Literaire emulsie
Grond is hij, gestampte vreugde en verdriet
geur van aarde en de teelt van gisteren,
de visie op de velden van z’n nog te vormen
taal waarop hij alleen het onkruid wiedt.
De woorden ontstaan in trage groei, maar
breken de muze open, gebaard in het labyrinth
van de lome emulsie van z'n literair bestaan,
dan komt z'n lege pen tot bloei.
Ritmische inkt wat z’n dramatiek herschrijft
wat verloren gaat in het overspelig klagen van
de wind, weerlegt z’n wereld in een holle ton
van ironie waarin hij de cynishe regels legt.
Doch ploegt hij in wankel evenwicht,
zwoegt voort als gulzig dromer, die spoort
tussen de leugen en de eigenwaarde, gericht
op de carrousel van de realiteit en waarin
de poëzie het best gedijt en hij alleen
met z’n eigen waarheid achterblijft.
Zie ook: http//.www.pamapoems.nl
Schrijver: pama, 28 augustus 2009
Geplaatst in de categorie: taal