Alle inzendingen over kinderen

Drukke winkelstraat, ieder gehaast en verloren, een klein jochie op de stoep, zeepbellen blazend. Niets wordt gezien of gehoord door dat kleine joch op de stoep, zeepbellen blazend, dan het licht dat kleurt door de dunne wanden van de zeepbellen die juichen en springen, dansen en zingen, Niets wordt gezien of gehoord dan leven en dromen…

We zien je langzaam worden wat je bent We houden de weg open naar je geluk en we zullen trachten te verhinderen dat je probeert te worden iets wat je niet kunt zijn Weet, dat al wat we voor je zullen doen, voorlopig is Je hoeft niet te doen wat wij niet konden Je moet worden waarheen je zelf wijst: Je eigen wonder…

Een bolle buik en ogen als knikkers zo blauw activeren mijn radar wanneer haar aanstekelijke lach de stilte splijt. Met een geluid als een zaag snorkelt zij door de ruimte en beleeft de dag als moment terwijl zij in mijn vingers bijt.…

Je ouderlijk huis je eigen kamer al het vertrouwde om je heen je hoeft niet weg je kan ook blijven een keuze maken valt niet mee. Daartegenover lonkt de liefde bij hem wil je ook graag zijn zo worstel je dan met al die dingen kiezen doet soms wel eens pijn. Ons kind zal je altijd wezen waar je bent of waar je gaat steeds zal…

staat geschreven, eigenhandig, onderstreept en met versierde kapitaal op het rode memobriefje dat ik plakte naast het beeldscherm waarvan ik de kranten lees op dit tijdstip zie ik haar door wegdwalende gedachten fietsen op de Zoeterwoudse Singel in haar blauwe regenjack steekt ze over naar de Garenmarkt racet ze door de Raamsteeg net…

bedachtzaam trekt een kleine meid nerven uit een weegbreeblad tracht twee gescheiden strengen doordrenkt van levensnat duurzaam bij elkaar te brengen vol overtuiging in de weer hurkend in het droge gras maakt ze paren en probeert hetzelfde keer op keer beide handen dan besmeurd met rare smurrie die niet hecht draait het kind zich plots…

terwijl ik na jaren weer achter een wandelwagen loop en zie hoe zij de tijd onthaast voel ik dat ze gaandeweg ook mijn tred vertraagt en hoe deze dag zo tijdloos verglijdt, verloopt het dromend kind een beeld en geur van vroeger raakt…

liep als jij van mijn dorp naar de stad waar ik voor vreemden ging sloven omdat ik honger had en dorst voelde mijn lippen bijtend kloven ik ken je al zo lang lief kind heb jou heel stil gedroomd vroeger toen ik dertien was bij sfeermuziek die treurig toonde in een deuropening gekluisterd kon ik in klank impressies horen leefde ik in jouw…

Beladen met koffers vol jeugdsentiment een kind tussen treinen het hoofd afgewend Voeten staan stijf in het ruige cement kind zonder vangnet zonder een cent Niemand die aarzelt kennen zij geen...? zij zijn met zovelen zij staan niet alleen Niemand zal vragen waar ga jij heen ? Kind tussen treinen wacht op spoor 1…

Negentien maanden heeft het geduurd Negentien maanden van teleurstellingen en verdriet Maar niet alleen van mij Van ons allen Eindelijk dat weerzien Een weerzien van enig ongemak Dit met emoties erbij Van jullie en mezelf Maar eindelijk die lach Een lach ontwapenend en in rust Eindelijk die lach welke ik altijd gemist heb Heerlijke…

Kijk af en toe nog even om naar het kind dat in de verte staart boven in die appelboom temidden van de appelgaard Kijk af en toe nog even om naar die blije kinderhand waarin een appel is gaan glimmen als een grote diamant Kijk af en toe nog even om naar het kind dat vrolijk fluit in zijn handje zeven appels dans hij blij de weg vooruit…

’t Zijn de kleine dingen zoals een vrije dag, een gelukkig kind, volwassen maar nog steeds een kind. ’t Zijn de kleine dingen, zoals ’t kind van mijn kind, na een enerverende ochtend zich moegespeeld nu in diepe rust bevindt. ’t Zijn de kleine dingen van datzelfde kleine kind die oma laten schateren om zijn capriolen, het…

Kinderen hebben hun kuren je probeert ze de goede richting op te sturen maar zitten ze in de pubertijd dan geeft dat heel veel tegenstrijd bijna alles vinden ze stom en hoor je een hoop gebrom als je geluk hebt gaat deze episode snel voorbij en komt de volwassenheid weer een stapje dichterbij dan zien ze ook hoe dwars ze hebben gezeten ach,…

Vandaag 30 jaar terug was het begin van de mooiste tijd uit m'n leven. Het krijgen van je eerste kind, dat je meteen alle liefde wilt geven. Onhandig, onwennig, voorzichtig, dat wel, maar ook gewoon, alsof hij er altijd is geweest. Dat lieve mooie mannetje is nu zelf papa, stoeit met z'n meiden, ´t is één groot feest! Hij kreeg 2 zusjes…

waar een roomse broeder mij ooit leerde schrijven, toen nog met een kroontjespen daar heeft de school al ’n tijdje het veld moeten ruimen, mist het pleintje zijn oude gezicht maar soms hoor ik hier nog de schoolbel luiden, zie mij in een lange rij naar binnen gaan alsof de voorbije beelden er nog altijd schuilen, de school bij…

ik zie je nog engelen in de sneeuw het groen onder de witte deken met vleugelslagen onthullend nog ongerijpt nu vlinder je in het zand gracieus heuvels ruggend en met een sierlijke armslag warm vrijheid veroverend zo zongerijpt…

'k Zag een tuin vol fantasie 'k zag er kinderen stoeien met pijl en boog 'k zag er perelaars bloeien de armen naar omhoog…

wij zijn die dag van huis gegaan, onwennig, niet meer hand in hand. Een auto reed ons bijna aan, later zaten we aan de waterkant. Ik, zijn vader, en ons kind De kinderwagen hadden we moeizaam voortbewogen Ik hoop dat we samenblijven, zei ik Het was toen dat ik angst zag, ook in jouw ogen…

kind van de rekening Dit kind geen pakje boter te halen in een tas te kneuzen en te vormen alsof het stopverf was. te kleuren naar jouw wensen te kneden naar je hand gestuurd naar vreemde mensen buiten de deur beland. pionnetje bespeelbaar als troefkaart uitgebuit spionnetje heel deelbaar twee kanten kneedt het uit. geduwd en uitgetrokken…

Jij was nog geen feit En heit en mem werden bezwaard Met een ziekte die mem moet overwinnen Neem je me kwalijk Dat je leven nog even moet wachten Dat je zus nog niet met je kan spelen Vergeef me dat ik nederig mens Beslis of je al mag leven of niet Neem me niet kwalijk dat ik kies voor mij En tenslotte voor jou klein mens Je bent mijn wens…

Het in 't humus vastgeroeste bos staart roerloos en met ingehouden kracht naar planten, dieren, mensen en het mos en groet de wind de adem van de eeuwigheid die rusteloos van pool tot pool het levende verhaalt van verre horizonten van mistralbroeders en siroccozusters het bos, de wind, het mos een kind dat met ogen zonder kleppen spelend…

wit neemt het rood over met grillige patronen weigert zich over te geven een tegenaanval is er helaas niet moeheid strijdt om voorrang en wint het met gemak van alle leuke vooruitzichten rust is de enige optie zich hierbij neerleggen ziet ze echter niet zitten nog niet…

waar vind ik woorden die vertalen wat jij in mij hebt losgemaakt je blies het stof weg in één adem uit de verste hoeken van mijn zijn met nieuwe ogen leren kijken naar alle wonderen om ons heen onverwacht de vragen zonder omweg naakt en hard als het antwoord zacht zingt het lied van het leven je hebt het mij in je lach teruggegeven…

je kan noch niet echt praten maar je koppie zegt genoeg en ik zucht weleens als jij wakker bent, zo vroeg en ik brom soms op jou omdat je levensgevaarlijk doet en ik zoveel van je hou kijk dan vertederd naar die toet ik heb mijn ouders nooit verstaan totdat jij in mij was ontstaan nu weet ik zoveel meer omdat ik van je leer pure onschuldigheid…

een houtworm zat op een stoel hij at en at een heleboel op die stoel zat tante mien zij had die houtworm niet gezien die at en at en at maar door totdat het krikte, totdat het krakte en tante mien om kwart voor tien pardoes door haar stoel heen zakte…

een paashaas en een olifant liepen door het groene land de paashaas zocht naar eieren de olifant ging naar Beieren wat heb je daar te zoeken vroeg de haas aan olifant dat weet ik pas als ik daar ben en hij gaf de haas een hand tot ziens mijn beste eierzoeker ik hoop dat jij je eieren vindt dat zal wel lukken, zei paashaas, en jij succes…

Ik zag hoe jij zwanger was en baarde je bij het legioen van moeders schaarde hoe goed en sterk je alles hebt doorstaan ik ben zo trots op wat je hebt gedaan Ik zie wat jij als moeder ervaart wat je leven verlicht en bezwaart de weerloze liefde die je van haar krijgt grauwen naar alles wat haar bedreigt ik weet hoe moeilijk en…

Om kinderen te krijgen al dan niet met heel veel pijn om ze te begeleiden, te helpen waar dan ook om ze op te vangen bij een misstap zonder al teveel gestook. Om ze lief te hebben en te koesteren om bij calamiteiten toe te snellen Om ze op te voeden tot ze dan uiteindelijk volwassen zijn. Om als ze de deur uitgaan te kunnen zeggen, dat heb ik…

DE TWIJFEL Soms gaat het heel moeizaam Loopt er weeer alles mis En is het duidelijk merkbaar Dat hij toch echt heel anders is Soms gedraagt hij zich voorbeeldig Is hij aardig en sociaal Dan slaat de twijfel toe Overdrijven we het allemaal? Is het gewoon een fase? Of de leeftijd of zoiets? Zijn we wel verstandig bezig? Of mankeert hij…

De duivel was ziek en goed van streek Een mens die min of meer op hem zelf leek Een lustmoordenaar eens door hem ingehuurd Had hij onachtzaam ontzien en teruggestuurd Dus was hij nu dusdanig bedroefd overstuur Zodat hij zich jankend wentelde in hellevuur Brulde kotsend naar beneden laat onschuldig lijden Stuurde satanische demonen welke op…