Alle inzendingen over ziekte

je ogen tonen moe jouw strijd om overleven als toekomst zoek is leven ziek wat nog op te geven dan buig jij je over boeken duikt in elk geschrift richt je zelf op leren almaar meer omdat het bloed verplicht je zwakke lijf vereelt van zware studienachten als slaap gedachten overstemt en jij de donkerte in rent om bij de les te blijven…

moe moe moe verduiveld nog aan toe; een wekker met alarm, wekt me op zonder veel tam tam. 'k ontwaak nu zachtjes uit m'n slaap, toch heb ik nog steeds veel vaak. moe moe moe verduiveld nog aan toe; 'k dacht nu word ik wakker met die wekker, 'k vergat toch wel de stekker? nog net in de klas juist gepast, 'k werd gelukkig niet gestraft…

Lees in je ogen de angst, onmacht om dat wat wij zien komen. De muur van onomkeerbaarheid, de ontkrachting. Zalig zijn de armen van geest, zij zullen de hemelen verwerven. Maar jij staart in het lege niets, onsamenhangend stamelend, verlaten trieste ogen. Bevende, plukkende handen, zo doelloos. Schuifelende pas, onzekerheid…

Zoveel herinneringen Zoveel meegemaakt Een voor een verdwenen Langzaam weggevaagd. Toch zijn de herinneringen Niet verloren. Volhardend in de strijd Heeft ze uiteindelijk gewonnen En de weg naar haar Herinneringen teruggevonden.…

Woorden hangen in zwijgzaamheid. Ik luister naar haar stille zwijgen, loodzwaar zo rondom ons. Wat blijft zijn vervagende herinneringen aan ooit gestelde vragen, eens gegeven antwoorden, er is niets meer te raden nog. Rest mij de ontgoocheling, een onthullende verbazing, waar niets meer is van dat wat was. Ergens tussen toen…

Je ogen zijn leeg De glans is vervaagd Niets dan verdriet Het verlies knaagt Je ogen willen niets meer Dolen in een doelloos bestaan Niets dan leegheid Het liefst wil je hier weggaan Je ogen sluiten toe Gestreden deze ongelijke strijd Je liefste overleden aan kanker Een einde van een verloren tijd……

Psoriasis is de naam een ziekte waar ik mij voor schaam mensen zitten je aan te staren wat heb jij nou daar tussen je haren schilfers ze zitten overal eigenlijk moet je zeggen het interesseert mij geen bal lichttherapie het is een wonder mijn huid is weer een stuk gezonder ik voel mij weer schoon, ik mag er weer zijn maar als het terug…

Daar zat ze keurig gekapt aristocratische trekken mooi gekleed zijden kleding zoals gewoonlijk de ogen gesloten in diepe sluimer gesteund door kussens de stilte ruisend tevreden trekken woont daar nog iemand daar in dat hoofd? Het infuus van het wassen beeld piept. hoor jij dat ook? of droom je nu verder je leven ten einde? Gelukkig…

Het sluipt op je af, het dringt zich op. En zonder dat je het door hebt, neemt het bezit van het gebeurde en het te gebeuren. Het weet wat het wil wanneer jij dat niet weet. Als jij je doel even uit ogen verliest, neemt het over en geeft het richting. Op moment van zwakte is het sterk, dus let goed op en sta paraat. Zodat het niet op een onbewaakt…

als je lichaam af en toe weigert in je hoofd het steigert dan word je soms wel eens kwaad en hoop je dat het morgen beter gaat en heb je dan een goede dag straalt je gezicht met een brede lach iedereen mag dat dan ook zien deze dag krijgt van mij een tien.…

Cirkelgang We schuifelvoeten langs de oevers van met zon beschenen rivier Die al sinds eeuwen druk bevaren water naar de zee jaagt Je geeft verwarrend antwoord op de dingen die ik vraag Je lichaam is aanwezig, maar je geest is niet meer hier. Ik streel je koude vingers met mijn warme handen Totdat het bloed zijn oude loop hervindt…

Een gevoel het zit van binnen Een eigenschap die we niet willen Een ziekte die een leven kan verpesten Bang dat je geliefde een ander lief zal hebben Een onzeker gevoel diep van binnen Een ander niet gunnen wat jij zult willen Een beetje hebben we het allemaal Te veel is echt abnormaal Een ziekte die mensen hebben Die het leven van anderen…

een reisgezelschap zoals wij: een stille en een prater maar anders dan bij ons; het is een zoontje en zijn vader maar zoon is oud en pa is kind dat zie je aan hun ogen en alles wat van praten rest zijn de zoon zijn monologen Pa weet niet dat zijn zoon hem duwt, lijkt weg van deze aarde maar de zoon kijkt trots, uitdagend haast en laat…

zijn longzwakte jaagt hem op doet hem het leven zien zoals niet eerder beschreven als een lied dat langzaam leiden zal naar verdrinken in de lucht elke zucht misschien de laatste wat liefde, een beetje vriendschap blijft de voorraadkast ongevuld net als alle dromen onvervuld op zijn hielen tikken steeds verder weg van zijn amechtig begin…

kanker terminale fase moeder ziet geel wachten op de dood onverteerbaar uit bundel "rouwkost" isbn 978 90 809885 2 1…

roken zeer ongezond zwarte longen protesteren moeizaam verloopt de ademhaling stikstok!…

Eenzaam want je lichaam is ongehoorzaam aan je geest Bedroefdheid door een scheldnaam het gescheld kwetst je nog het meest Verdriet door het onbegrip want begrijpen doen ze het niet Boosheid door de pijn van het anders zijn Epilepsie is waar je tegen strijd Onbegrip van anderen is waar je het meest onder lijd…

Ik zou zo graag leven zoals elke mens is gegeven maar door mijn ziekte.... helaas kan dat niet Ik zou zo graag leven zoals iedereen maar soms, nee altijd... voel ik me alleen Ik zou zo graag leven gelukkig willen zijn maar door wat ik heb.... helaas kan dat niet Zelf kan ik er niks aan doen het is me overkomen maar met een goed medicijn…

Zie op de foto's, dat lachende gezicht zie kracht, in de woorden van een gedicht Zie in de spiegel mijn naakte lichaam Zie daarin hetgeen waar ik me voor schaam Hoor complimenten vanuit iemands hart Hoor die afwijzende stem, heel hard Hoor twijfel, maar ook kracht Hoor niet alleen vervloeking maar ook macht Zie opeens nogmaals mijn spiegelbeeld…

De gaten waarin je ogen en de muren van stof opgetrokken door dat ene woord. Een oude traan, erosie van gedachten, de stem die door duizend gangen galmde om te verstommen in leegte.…

Zoals een gezegde kan gelden bij kanker, waar rook is verwacht men ook het vuur Het leven neemt een volstrekt andere loop, bij de start van je eigen chemokuur. Het eerste infuus en alles is angstig nieuw Je ontmoet andere gemerkte personen Met ze allen op een kamer gezet, om alle bijwerkingen te beklemtonen. Wel of niet je haar verliezen…

zelfopoffering de zorg voor een dierbare de mantelzorger omringt je met de mantel der naastenliefde net zo lang totdat het slachtoffer zelf waar-lijk op is uit bundel "rouwkost" isbn: 978 90 809885 2 1 juni 2007…

De gordel met rozen waarvan de doornen me niet verwonden is een bloemencorso die ‘k mijn vijand niet toewensen zou. Daar waar ‘k blij word van een bloemenhulde is deze krans me een doorn in het oog, pijnlijk strompel ik door het leven, geteisterd door gordelroos. Dus geen bloemen in een vaas, geen trotse pracht geschakeerd in vazen…

het leek niet verstandig te spreken over de symptomen in volle termen over melanomen dus sprak hij heel omstandig over koetjes en andere klonen op het uitzaaien na dan viel er ook niets te vertellen voor geen reden iemand te bellen bleef er gewoon hij met zijn elan tot ook hij begon uit te spellen zoveel aan dit te geven om het zaakje…

. . . . als . je . leven . een . strijd . wordt . . . . strijd . dan . voor . jouw . leven . dat . . . . nu . aan . een . zijden . draadje . hangt . . .…

Elke dag.. steeds weer angst en paniek ik zie mezelf maar ook weer niet Elke dag.. leef ik in een waas ik wil vrij zijn, vrij van die gemixte gevoelens Elke dag.. is het soms meer overleven dan wat anders niemand die het ziet, die door mijn masker prikt. Elke dag.. hoop ik, bid ik dat ik geen mesjes nodig heb mensen niet onnodig kwets…

Voorzichtig open ik mijn ogen, na een simpele ingreep was gezegd Naast mij staat een veel te jonge dokter Die onbeholpen mijn nieuwe toekomst uit legt Heel vervelend, wij vonden nog iets anders een kwaadaardigheid in uw lichaam We weten niet of het uitgezaaid is, dus chemotherapie is zeer raadzaam Alle scenario’s schieten door je hoofd…

Voor Jan, Linda, Manuel als ik in jouw ogen kijk dan herken ik die vreselijke pijn de somberte die jou gevangen houdt maken jouw ogen nu zo akelig koud echt, ik weet waar jij nu bent die plek is mij ook bekend jij ziet de ladder nog niet staan waarmee je uit de put kunt gaan angst en paniek slaan toe je bent deze episode moe hoe…

Als je het soms niet meer ziet zitten Al zit je soms in een dip Dat zal je moeten incasseren Dat valt ook niet te leren Dat komt zomaar op je pad Je heb deze ziekte ook nog nooit gehad Vecht terug naar betere tijden Je heb de kracht in je om daar toch voor te strijden Die kracht zit in je geest Dat is bij jou zo je hele…

Een klein woordje met zo'n groot effect. Een stom woordje doet je huilen van schrik. Een woordje van 6 letters groot. Voor de één een scheldwoord, voor de ander de dood...…