VERLOREN
je danst langs nachtkoel ijs, in wervelende pirouettes,
mijn donkere, verlangende ogen begeren je te volgen,
dat stil smeulend, vurig, krachtig idioom, vol passie,
die soepele, krachtige spieren die zich tekenen
vlak onder blanke huid, onder blauwgeaderd vel,
ik voel me schuldig en betrapt op schoonheid,
intense schoonheid van huid, lichaam, heldere ogen,
betoverend, die zachte huid van handen,
betrapt op schoonheid van intens verlangen,
je danst langs het koel ijs, met soepele spieren,
zichtbare kracht van een sterk lichaam, zo mooi,
ik sterf nu, omdat dit vluchtig, mooi moment,
vol verlangen, vol ijlheid, getekend door dit uur,
verandert, wijkt, voor eeuwig verstikt, verdwijnt,
ik weet te goed dat herinnering bitter smaakt,
en bitter proeft, ja, scherpe scheuren trekt langs
het zachte vlees van de tong die alles heeft geproefd
in rulle, open, stille aarde, zoek ik vergeefs
naar elke oorsprong van mijn verlangen
Geplaatst in de categorie: taal
Alleen de zin: je danst langs het koel ijs, met soepele spieren
Moet dat niet zijn:
je danst langs het koele ijs, met soepele spieren
Prachtig zinnen geschreven ik heb weer genoten.