naar me, alsjeblieft En neem me serieus Voor jou ben ik ooit gevallen Dwing me nu niet tot een keus Probeer te voelen wat ik voelde Probeer te snappen…

Ik kan snappen dat bij u de twijfel toeslaat, maar dat is onterecht en als u mij toestaat: dan wil ik het gaarne nog eens benadrukken, alleen verschil over euthanasie kan de pret drukken Laat mij het u dus nog eens voorkauwen: heb toch in dit kabinet het volste vertrouwen.…

vreemde ogen kijken me aan ze kijken ze staren ze vragen ze willen ik zoek naar een glinstering, die onvindbaar blijkt te zijn geluk is relatief, spot ik of meen ik dat geen idee ondanks mijn spottend antwoord dringt die blik binnen ze lezen ze weten ze snappen ze begrijpen en ze minachten al mijn gedachten ze minachten mijn manier van…

is dit het mooie, want elke dag weer vind ik hier, weer zaken die je ogen openen,want één onderwerp is weinig genoemd, staat weinig van te lezen, kom je ámper tegen in de schappen, staat niets van in de krant, je komt hier in overvloed aan je trekken, zou iemand iets van "gevoelens" snappen!?…

Ik heb me als een vod laten gebruiken Me gewillig laten trappen Als een hond bleef ik je trouw Wilde het steeds niet snappen Geheel naïef sloot ik mijn luiken Blind was ik van jou Ik kon niet in je hart kijken Volgde stug mijn eigen hart Gelijk een koorddanser zonder lijn Levensmoe het noodlot tart Ging jij gevoelloos over lijken God wat…

Fatsoenlijke mensen worden soms door een onrust gedreven die ze zelf niet snappen, gewoon omdat onze soort zichtzelf in stand wil houden. Oerdrift. Bij de één is die drift groter dan bij de ander, natuurlijk, zoals ook eetlust kan verschillen. Dit kan iedereen overkomen, maar dat is gewoon niet waar.…

Je hebt mensen die toch alles durven Neem nou eens die stoutmoedige moeder Ze was consequent haar dochters hoeder Ze namen haar genadeloos bij de lurven Dochterlief kon het huis niet uit Zo ging mama voor haar zoete spruit stel je voor, 1 keer per week rond de noen zomaar voor 45 € boodschappen doen Sommigen willen het echt niet snappen…

mijn geluk maar ik wil niet hoeven moeten maar het gewoon doen maar ik wil weer leven is er dan niemand die mij de weg kan wijzen is er dan niemand die mij die hand kan reiken is er dan niemand die mijn binnenste kan bereiken is er dan niemand die me vasthoudt ik kan het bijna niet meer ik kan het begin niet zien ik kan het waarom niet snappen…

Ik begin het meer en meer te snappen, ik heb mij rotgezocht naar de kernwaarden, maar daar zitten jullie niet op te wachten, jullie hebben liever de sensationele oppervlakkigheid, het ijdele genot en de kortzichtige voldoening.…

Krom krimpe ik van verdriet; — 'k tere uit van lijen; — Mijn arm hoofd snapp' niet waarom zulke plagen; — Maar wee, weé mij! als ooit mijn tong dorst vragen Hoe 't Leven dát ten goede zou betij'en?…