Alle inzendingen over taal

woorden ik schil ze af een voor een ontfutsel de weerbarstige huid ik schaaf en schuur ik schrap tot op het bot als we uitgevochten zijn blijven we naakt achter…

Hoe dat woord in het Frans en Engels hetzelfde geschreven bij uitspreken anders klinkt in het Nederlands stilt In alle talen vinger voor de mond en zucht sist door het lawaai om aandacht vraagt zich kennen laat kronkelt als een slang Tong uit de mond geurtjes proeft warmte van aanwezigheid over wurgen en vergiftigen peinst In de…

niet voor één dag maar vrijwel het gehele jaar door drink je woorden als toverbalsem gedragen en bewogen zeil je weg op innerlijke vleugels doorwaad je deze brede stroom alswaar onder invloed van een verleidelijk gezang wordt poëzie in alle tonen geschreven voor wat de vrije versvormen betreft al lezende en schrijvende geniet je…

Liepen vroeger bij nood armoe liefde algemeen de streken in het land nog gruwelijk uit de hand de mens de mens een slang maar nu zijn in ons taalgebied nog slechts Belgen voor listen bang Niet echt met Heer Bommel bekend die ze door zijn hulp in bange dagen niet liet bedenken maar verzinnen Taalverschuiving met nu rendement Den Haag…

ben buiten zinnen als ik niet dicht…

Een woord dat niet meer kan, te vaak gebruikt, het is vergrijsd, een oude man, al haast verijsd, vroeger had het praats, adem en energie genoeg, ging het vaak buitengaats, ruimte scheppend voor de scherpe boeg, aangesneden in het kolkend schuim, gebogen in het ongerijmde licht, heden in een tijdelijk ruim, sloeg het boek weer…

volg het geëffend pad waar onuitgesproken woorden de voetstappen dempen waar ontfluisterde bomen onvoltooide zinnen vormen en linten van zwijgzaamheid achter hoge heuvels van misplaatste trots bepalen leestekens de grens juist daar ginds in het land van zeggen en schrijven spreekt men de taal van dichters…

Woorden mogen geen woorden zijn Geen geur van herfstlicht smaak van blauwe rozen of klank van champagne Woorden mogen geen woorden zijn En toch schrijf ik Ik ben wat ik mijzelf toedicht…

Pennen klaar gezet, je weet maar nooit, en verrijst het 'ultime' dicht in de schaduw van mijn bed, of komt weer dat vraagteken, misschien ook verder niets of slechts een vaag idee en blijft papier wit als sneeuw, niet gestart,wordt taal geen teken, vervliegt de tekst in een geeuw, laat ik muze herleven onder een warme deken, schrijf de poëzie…

Hoog of laag recht of krom knap of toch een ietsje pietsje dom groen of is het nu geel is het een beetje of wordt het teveel ben je dik of ben je dun sta je stil of maak je een run ben je somber of heel blij moet je werken of ben je vrij allemaal woorden met een contrast tegenstrijdigheden, los of vast.…

Ze is er haar lege vel opent mijn ogen wit Licht Langzaam hortend en stotend verschijnen zwarte figuurtjes lijntjes Ik wacht en kijk een figuurtje seint flikkert zwart op wit wachtend op meer vooruitlopend ongeduldig boegbeeld Ik kijk onbewogen hardvochtig bijna onaangedaan zeker in grijswit kalm ben ik wat komt zal komen…

Vandaag, vervalt het verleden, schrijf ik onleesbaar uitvluchten gesmeden, luidruchtig gezint in onbeschreven bladen bemint zonder te schaden gedoopt in kleurloos water mijn greep die loslaat in kritiek voor later, alles wat afvalt, weer opricht, de poëzie in een woord beslaat, emulsie van de tijd verwaaid in transparente pennen van vlijt…

Er spoken Namen in het rond schat in de grond dus de goudkoorts slaat alsnog toe was dat het waard goud en moe de goden zijn rustig wie stond te blussen sussen sissen haters weer giftig sla het over gozer doe niet zo ego geef cijfers bouw wat op net als je lego weet niet beter dit is mijn taal wil niet beter alleen met 3 oktober…

Bespeelt het hart der heuvels ontdekt de schoonheid van de liefde Ritmisch zal je verrast zijn door de woorden "Ik heb je lief"…

De juiste woorden op het goede moment schoten ze maar te hulp in plaats van hulpeloos afwachtend te zwijgen Bang voor een valse toon wordt geen lied gezongen zingen alle misverstanden zwijgend hun twijfel rond…

soms als ik inspiratieloos ben gebeurt het mij dat uit de massa op straat een lang uitgedoofd geluid weerklinkt en naar mij toekomt dan is het of ik het spoor bijster ben terug moet keren naar het huis in zijn aanvankelijke situatie vóór het door mij werd gefatsoeneerd misschien teveel weggedaan iets wat nog verrekend moest worden…

De rijke Vrouwen, Sterren, Zangeressen, Beroemheden schromen niet om hun humeur op bizarre wijze te tonen aan het publiek. Middelvingers en schuttingtaal voeren de boventoon. Als ze Serveerster waren geworden, hadden ze zich beter niet van vingertaal kunnen bedienen, maar ja de taal van het geld is blijkbaar de taal van de schutting?…

Als de dood mij vraagt alvorens mij te komen halen; "hoe heb jij jouw tijd behaagd?" Zal ik moeten zeggen; "als ik ben gedwongen de veren af te leggen de poëzie heeft gewonnen." Als de dood weer vraagt; "Is het niet overdreven om in het leven, zoveel tijd en energie hieraan te geven?" is mijn antwoord heel beleefd: "Zonder deze…

er is geen woord voor dat gevoel dat zuigt en zuigt tot alles leeg en leger is dode letters op een rij q w e r t y u i o p a s d f g h j k l z x c v b n m er is geen woord dat vormen wil…

Indrukken van woorden die zich niet storen maar de essentie tussen de regels door gronden. Ik lees je. Gedachten die rijpen zinnen die eeuwig worden tot op de letter en de punt.…

zoals het kroos poldersloten dicht zo wil ik verzen schrijven vlottend vederlicht…

crocs plastic klompen hippe felle kleuren gedragen door een man? croque-monsieur!…

Wat kan ik vertellen, of moet er iets verteld worden? Wij willen communiceren over van alles en nog wat maar brengt dat zoden aan de dijk? Of horen we zo graag onszelf oreren? Wat is toch taal? Wat zinnen, woorden, een middel om jezelf te laten zien, te laten kennen, aandacht op te wekken? En toch kunnen we het niet laten. Een vriendelijke…

De klanken en de beelden komen zomaar aangewaaid: ze zijn dus niet van mij en daarom wil ik ze van harte delen. Ze zijn des levens hunkering van velen die vrede zoeken, overvloed van zijn en daarom zijn de daagse dingen vaak te klein om klank en kleur te zien, te voelen hoe 't hart van 't leven klopt in alles wat zo ongevraagd ons wil…

wat ik kan even wachten in het voorbijgaan even stilstaan en even luisteren … Woordverklaring: even (bijwoord) 1. Gedurende korte tijd 2. Een klein eindje 3. Toch 4. Ter aanduiding dat iets weinig moeite kost 5. Liefst (Van Dale) liefst een klein eindje kost weinig moeite toch maar korte tijd ……

Er wordt beweerd: jij moet gered Gestructureerd en op tijd naar bed. Ik luister gewillig naar alle goede Raad, want het is meer dan zinnig. Maar ik kan zo moeilijk weerstand Bieden aan dat ene oog; mijn scherm. En later aan de A-4tjes die gehoorzaam Door mijn printer worden uitgespuugd. En dan wil ik tegen al die mensen zeggen: 'Kom…

waar handen lijken te dansen en woorden zich vanzelf verenigen overwinnen stilte en terughoudendheid en kleuren als blijk van literatuur het leven, metaforen komen, metaforen gaan en als niemand met mij praten wil dan spreek ik tegen mezelf als in een bede en het wordt een salade van punten en komma's het prachtige wonder van kletsen…

papier weerspiegelt gedachten, schrijven wordt scheppend bezig zijn waarin woorden ontluiken hun weg inslaan naar toevallige lezers elk woord al duizendmaal eerder door anderen gezegd en toch verhaalt het steeds weer anders steeds weer nieuw…

Levende taal Verandering Wat is er tegen? Men leeft Men verandert Gelijk de taal - Leve de taal!…

zijn zij niet allen Prikkebeen op weg met vlindernetjes? dat ene woord, die metafoor steeds weer benadering vertwijfeld zuchten zij en smachten verdrinken onmacht in de kroeg zoeken, zwoegen, schrappen, zagen soms een kus van Muzemond…