Alle inzendingen over literatuur

er kwam nooit een letter op papier nu schrijf ik met zoveel plezier zeggen hoe ik mij voel vertellen wat ik er nu mee bedoel soms schrijf ik met een traan emoties zitten diep en komen spontaan dichten je kan er heel veel in kwijt je gevoelens de verandering van de tijd nu ben ik niet meer te stoppen het liefst wil ik alle papier vol proppen…

Zo ziek ben ik, verlos mij uit mijn lijden Het kind dat met mij bloeide is niet meer Ze keek intens genietend op mij neer Vergankelijk ben ik, wil toch vermijden Dat ik meer dood dan levend oude tijden Oproepen moet vol onderduik en sneer -Terwijl ik in zeer slechte staat verkeer- Alleen om hén van wroeging te bevrijden Ik wil geveld worden…

hoe vrij de beweging ook moge lijken van verre dichten staat bij mij te boek als ambachtelijk vak waarin ik volgens regels zoek naar de kern op een wit vlak bij volle maan onder tal van sterren bij kreuk vlek en punt kan ik er daarbij van op aan dat men eerst strijkt en gumt…

't is in vakjes, in categorie van simpel woord tot moeilijke vers laat het zo, nog veel te doen groeien in ons werk, tot de laatste grafzerk 't hoeft niet altijd te rijmen niet zo correct, toch zo strak van Abecedarium tot Xeniën om verwarring te vermijden 't toch "right"?... jezelf zien op "deze site" fictie of True Story als egotrippers…

Eerst is het wit dan worden handen en voeten gemaakt een liedje gezongen Woorden worden gewogen opgeblazen en vastgezet met dunne draadjes aan elkaar geregen Een gedicht is een voorn die zwemt in het blanke gezicht van de maan luister: de vis zingt…

Eerst is het wit dan worden handen en voeten gemaakt een liedje gezongen Woorden worden gewogen opgeblazen en vastgezet met dunne draadjes aan elkaar geregen Een gedicht is een vis die zwemt in het blanke gezicht van de maan Luister: de vis zingt…

Aaneenschakeling van letters, samenhangend geheel, beelden meer uit van wat je denkt, gevoel overgebracht. Je schrijft het met je ziel, verwerkt met je ogen een waarheid, verschuilt zich in fantasie. Geschreven met inspiratie, leest gedachten, zoeken naar woorden die alles willen vertellen, het innerlijke geheim blootgelegd. Het drijft je mee…

1. Driek van Wissen 2. Henk Knibbeler 3. Julius Dreyfsandt 4. Stanislaus Jaworski 5. Aaike Jordans 6. Wil Melker 7. Edwin van Rossen 8. Kerima Ellouise 9.Jeroen Swaan 10. Daan de Ligt Ik kom er aan! Ik haal ze in! Ik laat mijn hielen zien! Dichten kan ik voor tien!…

TOT SPIEGELAAR De wolken zijn nomaden Gaand boven land en zee Ik reis nu met ze mee Begrijp waarom ze baden En hielden hun tiraden Mijn ouders, dominee Zo boven, zo benee Geen wraak, enkel genade Ik kan Karina zien Ze tuurt over het water Leeft tussen toen en later Ik zie de kleinste kever Ik ben de grootste wever Van voorgedrukt…

ze liggen er, of staan in lange rijen in overvolle kasten, wand na wand te wachten op de hongerige klant verzot op literaire lekkernijen hier kan boulimia perfect gedijen en springen lettervreters uit de band ik smul in dit driesterrenrestaurant mijn favoriete plek in de contreien de hemel is, etage na etage aanwezig in het centrum van…

't Is een onwederlegbre waarheid. - T.J. Kerkhoven. Een onwederlegbre waarheid Is het, dat bij middag klaarheid, De avond zelden duister spreidt; Daarentegen biedt het duister Ons zeer zelden zonneluister; Dit is zelfs een duidelijkheid. Zo kan men, op de dag van morgen, Niet…

in het kader van de belevingswereld der papillen moet u mij niet vertellen wat ik lekker vind ik had dat al een tijdje op de punt van mijn tong…

Zoals Lucebert schreef poëzie is kinderspel wie de poëet is werpe de eerste steen werpt hij dubbel zes hij gaat meteen verstoten van alle aarden naar de gevangenis intens tot zijn verdriet Gooit hij ze niet of eenmaal in de bak de eerste keer wel ook bevrijding na een poos het heeft geen waarde alle poëzie is weerloos da's eigen aan…

Ze rees op vanuit de zee Bruisend; Aphrodite Ik doe er mijn voordeel mee Dank, dank aan de mythe Zacht neurie ik het ne me quitte Pas van Brel en kirt ze mee Weggeëbd; de laatste wee Leidend tot een rite Het golft en vlokt rond beiden Dit kerstent elke heiden Preek ik die juist beviel Nee, niemand kan ons scheiden Nu we op de baren…

Wie zou elks wit* vertonen op zijn bladen? D'een bidt de goê Fortuin Om kronegoud en purpren rijksgewaden En hoven van arduin*. Een ander, die bij d'orelogsbanieren Liefst glorie haalt, grijpt naar Triomfpalm en bebloede krijgslaurieren; En koopt met lijfsgevaar De zege blij daar 's vijands heiren…

begin gewoon een potloodpunt te slijpen pak dan een vel papier en formuleer op zo'n manier dat elke dame, heer en jong en oud je boodschap kan begrijpen daarna laat je de woorden rustig rijpen zo geven ze vanzelf je leven weer heb je niks meegemaakt, dan fantaseer je wat, en breekt je punt, dan ga je tijpen beperk je tot twee rijmklanken…

Schrijf gedachten in de lucht gekrast in het geheugen als woorden op het natte strand Schrijf woorden op papier als negatieven van gevoelens die gedachten waren…

TREKT MEER DAN EEN MARSZEIL De wind in de zeilen Om Baltische granen Met Fisherman’s tranen Nog honderden mijlen Schrobben en dweilen Blakte, orkanen Schuim, oceanen En koortsachtig ijlen Dan iedere gedachte Aan huiselijke nachten Wegspoelen in kroegen Met willige wijven ‘t Verlangen verdrijven Om dan weer te zwoegen Het fluijtjen…

Hoe gezegend in ons land Is het vak van Predikant! - Godes hand rust, buiten kijf, Zichtbaar op dit vroom bedrijf! Dichters maakt alleen de Heer, Predikanten mint hij zeer: Daarom neemt men, dat is klaar, Zoveel dichters bij hen waar. Ík ben handelaar in graan,- Met mijn dichten wil 't wel gaan: Toch - ware ik een dominé... 't Wed dat…

Geen navolger ben ik, die Zoals zovelen van zijn tijdgenoten De woorden van een Byron Tot zijn voorbeeld heeft gegoten. Ik creer mijn eigen werk Ik barst van inspiratie Ik wens niet te verworden Tot dichter van een natie. Ik prijs hierbij den dichters onvermogen Om te komen tot verwoorden van gevoel En niet in beelden wil ik spreken…

Westhoek, vergeten land Waar de poëten wonen Samen met hun demonen Stikkend in ‘t Vlaamse zand Stemmen als Brussels kant Dichten op zachte tonen Zingen van doornenkronen Ieder kruis jankt er en brandt De Leie is een Eufraat Een Tigris stroomt er niet De Hof kent men van horen En zeggen, niet van zien Daar waar het godslam blaat En…

kleine zeemeermin het zeezout glanst op je huid teer monumentje…

Wereld verkleind tot licht-armatuur zit de zot in 'n holte van de nacht 's ochtends vroeg in 't gouden uur te oogsten wat z'n onbewuste verlaat. Auto van het bedrijf in de laan buurman die zijn honden uit laat hun gezelschap in 't voorbijgaan maakt de nacht minder desolaat. Terug uit de wereld der fantasie waar hij niet te lang verblijft…

op een middag vond ik je bij toeval onder sluierwolken in een kleine stad je was een boek een roman die ik niet zocht hoogst waarschijnlijk trof ik je bij verrassing je was iets apart zelfs heel mooi gewoonweg wonderbaar zoals de wolken…

Neen, 'k was geen Zanger, stout en sterk, Wie eigen kracht naar 't ruime zwerk Op brede vleuglen uit deed schieten. Ik ben een wormke, zwak en klein, In eigen, in Gods oog onrein! En, zo mijn zangen indruk lieten, Hij wete 't, wie dit ondervond, Dat, zo ik ooit als Dichter stond,…

Het Muiderslot in heldere avondzonnestralen met toneeldrama liefdespoëzie en verhalen had de grootse schrijver Pieter Corneliszoon Hooft het nu oude middeleeuwse kasteel bewoond in de gouden eeuw was hij humanist koos geen partij in de tachtigjarige kerkentwist. Het Muiderslot zacht verlicht in warme nacht als spiegeling in water ervaren wij…

Een goed gedicht begin je met een leugen. Je opent met een compliment, een klacht en wekt de indruk dat al alles is bedacht. Je schrijft het op als steun voor je geheugen. De lezer? Die geniet met volle teugen. Zijn ogen puilen uit, hij huilt of lacht, telt op z'n vingers, dit is pas het acht- ste vers, nog zes om zich op te verheugen.…

Ik heb een boek gelezen Er stond van alles in Dat zal wel steeds zo wezen Wat letters aan ´t begin En verderop alweer Tot aan de laatste zin Dat lezen deed geen zeer Dit schrijven des te meer…

Tijdens de Gouden Eeuw der Lage landen Kon je de dieven, klaplopers en hoeren Tegen betaling treiteren en beloeren Naar hartelust, dat gold voor alle standen In ‘t Rasphuis zocht de leiding naar verbanden Tussen heropvoeding en het beroeren Van zielen door die stevig in te snoeren Door geseling, of door een merk te branden In huid. Gebruikte…

sprak ik gisteravond tot een man oud klein grijs gedrongen op het VSB Poëzieprijsfeest in De Rode Hoed bent u niet de dichter Louis Th. Lehmann die ik zo bewonder vooral om zijn zeggingskracht waarachtig gevarieerd en heel bijzonder hij draaide zich om en ik stak schielijk mijn hand uit terwijl hij aarzelend ja schudde en daarbij licht…