Ode aan de dichter

je laat mij wonen in je woorden
als ik ontheemd
mijn plek niet vind

me thuisloos waan en
in de wereld sta als vreemdeling

de ochtend neem als sprakeloos
de avond als voorgoed verdaan

als blinde in het licht moet kijken

dan geef je rust met al je zinnen
beland ik in een veilig nest
de duivel en mijn zieledeuk
voor even weg

Schrijver: annabel, 25 juni 2009

stuve013ziggo.nl

dichter

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 10 stemmen 274