Alle inzendingen over literatuur

met de wanhoop van een dichter bij het zoeken naar de woorden als een zanger naar accoorden woorden die hij heeft geweten hangen tot de draad versleten halfstok aan de vlaggenmast zoveel heeft z'n glans verloren inspiratie lijkt verbrast tot hij in het ochtendgloren iets verneemt dat hem verrast... maar door 't vinden van de woorden…

De mate waarin lezerspublieken door auteurs zwaar verzieken draagt zorg voor de finale cesuur tussen goede en slechte literatuur Men meet dat met verpleegsters af aan bedlegerigheid met leesboeken op staten in hospitalen te zoeken gevolgd door de ernstiger maatstaf van op schrijversnaam te stellen sterfgevallen waarbij je kunt zien wie…

zoals het water zoekt neemt en geeft vernielt en bouwt in ijs en land beeldhouwt onderweg is in gouden watervallen waar wonderlijk warm geisers gisten niet te luwen haast huilen en spuwen dansen waterzuilen naar de heldere lucht een weer oude spiegeling in gele en rode bergen zocht Jules Verne hier het middelpunt een…

Er voeren Indianen door de grachten En op de kade hield chief Witte Wolk Zijn paard in toom, ondanks het lage volk Dat joelend adoreerde en verachtte De squaws hadden een kleine rol; hun kleedjes Wonnen van die van menig burgeres Vlugzout stroomde steeds sneller uit de fles Door toename van flauwvallen en kreetjes Voor dertig cent gaf het…

Nog net zie ik jou lopen Verdwijnend aan de horizon De wind trekt zachtjes aan je kleren Lopend door de winterzon Jouw dure schoenen Stappen op de harde kiezels Die kleine barstjes trekken in het soepele leer Je attitude zo rebels Eens begrepen we elkaar compleet Deelden we onze dromen Waren veilig bij elkaar Niet verwachtend dat het…

enkel mooi vanuit je diepste emotie toevalstreffer, zonder herhaling gebeurtenis, zonder voorbereiding laten projecteren op een wit blad om altijd te bewaren!…

Wat in een tijdperk maakt een dichter? Als plotseling een door het slichte Gelijke hout breekt, en de ruimte zoekt, Dwars door de christelijke gebeden vloekt, Maar in de avond is te vinden op de knieën Van stilte en schemering, en 't zoet dat hij verwierf, afgeeft, en boet. -------------------------------- uit: Nalezing X (1938)…

omgebogen geeft het aan waar mijn ogen bleven staan maar waar ik weer beginnen wil de geest vraagt meer het hart zoekt stil naar ongelezen woorden…

Het vertraagt je zinnen moeilijk na te vertellen writersblock, black-out hoe moet je beginnen? Handen in het haar nadenken over iets waar is de inspiratie? Het is toch niet waar Nodig om te herbronnen? vinden we ze uit even serieus of lachwekkend ’t is toch allemaal verzonnen!…

er kwam nooit een letter op papier nu schrijf ik met zoveel plezier zeggen hoe ik mij voel vertellen wat ik er nu mee bedoel soms schrijf ik met een traan emoties zitten diep en komen spontaan dichten je kan er heel veel in kwijt je gevoelens de verandering van de tijd nu ben ik niet meer te stoppen het liefst wil ik alle papier vol proppen…

Zo ziek ben ik, verlos mij uit mijn lijden Het kind dat met mij bloeide is niet meer Ze keek intens genietend op mij neer Vergankelijk ben ik, wil toch vermijden Dat ik meer dood dan levend oude tijden Oproepen moet vol onderduik en sneer -Terwijl ik in zeer slechte staat verkeer- Alleen om hén van wroeging te bevrijden Ik wil geveld worden…

hoe vrij de beweging ook moge lijken van verre dichten staat bij mij te boek als ambachtelijk vak waarin ik volgens regels zoek naar de kern op een wit vlak bij volle maan onder tal van sterren bij kreuk vlek en punt kan ik er daarbij van op aan dat men eerst strijkt en gumt…

't is in vakjes, in categorie van simpel woord tot moeilijke vers laat het zo, nog veel te doen groeien in ons werk, tot de laatste grafzerk 't hoeft niet altijd te rijmen niet zo correct, toch zo strak van Abecedarium tot Xeniën om verwarring te vermijden 't toch "right"?... jezelf zien op "deze site" fictie of True Story als egotrippers…

Eerst is het wit dan worden handen en voeten gemaakt een liedje gezongen Woorden worden gewogen opgeblazen en vastgezet met dunne draadjes aan elkaar geregen Een gedicht is een voorn die zwemt in het blanke gezicht van de maan luister: de vis zingt…

Eerst is het wit dan worden handen en voeten gemaakt een liedje gezongen Woorden worden gewogen opgeblazen en vastgezet met dunne draadjes aan elkaar geregen Een gedicht is een vis die zwemt in het blanke gezicht van de maan Luister: de vis zingt…

Aaneenschakeling van letters, samenhangend geheel, beelden meer uit van wat je denkt, gevoel overgebracht. Je schrijft het met je ziel, verwerkt met je ogen een waarheid, verschuilt zich in fantasie. Geschreven met inspiratie, leest gedachten, zoeken naar woorden die alles willen vertellen, het innerlijke geheim blootgelegd. Het drijft je mee…

1. Driek van Wissen 2. Henk Knibbeler 3. Julius Dreyfsandt 4. Stanislaus Jaworski 5. Aaike Jordans 6. Wil Melker 7. Edwin van Rossen 8. Kerima Ellouise 9.Jeroen Swaan 10. Daan de Ligt Ik kom er aan! Ik haal ze in! Ik laat mijn hielen zien! Dichten kan ik voor tien!…

TOT SPIEGELAAR De wolken zijn nomaden Gaand boven land en zee Ik reis nu met ze mee Begrijp waarom ze baden En hielden hun tiraden Mijn ouders, dominee Zo boven, zo benee Geen wraak, enkel genade Ik kan Karina zien Ze tuurt over het water Leeft tussen toen en later Ik zie de kleinste kever Ik ben de grootste wever Van voorgedrukt…

ze liggen er, of staan in lange rijen in overvolle kasten, wand na wand te wachten op de hongerige klant verzot op literaire lekkernijen hier kan boulimia perfect gedijen en springen lettervreters uit de band ik smul in dit driesterrenrestaurant mijn favoriete plek in de contreien de hemel is, etage na etage aanwezig in het centrum van…

't Is een onwederlegbre waarheid. - T.J. Kerkhoven. Een onwederlegbre waarheid Is het, dat bij middag klaarheid, De avond zelden duister spreidt; Daarentegen biedt het duister Ons zeer zelden zonneluister; Dit is zelfs een duidelijkheid. Zo kan men, op de dag van morgen, Niet…

in het kader van de belevingswereld der papillen moet u mij niet vertellen wat ik lekker vind ik had dat al een tijdje op de punt van mijn tong…

Zoals Lucebert schreef poëzie is kinderspel wie de poëet is werpe de eerste steen werpt hij dubbel zes hij gaat meteen verstoten van alle aarden naar de gevangenis intens tot zijn verdriet Gooit hij ze niet of eenmaal in de bak de eerste keer wel ook bevrijding na een poos het heeft geen waarde alle poëzie is weerloos da's eigen aan…

Ze rees op vanuit de zee Bruisend; Aphrodite Ik doe er mijn voordeel mee Dank, dank aan de mythe Zacht neurie ik het ne me quitte Pas van Brel en kirt ze mee Weggeëbd; de laatste wee Leidend tot een rite Het golft en vlokt rond beiden Dit kerstent elke heiden Preek ik die juist beviel Nee, niemand kan ons scheiden Nu we op de baren…

Wie zou elks wit* vertonen op zijn bladen? D'een bidt de goê Fortuin Om kronegoud en purpren rijksgewaden En hoven van arduin*. Een ander, die bij d'orelogsbanieren Liefst glorie haalt, grijpt naar Triomfpalm en bebloede krijgslaurieren; En koopt met lijfsgevaar De zege blij daar 's vijands heiren…

begin gewoon een potloodpunt te slijpen pak dan een vel papier en formuleer op zo'n manier dat elke dame, heer en jong en oud je boodschap kan begrijpen daarna laat je de woorden rustig rijpen zo geven ze vanzelf je leven weer heb je niks meegemaakt, dan fantaseer je wat, en breekt je punt, dan ga je tijpen beperk je tot twee rijmklanken…

Schrijf gedachten in de lucht gekrast in het geheugen als woorden op het natte strand Schrijf woorden op papier als negatieven van gevoelens die gedachten waren…

TREKT MEER DAN EEN MARSZEIL De wind in de zeilen Om Baltische granen Met Fisherman’s tranen Nog honderden mijlen Schrobben en dweilen Blakte, orkanen Schuim, oceanen En koortsachtig ijlen Dan iedere gedachte Aan huiselijke nachten Wegspoelen in kroegen Met willige wijven ‘t Verlangen verdrijven Om dan weer te zwoegen Het fluijtjen…

Hoe gezegend in ons land Is het vak van Predikant! - Godes hand rust, buiten kijf, Zichtbaar op dit vroom bedrijf! Dichters maakt alleen de Heer, Predikanten mint hij zeer: Daarom neemt men, dat is klaar, Zoveel dichters bij hen waar. Ík ben handelaar in graan,- Met mijn dichten wil 't wel gaan: Toch - ware ik een dominé... 't Wed dat…

Geen navolger ben ik, die Zoals zovelen van zijn tijdgenoten De woorden van een Byron Tot zijn voorbeeld heeft gegoten. Ik creer mijn eigen werk Ik barst van inspiratie Ik wens niet te verworden Tot dichter van een natie. Ik prijs hierbij den dichters onvermogen Om te komen tot verwoorden van gevoel En niet in beelden wil ik spreken…

Westhoek, vergeten land Waar de poëten wonen Samen met hun demonen Stikkend in ‘t Vlaamse zand Stemmen als Brussels kant Dichten op zachte tonen Zingen van doornenkronen Ieder kruis jankt er en brandt De Leie is een Eufraat Een Tigris stroomt er niet De Hof kent men van horen En zeggen, niet van zien Daar waar het godslam blaat En…