Alleen
Wandel onder grote groene bomen,
ruik het vocht van het natte gras.
Voel op mijn schouders de zon opkomen,
het wordt vandaag een dag voor het terras.
Alleen blijf ik verder lopen,
alleen blijf ik verder gaan.
Blijf van binnen stilletjes hopen,
dat ik je ergens ook in je eentje zie staan.
Maar zoals mijn verstand me maanden al laat weten,
ben jij mij gewoon allang vergeten.
Loop voorbij aan het laatste terras,
vlij me neer alleen met mijn gedachten ergens in het natte gras.
... Zoveel mensen om je heen en je toch alleen voelen omdat die ene mens onbereikbaar lijkt. ...
Schrijver: PitsikatoInzender: John hamers ©, 25 november 2022
Geplaatst in de categorie: emoties