Alle inzendingen over filosofie

Ik ben de zoeker naar het Nooit-Behaalde. Ik ben de Strever naar het Ware Zijn. Ik ben de dronkene van `s Levens wijn, die wonderlijk-krachtig mijn spieren staalde toen ik, als onverschrokken duiker, daalde tot in de krochten van het Diepste Zijn, waar ik dan uit meebracht een luttel grein Waarheid, die klaar gelijk juwelen straalde.…

Ik mag dan niet de snelste zijn, Ik mag dan niet de langste of de sterkste zijn. Ik mag dan niet de beste of de slimste zijn. Maar wat ik beter kan dan ieder ander is mezelf zijn. Uiteindelijk is dat alles wat je kan doen, toch? Goed werk doen door dat te doen. Goed werk doen door mezelf te zijn, jezelf te zijn. Dat is werkelijk alles wat…

achter jouw donkere glazen schijnt al even niet de zon, zo blijkt gevoelens nemen je steeds vaker te grazen het is dan de nieuwe maan die naar je kijkt en heftig roert in je bestaan van komen, blijven en gaan doch teneinde is er een kracht die niet voor de verweven werkelijkheid wijkt en ook niet echt verzacht sterven en geboorte…

Wie zich verplaatst in een ander die zit die ander minder in de weg!…

Zover als mijn oog kijken kon, heb ik geen gedachte meer gezien. Wel wolken, die verdampen in de zon. Wel golven, die wild te pletter slaan. Zover als mijn oren kunnen luisteren, heb ik nog geen misverstand gehoord. Wel stemmen van golvend water, dat zich als stilte door mijn wezen boort.…

Op weg door de Barentszzee rolt en stampt ons schip. En ik? Ik denk. Ik denk aan vroeger en aan later. Aan bergen en aan dalen. Aan fouten die ik als falen zag. Aan lessen niet geleerd. Op weg naar het Hoge Noorden besef ik, dat foute schepen niet bestaan. Zij varen. Water stroomt zoals het leven stroomt. Wolken drijven, gedreven door…

Waar vrijheid is daar groeit geen roos want enkel in 't beperken, het snoeien kan ze groeien. Waar vrijheid is daar zingt geen lied want enkel in 't beperken, het zwijgen kan het klinken. Waar vrijheid is daar is geen beeld want enkel in 't beperken, het kappen kan het leven. Waar vrijheid is daar is geen licht want enkel in 't beperken…

Mocht het helpen: we bestaan massaal niet. Kijk naar zomers die nooit overgaan, roestvrijstalen keukenmessen, daarnaast bewegen we getalenteerd, feilloos in het niet-bestaan. Er is geen sprake van, dat valt eenvoudig aan te tonen. Wij hebben A) geen tijd en B) geen materiaal. We leven tussen de bepaling van een plaats en een gedachte…

ik ben onder de aarde gekropen wist niet meer wat boven was heb het leven geabstraheerd het bestaan radicaal binnenstebuiten gekeerd gelijkheid voert nu de boventoon een droom met alle alarmfases op nul er is geen voedselketen meer de jacht op elkaar is eindelijk opgeheven aan het nieuwe manna doet ieder zich te goed er is…

De overeenkomst met oververmoeidheid en onverzadigbaarheid is koppigheid of ander gezegd een verstoorde standvastigheid in het niet kunnen loslaten!…

vaak is symmetrie de echte schoonheid niet pakt snel de blik maar stilt in saaiheid bij nader zicht het zijn details kleine oneffenheden die de natuur per ongeluk vergeten is om netjes af te kleden zij naderen het volmaakte laten in kwetsbaar zijn de nog ontbrekende schakels duidelijk zien het intrigeert omdat de hemel wenkt…

Zo'n tent kon je vroeger vaak vinden op het dorpsplein Muziek.... zou er schallen zou er zijn bij festijnen, feesten Nu weten de meesten van niets, niemendal muziek voor herrie verruild Heerst hier... de gevallen stilte van 'n warme vooravond de zon bijna schuil.…

Hoe groen is alles nu: de mei vult duizend tinten in die later niet meer te vinden zijn; de wei bezaaid met madelieven, wortels water drinkend uit de bron of uit de lucht. Mijn hart wacht wel nog, kent verlangen, soms heimwee ook, maar zang en zucht ze blijven hier aan kleine dingen hangen. Ons leven: steeds weer zoeken, vragen, herkenning…

de horizon kleurt vaal oranje in het licht van de ondergaande zon aan de hemel verschijnt een donkere dreigende wolk we wachten op het langverwachte kind het vervlogen weemoedige lied de laatste adem in het schaarse licht kan eenzaamheid zonder kloppen binnenkomen kan verdriet uitbotten tot schoonheid in de schaduw…

Pech bestaat bij de gratie van geluk!…

Is het ergens stiller dan van binnen er is niemand die daar praat verwonderlijk dat je daar leert kennen wat je aan de buitenkant ontgaat…

Met boosheid val je misschien op maar maakt doorgaans weinig tot geen indruk!…

De muzelman weerstaat god Bacchus, De monnik god Cupido; Men biedt die goden trots: God Hypnus slechts is onweerstaanbaar; Hem volgt, gedwee en willig, En turk en kloosterling. De wijn baart dronkenschap, de liefde Onkuisheid; maar het slapen Schenkt nuchterheid en tucht. De dronkaard zoekt alom krakelen, De onkuise vuile vreugden…

"In een vrij land moeten tongen vrij kunnen spreken" maar hem ons staatshoofd van ons Koninkrijk der Nederlanden Zijne Majesteit Koning Willem-Alexander is de mond gesnoeid met jaarlijkse miljoenen aan zwijggeld maar juist bij hem ligt de sleutel tot gesprek, tot dialoog, tot een consensus, een steeds respectvolle afwisselende onze…

Zinvol in Stilte Er is volmaakte harmonie en vreugde. Stilte bestaat uit een hoeveelheid verknipte stukjes stilte als eilandjes in de zwarte zee voor de oever van het grote hoofdcontinent. De zee ertussen is leeg. Enkele schepen wagen de tocht naar een betekenis In het vooronder ga ik onder een zeil als verstekeling mee…

laat ik eens wat filosoferen over het wel en wee van yesterday herinneringen aan weleer doen mij vreugd maar soms ook zeer signalen van gisteren en van een strijd tegen onoverwinnelijke eeuwigheid zie hier mijn krabbels op papier vol mijmering van ginds tot hier…

Wat zoek ik of wie zoek ik Zoek ik God? Zoek ik de mens die vriend wil zijn? Zoek ik het leven? Zoek ik ontsnapping uit de dood? Zoek ik mijzelf? Wie kan ik zijn? Zoek ik de Geest die troost en steunt? Ik heb de mens bekeken En zag toen alles wat ik zocht.…

Een vijver. De goudvis schuilt onder de waterlelie. Ik adem langzaam. Ik zit met haar aan de oever van een rivier, in mijn hand een beker wijn. Het water stroomt,en stroomt, en stroomt,… Een roofvogel tekent weidse cirkels in het luchtruim. Onder hem de kale rotsen,stille getuigen van iets ontastbaars. Op een verre helling de herder…

Ze wil niks, ze wil niets ze hoeft niks, ze hoeft niets ze mag niks, ze mag niets ze doet niks, ze doet niets. Ze zit daar en staart, handen in haar schoot, ze wil niks, ze wil niets maar toch is 't net alsof ze met die houding zegt: Help me nou!…

wat is waar en wat is dat niet en hoe kan je daar achter komen? hoe echt is hetgeen dat je ziet en zijn het feiten of slechts dromen? in een droom lijkt alles echt te zijn maar als je wakker wordt niet meer de ervaring blijkt dan valse schijn en het hier en nu keert weer maar misschien droom je nu ook en zal je eens ontwaken blijkt het…

ik voelde zon maar zag hoe wind vriezend door de schaduw gleed je warme ogen namen me mee ik pakte je handen wist de kou die jij leed lichaam spreekt zonder woorden de taal van samen in elkaar bekoren liefde en verdriet dansen leven in balans als een lentezon die vriest in het zijn van tegenpolen…

Zo velen na mij zullen nog komen, nog gaan en zijn. Hier hun hielen lichten, dwalen en vergaan. Voor mij alleen het hier en daar misschien. Zij zullen gissen naar het toen, het nu van mij. Ik zal raden naar het straks, het verder weg, en ergens in het midden de reden van dit bestaan.…

Parmenides ontkende de beweging: Diogenes, om hem te wederleggen, Sprak niet één woord, maar rees van zijne zetel, En wandelde slechts voor hem heen en weder. Doch filosoof Diogenes, op zijn beurt, Verviel in dwaling tot het andere uiterst', En loochende de rust: wat groter dwaling! Zo hij nog leefde, mij de rust ontkende, Ook ik zou zwijgend…

‘Geboorte is geen begin, dood geen einde’ daartussen, ondertussen zielen, zielen, zielen doelende en dolende zielen doelende die er wat van maken dolende die het afmaken zielen-fijn en zielen-pijn op en in de eeuwigheid zijn wij allemaal zielen zielen die komen, zijn, blijven hangen en gaan naar overlevende zielen, geen overleden zielen…

Fiftyfifty. Dat is half wel en half niet. Bij een glas kun je dan optimistisch zeggen dat het halfvol is. Maar het is natuurlijk halfleeg. Het is mossel noch vis. Het is evenveel ja als nee. Maar het is volledig onbeslist ook. Dat is best vervelend. Dat geldt trouwens ook voor 49/51. Dat zit gevoelsmatig binnen de foutenmarge en voelt daarom…