Alle inzendingen over Man

Op de maan heeft niemand namen Maanmannetjes zijn 't allemaal Zij hebben 't heel druk met de Stand van onze karaktervolle Aarde, want 'r schaduw bepaalt Of het hemellichaam maan vol-, Half- of schijfverlicht is....…

Er was één man, die alleen thuis zat, al jaren. Hij keek, naar de vele anderen die zó gelukkig waren... en zei: "Ik heb het niet getroffen!" Ik dacht, als jij geen risico tot waarlijk leven mét liefde aandurft... ben jij geen man meer maar één groot klaagzang!…

Opeens miste ik de man met wie ik door de jaren een dyade vormde maar wist niet dat hij al een dag ontslapen lag, gestorven in een botsing tussen hoge bloeddruk en een misslag van het hart. Lest alleen bewoonde hij sociale woningbouw in een oude provinciestad en deed dat met gemak.…

rollen de kozijnen en de lijsten rond de foto's op hun plaats en wacht tot alles bedaart en iedereen aan het ontbijten slaat hij houdt de hele dag de kleine en de grote wijzer aan de praat, hij houdt de straat tot het schemeren gaat in de gaten, als een jas passen hem de gang en de wanden als een spijker hangt aan hem het huis hij is de man…

Kom maan Neem me mee Laat me rusten Laat me zwijgen Laat me beven Om dat wat er niet is Laat me dansen om de maan Laat me elke dag beseffen dat het mooi is hoe u de zon verduistert Dat uw warme licht In de nacht schijnt De maan Neemt de geheimen mee…

Alleen de nieuwe maan die het daglicht niet kent maar wel de euforie van vernieuwing verzend naar mijn brein voor een kostbaar fragment. Het avondlicht dat de hartstocht accentueert en de nacht verzacht die mijn droom omarmt blijft er de molton die mijn emotie absorbeert.…

Ik was de man uit jouw gedicht zijn imperfectie, zijn dementie zijn handen, zijn voeten, zijn gezicht.…

Hoe straalt gij zo, met heldre gloed, Door 't loof dier appelbomen, Waar eens uw vriend zo welgemoed, Zich droomde zoete dromen? Omsluier uwe zilverglans, En blik gelijk gij blikkert, Wanneer gij op de dodenkrans, Van 't jeugdig meisje flikkert! Vergeefs ziet gij zo rein en klaar, In dit priëeltje neder; Ach! nimmer…

Zijn gezicht toonde zijn sporen Van een leven lang hard werk Zijn rug gekromd van al dat bukken En toch was hij nog steeds heel sterk Zijn handen waren kolenschoppen Hij liep nu met een oude stok De kolenmijnen zijn gesloten Hij was verbitterd, dat kon hij uiten En zij heel bars:"joh, donder op"…

Indrukwekkend, als de maan haar licht geeft boven zee . Feeërieke beelden, sprookjesachtig mooi. Indrukwekkend hoe het licht ons doet verrassen. Licht van de maan, soms volkomen onverwacht. Elke nacht zal hij je leiden naar een goede nachtrust.…

Licht in het donker, maan met je prachtig sierlijk licht. De ontmoeting is zichtbaar dichtbij. Zacht van kleur, fraai van omtrek. Lichtintensiteit weergaloos, op de blauwe deinende golven. Maan, wat jij bewerkstelligt is voor ons ongekend. Foto Ad Elshout.…

In stilte zie je haar staan Door blauwe lucht omgeven Ze laat haar licht vredig gaan De ogen zullen rust beleven De maan Als haar aura weergegeven Wolken zie je langs gaan Gedachten die het moment beleven Laat maar gaan Als een ornament van rust Als je haar ziet staan En een gedachte zich focust Laat maar gaan……………………

Er was eens een man- netje op de maan en wij – gingen op bezoek.…

Kijk naar de maan wat is zij weer vol ver weg en toch dichtbij afstand speelt geen rol kijk in het water grote en kleine gedachten spiegelen het heldere schijnsel duister is je gezicht maar langs de omtrek verlicht als een soort aura de nacht is nog lang het leeslampje de maan in een aantekenschriftje verschijnen alle gedachten…

het mannetje in de maan zie in de spiegel z’n spiegelbeeld staan…

( chanson de tendresse pour les enfants ) zweven sprak de kleine karekiet is in principe wat je ziet maar vliegen dat is andere koek je gaat heel hoog raakt bijna zoek van boven kijk je alles aan en weet daar heb ik ook gestaan voordat ik opsteeg naar de maan...…

Verborgen stromen gevoel en verlangen, onrustige dromen over spinnen en slangen. Mysterieus licht in de nacht, een cryptisch gedicht met magische kracht. Meesteres over eb en vloed, verraderlijk veranderlijk van vorm als de kleur van het gemoed voor de stilte na de storm. Ze zal een wijze gids blijken àls we in het duister durven…

, als u haar boek leest: Un Uomo - Een man…

Mijn tent heeft een gat bovenin, dat is de maan die altijd schijnt Voor mij, na mij Maan, jij hebt toch plaats? Zeg me, heb je een plekje voor mijn hart?…

Wanneer ik sterven zal (o glimlach om de vreze en om 't begeren dat ik eindlijk sterven zou!): neem dan dit pijnlijk boek; wil deze verzen lezen waarin ik u miskenne, o vrouw. - Ik weet: gij zult er niets dan bitters ondervinden; niets dat u om de zwaart der dode ontgoochling troost: slechts 't hunkren naar de duizendvoudige beminde dat zijne…

Hij vergroeide met de tralies en het uitzicht op een blinde muur aan de overkant. Hij slaat zijn vuisten niet meer stuk op muren noch trapt hij tegen dichte deuren. In tergend trage tijd torst zijn ziel een onuitwisbare last de dood suist in zijn oren. Diepe rouw balt in hem samen als hij denkt aan dat ene ogenblik van volmaakt kindergeluk…

Ze veegt de scherven op en ze herkent ze niet: scherven van een man.…

Hoe maak je van een nietsnut toch A well respected man? Zolang hij als een dandy maar dat ene jasje draagt Z'n opgeschoren haar om trendy tatoeages vraagt En armen benen en gezicht één kleureninktgedicht...…

weg want hij blijft op z'n hoede en roede waarna man en vrouw zich met vuur en vlam verbinden in verliefdheid en lichamelijkheid doof voor de naakte werkelijkheid blind door hun verlangende verliefdheid!…

Jouw verjaardag: veertig jaren, tussen hemel en aarde. Onze band is eens gestrand. We werden vreemden voor elkaar. Jij was meer dan ik; zo zag ik het, toen. Nu zijn we, ergens, gelijken. Wat gebeurde, gebeurt zonder zich werkelijk te voltrekken. Ik wist zonder het al te weten. Wie was jij die zich verschool in de mist? Wie was ik, blijvend…

Mijn wereld hoeft niet groter dan tot waar mijn ogen reiken maar ze zien een nieuwe horizon wanneer ik daar om mij heen kijk .....Geef me je hand, wacht nog .....even met gaan en kom .....bij mij, samen .....kunnen we thuis zijn Op straathoeken zal ik altijd stilstaan zoeken waar de zon staat waarheen de wolken gaan .....Doe je jas…

Een man is maar een kleine man. Hij valt in slaap, zijn mond valt open, zijn dromen ontsnappen hem zonder spoor. En 's ochtends niemand die zeggen kan welke naam er op zijn lippen lag, welk gezicht hij daarbij amper trekt. Hij neemt zijn lege koffer en vertrekt.…

de zilveren vlek in het hemeldek bij nacht, lacht en doet haar naam weer alle eer aan al zit er geen mannetje in te vissen achter het riet het blijft toch ieder kind dat hem wel degelijk ziet wijl iedereen al slaapt met afgestroopt beddegoed door het raam naar boven staart waar het witte licht is net genoeg kracht verschaft om veel…

zo boom, je bottelt al zie ik, knoppen in je oksels die op ploffen staan springseizoen, zeg je terwijl ik sta te jumpen in maartse kou het lijkt of je lacht ja, loop jij maar uit ik kom pas terug als krokussen en narcissen de vlakte kleuren rond jouw bolle bast en jubel dan maar over het lentegebeuren ajuu,…

Weet je, boom ik vind jou behoorlijk macho dit jaar, waarom? ik word alsmaar kaler en jij, jij draagt veren in je haar hoor ze naar de meisjes fluiten zie hun speelse blikken, ogen die jouw bloesem roemen en ik, ik mag me schikken in een bos waar bijen zoemen ja, je mag er wezen vriend ik blijf wel in jouw schaduw die voortglijdt door…