Nu ik het weer zo voel

Als mijn handen of schouders
je niet kunnen steunen of helpen
mijn woorden of juist het gebrek er aan
nu domweg als mijn zwijgend knikken
je niet kunnen troosten,
vergeef me dan.

Soms bezit ik niet meer dan wat ik heb,
kan ik jou enkel een ogenblik van geduld
het toen en nu geven, je echt wel samen
voor en op die andere weg mocht je wensen
vergezellen, maak dan alstublieft kennis met
de oprechtheid van mijn hart,
hoor het kloppen. Luister, hoor je het.

In die geheime binnenkamer
liggen het gloren en ook morgen klaar.
Het is de bewaarplek van vele momenten.
Ik kan vele momenten niet mee begraven,
te kostbaar als levenslessen als een soort bessen.
Het is het unieke, de stof van jaren en vele dagen
soms vragen van weken en jaren en als je blaast
verdwijnt het stof, dan zie je de bewaarde diamanten.

... uit de serie: troost geven en voelen
(in gesprek met mijzelf)

Door de afgelopen dag, om wat ik mocht ervaren, denk ik weer terug aan toen, aan dit oudje dat ik koester ...

liefde moed zelf reflecteren spiegelen barre tocht

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 35