Alle inzendingen over voelen

Leven is voelen dat je kwijtraakt wat je krijgt – alleen Goedheid blijft.…

als gewoon ben er ook voor jouw problemen waarom heb je dan zo vaak verdriet ik beschouw je toch als mijn gelijke of voel jij dat anders zeg het me mijn lief…

Ik weet niet wat ik voel vandaag Zo'n vreemd gevoel van binnen Alsof er daar, het klinkt heel raar Iets dreigt te gaan beginnen Ik weet niet wat ik wil vandaag Ik kan het niet benoemen Maar alles lijkt gewoon teveel Teveel om op te noemen Ik wil de rust waarin ik was Het liefste niet verstoren Maar wat als uit dit vreemd gevoel Iets anders…

door bruine waterlopen drijft plastiek met hopen alles komt terecht in zee blikken, bussen, flessen thee olie, smetten, allerhande vetten spannen synthetische netten vissen sterven onnatuurlijk zeeën voelen onaanvaardbaarheid maar mensen blijven instinctief herhalen stomme dingen positief ik blijf hopen en ga opzij de verloedering...…

Als mijn handen of schouders je niet kunnen steunen of helpen mijn woorden of juist het gebrek er aan nu domweg als mijn zwijgend knikken je niet kunnen troosten, vergeef me dan. Soms bezit ik niet meer dan wat ik heb, kan ik jou enkel een ogenblik van geduld het toen en nu geven, je echt wel samen voor en op die andere weg mocht je wensen…

, en ik voel mijn sneden…

de hond kijkt me zo begripvol aan – waarom toch? ik begrijp hem niet ~~~~~ in z’n ogen lees ik verdriet hij voelt dat ik niet als hij geniet ~~~~~ kom mee naar buiten lekker spelen – niet langer stierlijk vervelen ~~~~ de hond laat me uit laat me zoveel moois zien ik zie het ook sindsdien…

toon is de mijne haar stem is die van mij ze omarmt ze troost ze verwarmt ze weekt en trilt de mijne los zo heel gewoon met haar gevoelige klanken het klinkt of het haar ziel is de aller diepste levenskern opgeroepen door het strijken van haar snaren bewogen maar toch ook ferm kan ook ik de roering van mijn gevoelens ontwaren ik voel…

voel je blauw voel je groen voel je rood voel je geel voel weer die verkwikkende ochtenddauw die rust van toen voel weer hoe je die eerste keer genoot van haar zacht als fluweel je verloor je hart aan die ene vrouw was totaal verward voel weer de sensatie van al die machtige kleuren verenigd in je eerste regenboog maar probeer te…

Er is helemaal niets echt mis, met angst en met verdriet. Met depressie af en toe. Signalen zijn het die signaleren, dat er straks iets mis kan gaan. Dat veel dierbaars al verloren is. Er is iets mis met onze illusies, dat altijd alles goed moet gaan, wanneer we gevoel ontkennen. Dat anderen zo denken moeten, zoals wij dat doorgaans doen…

Bewust voelen Wat ik voel Zal me vrij maken…

Ik voel mijn spieren verslappen zoals dieren -- die in slaap vallen.…

Zingen Laat Mij voelen Zingen met jou Brengt me Dichterbij Brengt me Dichter Bij mij…

Ik ga vanbinnen kapot Niemand merkt het op Ik huil me leeg Niemand kijkt op Ik ben kapot Allen draaien zich om…

Als ik de herfst voel Van binnen zo leeg en koel Soms op die momenten Maak jij het in mijn ogen lente…

Bewustzijn Van wat Ik voel Hoe vervelend ik Het ook vind Zal me vrij maken…

Gesloten zijn niets kunnen zeggen niets durven zeggen jezelf verstoppen vertrekken vluchten verdwijnen Allemaal het gevolg van je niet veilig voelen…

Druk druk maken Ik zet mezelf onder druk Ik voel me al tijden niet goed Ik ben hard aan het werk aan het vechten om me beter te voelen en nu zet ik mezelf onder druk dat het eindelijk eens beter moet gaan Misschien eerst maar eens mezelf accepteren en eerlijk zijn naar mezelf zonder ontkenning oordeel…

kan een man z’n vrouw tot in haar diepste wezen helemaal doorgronden? voelt een vrouw zich met haar man helemaal tot in z’n aller dunste vezels verbonden? waarschijnlijk moeilijk of nooit maar als ze elkaars emoties maar kunnen meevoelen en lezen dat is het belangrijkste die voorwaarde is in wezen genoeg voor een liefde die zich…

kies de kleuren van je lucht breek de zonnestralen maar vlucht niet in verdwalen neem je eigen rust voel de wind weer met je haren spelen ervaar leven in een eigen kleur doe de deur en ramen open ga in godsnaam in een toekomst nu geloven ontsnap want dit vasten hebben we al veel te lang gehad…

Voel op mijn schouders de zon opkomen, het wordt vandaag een dag voor het terras. Alleen blijf ik verder lopen, alleen blijf ik verder gaan. Blijf van binnen stilletjes hopen, dat ik je ergens ook in je eentje zie staan. Maar zoals mijn verstand me maanden al laat weten, ben jij mij gewoon allang vergeten.…

De verlaten eenzaamheid kon eindelijk zichzelf zijn…

Jij bent niet bij me, maar ik voel je.…

wat moet ik beginnen In lied in muziek klinken tonen van liefde die 't luisterend oor van beminden bekoren maar ik die niet speel kan mij niet laten horen Anderen zijn er die fijn kunnen spreken en schalks en levendig wat zij bedoelen kunnen vertellen ik kan 't alleen voelen…

ik kan me niet indenken niet aan je gedacht te hebben ik kan niet meer voelen zonder zo intens gevoeld te hebben ik kan me niet meer herinneren je niet gekend te hebben…

Geruisloos loop je om mij heen Achter mijn rug sta je stil Je armen buigen zich langzaam Om mij zachtjes te omsluiten Intens strelen je handen Mijn roomwitte huid Vingers sluiten om mijn borsten De passie rilt in mijn lijf Je vingers voelen zacht Steeds dieper afdalend Tasten in puurheid Vol sensuele aanrakingen Geruisloos neem je mij…

, voel ik vandaag…

liefst voel je problematiek veraf omdat de confrontatie ook een tangbeweging vermag heilig maar de verering van Maria organiseert de hygiene…

Ik denk te weten wat jij denkt maar ik weet het niet echt zeker Ik denk te weten dat ik jou ken Ook dat weet ik niet zeker Ik denk te weten wat jij voelt en ook te weten wat je bedoelt... Maar toch... Ik weet niets zeker…

kom je thuis eten ? of blijf je weg kom je bij me vannacht ? of is het alleen jouw kussen dat ik naast me op bed leg spreek je me nog eens ? spreek ik je nog wel aan ? hou je me nog eens vast misschien ineens je bent zo ver bij mij vandaan ik zie nog wel eens je lach is dat een verliefde blik ? zoals je eerst naar me keek…